Hani şu hadisi şerifte vardı ya:
“Kıyamete doğru, yıl ay gibi, ay gün gibi olacak.”
Bu kadar çabuk geçen bir ömrü, vakti, madem ki bir daha geri getirme şansımız yok, çok iyi değerlendirmemiz gerekmez mi?
Ne ile?
İbadetle.
Zikirle,
Tövbe ve istiğfarla,
Sadakayı çoğaltmakla,
Ve Kur’an okumakla,
Yani cenabı Hak ile sohbetle.
Kur’an okumak, o kelamın sahibiyle konuşmaktır.
Kuran okumanın, okutmanın, okunmasına sebep olmanın ne büyük bir fazilet olduğunu Hz. Peygamber (as)’in hadislerinden öğrenelim.
* “Kur’an Allah’tan başka her şeyden faziletlidir. Kur’an’ın diğer kelama olan üstünlüğü, Aziz ve celil olan Allah’ın yarattıklarına üstünlüğü gibidir.”
* “İbnü Abbas (ra)’dan: Resulüllah (as) şöyle buyurdu: “İçerisinde Kur’an’dan biraz bir şey bulunmayan kimse harap olmuş ev gibidir.”
* “Kur’an Allah’a semalardan, arzdan ve onlardakilerden daha sevimlidir.”
* “Kur’an şefaat edicidir, şefaati kabul edilendir, şereflidir, tasdik edicidir. Kim O’nu önder edinirse O’nu cennete götürür. Kim de O’nu arkasına atacak olursa, cehenneme gönderir.”
* “Kur’an bir ucu Allah’ın (diğer) ucu sizin elinizde olan bir iptir. O’na sımsıkı tutunursanız, O’ndan sonra ebedi olarak sapmaz ve yok olmazsınız.”
* “Kim Kur’an’a saygı gösterirse, Allah’ saygı göstermiş demektir. Kim de Kur’an’a saygı göstermezse, Allah’ın hakkını küçümsemiştir.”
* “Kıyamet günü Kur’an’ın şefaat ettiği kimse kurtulur. Çünkü O’nun şefaati cehenneme girmeye manidir. O’ndan başkasının şefaati ise azabın vukuundan sonra kurtarıcıdır.”
* Ebu Zer’den: “Resulüllah (as) bana dedi ki: Ey Ebu Zer, Allah’ın kitabından bir ayet öğrenmek için sabahleyin evden çıkman senin için yüz rek’at namaz kılmandan daha hayırlıdır.”
* Resulüllah (as) buyurdular ki: “Kur’an okuyan mümin kokusu ve tadı güzel olan turunç gibidir. Kur’an okumayan mümin tadı güzel ve fakat kokusu olmayan hurma gibidir. Kur’an okuyan münafık (başka bir rivayette ‘facir’ olarak geçer) kokusu güzel fakat tadı acı olan fesleğen (otu) gibidir. Kur’an okumayan münafık ise kokusu olmayan acı yaban keleği gibidir.”
* Resulüllah şöyle buyurmuşlardır: “Kim Kur’an’ı okur ve O’nun ila (gereği gibi) amel ederse, kıyamet günü onun anasına ve babasına ziyası dünya evlerindeki ziyasından daha güzel bir taç giydirilir. Kur’an ile amel etmeyi ne zannediyorsunuz!”
* “Kuran öğreniniz. Muhakkak O, kıyamet günü ehline ne güzel şefaatçıdır.”
* “Evladına Kuran öğretene kıyamet günü cennette taç giydirilir.”
* Resulüllah (as)’da, Hz. Ali (ra)’ye: “Ya Ali! Kur’an öğren ve insanlara öğret. Senin için her harfine on sevap vardır. Eğer sen ölürsen şehit olarak ölürsün. Ya Ali, Kur’an’ı öğren ve insanlara öğret, sen öldüğünde melekler kabrini, insanların Allah’ın evini haccettikleri gibi haccederler.”
Yukarıda ancak çok azını zikrettiğim daha bir çok hadisi şerif Kur’an’ı okumanın, okutmanın, okunmasına yardımcı olmanın faziletine işaret etmektedir.
Her gün bir ayet bile olsa, Kur’an okumak, yani Allah ile muhabbet etmek, şereflerin en büyüğü değil mi?
Allah ile sohbetin zevkini alan Hz. Musa aleyhisselama bakın.
Allah O’na elinde ne olduğunu sorar, bir cümlelik cevap yeterli olmasına rağmen, o başlıyor uzun uzun konuşmaya.
Niye? Allah ile konuşma fırsatını yakaladı, bırakır mı hiç?
Kur’an’da takip edelim.
“ (Allah) Şu sağ elindeki nedir, ey Musa?”
“ O, benim asamdır, dedi, ona dayanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim; benim ona başka ihtiyaçlarım da vardır.” (Tâ Hâ, 20/1718)
Namazda, hem de günde en az kırk kez okuduğumuz; “yalnız sana ibadet eder, yalnız senden yardım dileriz” ayetinde, ‘sana/senden’ karşımızdakine demiyor muyuz?
Sohbet edelim O Yüce yaratıcıyla, dost olalım O’nunla, mahşerde çok lazım olacak, çok.
