derdimi dinledim, derdimden iğrendim...
onun derdini gördüm, kendi derdime imre ndim
______selamün aleyküm degerli kardeşim
emeginize saglık olsun bu konuyla ilgili hz ali (ra) bir sözü vardı..
derdin sendedir fakat göremezsin
dermanın da sendedir lakin farkına varamazsın
sen kendini küçük bir cisim zannedersin halbuki sende dürülüdür koskoca alem..
alem büyük derte büyük ama en büyük dert illaki bizim zannederiz hep bu sanki daha kolay insan için en büyük dert benimki deyip işin içinden çıkıveriyor...
rahmana emanetisiniz degerli kardeşim
selam ve dua ile________
s.a
Resimleri bulup koyan arkadas özenmis, bizimle paylasmis.emek vermis oldugu ortada.
Lakin ben biraz farkli düsünürüm...
Baskalarinin ümitsizligi, baskalarinin olumsuzlugu üzerine kuruyorsak mutlulugumuzu bu pek cirkin bir davranistir.
Bir düsünsenize o sakat kisinin siz,kendiniz oldugunuzu.
Herkes size bakip "Allahim sana binlerce sükürler olsun, ya benim de ayaklarim olmasaydi" diye dusunselerdi ve keyiflenselerdi.
Size baktıkça mutlu olsalardi kendi hallerinden ve siz mutluluklarini sizin sakatliginiz üzerine inşaa ettiklerini görseydiniz ne hissederdiniz?
Gördükçe onlarin hakkinda ne düsünürdünüz?
Kendinizi bu resimde ayakkabisi olmayan olarak deil ayaklari olmayan yerine koyarak tekrar bakin bakalim resimlere...
Şimdi ne hissediyorsunuz?
Şükretmeliyiz elbette.
Ama bir başka insanın zaafları üzerinden değil...
Teklifimi yinelersem ; Empati yapin kendinizi tamamen o özürlü insan yerine koyunuz.Siz şimdi o engelli insansınız....
Tamamen yukaridaki yorumunuzdaki düşündüğünüz gibi düşünen bir başka kardeş şöyle diyor : "Allahım sana binlerce şükür ya rabbi..." ve siz de fısıltıyla da olsa duyuyorsunuz.
Duymasanız bile en azından yüzündeki bu resimdeki gibi gülümsemeyi fark ediyorsunuz...
Gercekten ne hissediyorsunuz su an?(Unutmayin siz hala o özürlüsünüz...)