BİR ATEŞ
BİR ATEŞ
Bir Ateş..
BİR ATEŞ-İ HİCRAN (Güller Sultanı'na ithafen) Bir güneş doğdu nihayetZulmet karanlığında dağılan ümitlere âb-ı hayat, Bütün mahlukat,hal lisanıyla bildirdi muhabbetiniYedi kat yer ve de gök,yedi kat
Hasretle bekledi seni...Beşeriyet hasretti sana,bekliyordu tâ ezeldenKurak toprak gibiydi gönüller,sana susamıştıAlemlere rahmet olan Sevgili...Ya Nebi!Sen geldin,insanlık huzura erdi,Teşrifinle her yer gülistan oldu.Ağaçların ahenk içinde tomurcuğa durduğu,Değil bekleyiş dolu yürekler,puslu gönüllerin bileNeşeden coştuğu bir nevbahar oldu kainat.Ey Nur-i semavat! Gökte Ahmet ,yerde Muhammed!Sen gittin...Bir zifiri karanlık,bir uzleti zindanAğır bir boşluk bıraktın geride,Bir boşluk ki öyle karanlık ve öyle derin.Varlığınla aydınlanan kuytuluklarGölgelerin gölgesinde kaldı,yokluğunun eleminde.Sabahı bekler oldu üzgün ve kırgın yüreklerYalnızdı geceler,geceler hastaydıSensiz kimsesiz,sensiz umarsızdı gecelerAdına yalnızlık dendi,Sensizlik dendi Ya Nebi...En Sevgili!Yüreğimi aldım avuçlarıma,yüreklerimiziAvuçlarımıza sevgini doldur Ya Nebi!Dudaklarımız ismini layığınca anmaya hasretBir yanımız yarım,bir yanımız yetimEy Dürr-i Yetim!Asırlardır uyuyorken,uyanabilmeyi öğret bizeBizler ne uyanmayı bildik ne de yanmayı,Ne divane olabildik ne aşık olmayıMuhabbetinle yak bizi Ey Sevgili...En Sevgili!Yanmaya o kadar ihtiyacımız var ki.Hasretin böylesine içimizi kavururken,Benliğimiz bilmem ne ile avunur.Yürekten anabilsek adını,Belki o zaman yankı bulur.Yüreklerimiz,muştulu sabahlar için umut doludur.Biliriz çünkü;seni sevmek ruha şifadırHimmetin yüksek,yardımın ziyadedir,Önderliğin iki cihanda da yaşatır.Mazlumlara halim,zalimlere şedidÖnderliğin mahlukatın safa anıdır...Sen Ey!Rabbimin “Habibim” diye iltifat buyurduğuBir de gecenin dilinden dinliyorum seni.Havada yanık bir hasret kokusu varHer taraf sensizlik kokuyorGüllere tutulurken rüzgar,seni anlatıyor yağmur.Özlem kalbe girdimi sabaha varmaz geceGecenin feyzi ki boynu bükük,gecenin feyzi mağrurGecenin dilinden seni dinliyorum Ya Nebi!Rüzgarın şikayeti yok sen kokan nefesimden...Yılların bitmeyen hasreti yakar sinemiSadece adını yaşamak yetmiyorİçimde sana dair binbir ümit ve sevgiHicranınla gözlerim yaşarıyor,gönlüm ağlıyor Sevgili...Biçareyim,bedbahtım,sana muhtacım.Nevbaharı beklerken sabırsız yüreğimZamanı ümitle çoğaltan garipler iklimindeyimSeni hissediyorum bir de sensizliğiSensizliği hissetmem,seni sevdiğimdir Ya Nebi!Aşkınlıktan,yaranlıktan,bitimsiz muhabbete istinadenHaşre kadar hissederek yaşamayı ve yaşatabilmeyiSeni ve sevgini Ya Nebi...En Sevgili!Yüreğimin dillendiremediği hasretin sahibi!Ne çok gözyaşı döktüm senin için,Rüyalarıma girebilmen için Allah’a dua ettim.Uykuları kovaladım gecelerceSeni görebilmek umudu ile anları tükettim.Terk eyleyip her şeyi sana varabilmek Ey Sevgili!Bedelsiz hicranınla yandım diyebilmek içinYüreğimde sana dair ebedi aşkımla geldimSensiz hicran yarası yüreğimi saramam diyebilmek için.Ellerimi semaya açtım bir vuslat ümidi ileYaradana dua ettim, senin için, hicranım için...Her şeyin uğruna yaratıldığı rahmet müjdecisi...Bir gülün âhuzar olan niyazındaBizar oldu artık gönlüm,gözyaşlarımdaBitap düştüm bu yoğun özlemdenGüllerin gözyaşları dokundu yüreğimeHiç bir şey yüreğimi susturamadı Ya Nebi!İştiyak ateşiyle yandım, Yandıkça sana varırım sandım.Kül oldum,savruldum kendini yitiren zaman içindeSevgini sakladım gecenin en ak yerinde.Ve hicranım...Yandıkça büyüdü,büyüdükçe yaktıArzunun büyüklüğü nispetinde gönlüm ıstıraba boyandıHicran rıhtımında ömrüm bir parça umut kolladıNaçarım,hal-i perişanım,halimi gör Ey Sevgili!Hicranım ayrılığı bile ihtiyarlattı.Her geçen gün,hasrete sarılı sevdan içimde büyürkenHacetim arz etmeye yetmez lisanım.Ey Sevgili!Gönlümün serinliği,başımın tacıSen ki beşeriyetin tabibi,ruhların ilacıRuhları cezbeden sözlerinle gel...Şad eyle ,senin sesinle dillensin can-u dilimSana ümmet olabilmektir şükrü sebebim.Ya Nebi!...Ya Resul!...Ya Sevgili!...Gel!Gel artık bekletme ki,Hasretim,derdim,firakım dinsin...gülSEVDA