“Kıyamete doğru, yıl ay gibi, ay gün gibi olacak.”
Bu kadar çabuk geçen bir ömrü, vakti, madem ki bir daha geri getirme şansımız yok, çok iyi değerlendirmemiz gerekmez mi?
Ne ile?
İbadetle.
Zikirle,
Tövbe ve istiğfarla,
Sadakayı çoğaltmakla,
Ve Kur’an okumakla,
Yani cenabı Hak ile sohbetle.
Kur’an okumak, o kelamın sahibiyle konuşmaktır.
Kuran okumanın, okutmanın, okunmasına sebep olmanın ne büyük bir fazilet olduğunu Hz. Peygamber (as)’in hadislerinden öğrenelim.
* “Kur’an Allah’tan başka her şeyden faziletlidir. Kur’an’ın diğer kelama olan üstünlüğü, Aziz ve celil olan Allah’ın yarattıklarına üstünlüğü gibidir.”
* “İbnü Abbas (ra)’dan: Resulüllah (as) şöyle buyurdu: “İçerisinde Kur’an’dan biraz bir şey bulunmayan kimse harap olmuş ev gibidir.”
* “Kur’an Allah’a semalardan, arzdan ve onlardakilerden daha sevimlidir.”
* “Kur’an şefaat edicidir, şefaati kabul edilendir, şereflidir, tasdik edicidir. Kim O’nu önder edinirse O’nu cennete götürür. Kim de O’nu arkasına atacak olursa, cehenneme gönderir.”
* “Kur’an bir ucu Allah’ın (diğer) ucu sizin elinizde olan bir iptir. O’na sımsıkı tutunursanız, O’ndan sonra ebedi olarak sapmaz ve yok olmazsınız.”
* “Kim Kur’an’a saygı gösterirse, Allah’ saygı göstermiş demektir. Kim de Kur’an’a saygı göstermezse, Allah’ın hakkını küçümsemiştir.”
* “Kıyamet günü Kur’an’ın şefaat ettiği kimse kurtulur. Çünkü O’nun şefaati cehenneme girmeye manidir. O’ndan başkasının şefaati ise azabın vukuundan sonra kurtarıcıdır.”
* Ebu Zer’den: “Resulüllah (as) bana dedi ki: Ey Ebu Zer, Allah’ın kitabından bir ayet öğrenmek için sabahleyin evden çıkman senin için yüz rek’at namaz kılmandan daha hayırlıdır.”
* Resulüllah (as) buyurdular ki: “Kur’an okuyan mümin kokusu ve tadı güzel olan turunç gibidir. Kur’an okumayan mümin tadı güzel ve fakat kokusu olmayan hurma gibidir. Kur’an okuyan münafık (başka bir rivayette ‘facir’ olarak geçer) kokusu güzel fakat tadı acı olan fesleğen (otu) gibidir. Kur’an okumayan münafık ise kokusu olmayan acı yaban keleği gibidir.”
* Resulüllah şöyle buyurmuşlardır: “Kim Kur’an’ı okur ve O’nun ila (gereği gibi) amel ederse, kıyamet günü onun anasına ve babasına ziyası dünya evlerindeki ziyasından daha güzel bir taç giydirilir. Kur’an ile amel etmeyi ne zannediyorsunuz!”
* “Kuran öğreniniz. Muhakkak O, kıyamet günü ehline ne güzel şefaatçıdır.”
* “Evladına Kuran öğretene kıyamet günü cennette taç giydirilir.”
* Resulüllah (as)’da, Hz. Ali (ra)’ye: “Ya Ali! Kur’an öğren ve insanlara öğret. Senin için her harfine on sevap vardır. Eğer sen ölürsen şehit olarak ölürsün. Ya Ali, Kur’an’ı öğren ve insanlara öğret, sen öldüğünde melekler kabrini, insanların Allah’ın evini haccettikleri gibi haccederler.”
Yukarıda ancak çok azını zikrettiğim daha bir çok hadisi şerif Kur’an’ı okumanın, okutmanın, okunmasına yardımcı olmanın faziletine işaret etmektedir.
Her gün bir ayet bile olsa, Kur’an okumak, yani Allah ile muhabbet etmek, şereflerin en büyüğü değil mi?
Allah ile sohbetin zevkini alan Hz. Musa aleyhisselama bakın.
Allah O’na elinde ne olduğunu sorar, bir cümlelik cevap yeterli olmasına rağmen, o başlıyor uzun uzun konuşmaya.
Niye? Allah ile konuşma fırsatını yakaladı, bırakır mı hiç?
Kur’an’da takip edelim.
“ (Allah) Şu sağ elindeki nedir, ey Musa?”
“ O, benim asamdır, dedi, ona dayanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim; benim ona başka ihtiyaçlarım da vardır.” (Tâ Hâ, 20/1718)
Namazda, hem de günde en az kırk kez okuduğumuz; “yalnız sana ibadet eder, yalnız senden yardım dileriz” ayetinde, ‘sana/senden’ karşımızdakine demiyor muyuz?
Sohbet edelim O Yüce yaratıcıyla, dost olalım O’nunla, mahşerde çok lazım olacak, çok.