Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Kıssa kısa dini hikayeler (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan KRMUS
- Başlangıç tarihi
Mümin Allah'ın rahmetinden ne ümitsiz ne de emin olmalıdır. Korku ile ümit arasında bulunmalıdır. Müminin "Nasıl olsa imanım var, o halde muhakkak cennete giderim" düşüncesiyle kendinden emin olması veya "Çok günah işledim, ben muhakkak cehennemliğim" diye Allah'ın rahmetinden ümit kesmesi imanını kaybetmesine sebep olabilir. Bu konuda Kur'an'da şöyle buyurulur: "Doğrusu kâfirlerden başkası Allah'ın rahmetinden ümit kesmez" (Yûsuf 12/87), "Fakat büyük zararı göze alanlar topluluğundan başkası Allah'ın azabından (azabının olmayacağından) emin olmaz" (el-A`râf 7/99).
Hz.Peygamber (s.a.v) Ebü Talha' yı (r.a) ziyaret ettiğinde onun Ümeyr adındaki küçük oğlu ile de ilgilenir, her defasında "Ya Ebü Ümeyr, Nuğayr ne yapıyor ?" diye sorardı. Nuğayr dediği, Ümeyr' in arkadaş edinip oynadığı bir serçe yavrusudur ki Arapça' da "nuğre" diye adlandırılır.
Peygamber Efendimiz' in (s.a.v) kendisini muhatap alması, "nuğre" ismini "nuğayr" şeklinde bilerek değiştirip onu kendi ismiyle kafiyeli hale getirmesi, bir serçe yavrusu olmasına rağmen arkadaşının hatırını sorması kadar Ümeyr' in küçük kalbini ışıklandıran daha latif başka ne olabilir ?
Peygamber Efendimiz' in (s.a.v) kendisini muhatap alması, "nuğre" ismini "nuğayr" şeklinde bilerek değiştirip onu kendi ismiyle kafiyeli hale getirmesi, bir serçe yavrusu olmasına rağmen arkadaşının hatırını sorması kadar Ümeyr' in küçük kalbini ışıklandıran daha latif başka ne olabilir ?
Sufi' nin birisi sürekli olarak "Allah' ım, Sen' den afiyet istiyorum, Allah' ım, Sen' den afiyet istiyorum." diye dua ediyordu. Kendisine niçin sürekli böyle dua ettiği sorulunca,
"Ben, manevi terbiyeye ilk girdiğim günlerde hamallık yapıyordum. Bir gün ağırca bir un yükü taşıyordum, dinlenmek için yükü bir yere koydum. Orada, "Ya rabbi, eğer her gün bana yorulmadan 2 ekmek versen, onlarla yetinirim" diye dua ettim. O sırada önümde iki kişi dövüşmeye başladı; ben de aralarını bulayım diye yanlarına vardım. Birisi, elindekini hasmına vurmak isterken başıma vurdu, yüzüm kana bulandı. O sırada mahallenin asayişinden sorumlu kimse gelip ikisini yakaladı, beni de kana bulanmış görünce, kavgacı zannedip onlarla birlikte hapse attı. Bir müddet hapiste kaldım, her gün 2 ekmek veriliyorlardı.
Bir gece rüya gördüm, birisi bana, "Sen her gün yorulmadan 2 ekmek istedin fakat Allah' tan afiyet (beden, din ve dünya selameti) istemedin. İşte istediğin sana verildi." dedi...
Rüyadan uyandım, ondan sonra hep, "Ya Rabbi, afiyet ver, Ya rabbi afiyet ver." diye dua etmeye başladım...
"Ben, manevi terbiyeye ilk girdiğim günlerde hamallık yapıyordum. Bir gün ağırca bir un yükü taşıyordum, dinlenmek için yükü bir yere koydum. Orada, "Ya rabbi, eğer her gün bana yorulmadan 2 ekmek versen, onlarla yetinirim" diye dua ettim. O sırada önümde iki kişi dövüşmeye başladı; ben de aralarını bulayım diye yanlarına vardım. Birisi, elindekini hasmına vurmak isterken başıma vurdu, yüzüm kana bulandı. O sırada mahallenin asayişinden sorumlu kimse gelip ikisini yakaladı, beni de kana bulanmış görünce, kavgacı zannedip onlarla birlikte hapse attı. Bir müddet hapiste kaldım, her gün 2 ekmek veriliyorlardı.
Bir gece rüya gördüm, birisi bana, "Sen her gün yorulmadan 2 ekmek istedin fakat Allah' tan afiyet (beden, din ve dünya selameti) istemedin. İşte istediğin sana verildi." dedi...
Rüyadan uyandım, ondan sonra hep, "Ya Rabbi, afiyet ver, Ya rabbi afiyet ver." diye dua etmeye başladım...
Gavs`ul azam şeyh seyyid ABDULKADiR GEYLANi (ks) hazretleri sallanarak yürüyen bir sarhoş gördü. O anda kalbine kendisinin daha iyi bir insan olduğu hissi doğdu. Bu durumun farkına varan sarhoş, Abdülkadir Geylanî k.s Hazretleri’ne şöyle seslendi:
– Ey Abdülkadir! Yüce Rabbim beni senin gibi, seni de benim gibi yapmaya kadirdir.
Sarhoşun bu sözü üzerine Abdülkadir Geylanî k.s hemen başını önüne eğdi ve Allah Tealâ’dan bağışlanma diledi.
Bu menkıbeyi anlatan İmam Şa’rânî k.s. bizlere şu uyarıda bulunur:
“Ey kardeşim! İslâm’ın uygun görmediği şeyleri kabul etme. Ama bu kabul etmeme şahıslara karşı değil, işlenen günahlara karşı olsun.” (el-Envârü’l-Kudsiyye)
– Ey Abdülkadir! Yüce Rabbim beni senin gibi, seni de benim gibi yapmaya kadirdir.
Sarhoşun bu sözü üzerine Abdülkadir Geylanî k.s hemen başını önüne eğdi ve Allah Tealâ’dan bağışlanma diledi.
Bu menkıbeyi anlatan İmam Şa’rânî k.s. bizlere şu uyarıda bulunur:
“Ey kardeşim! İslâm’ın uygun görmediği şeyleri kabul etme. Ama bu kabul etmeme şahıslara karşı değil, işlenen günahlara karşı olsun.” (el-Envârü’l-Kudsiyye)