Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Kim Korkar ki Ölümden (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Delete
- Başlangıç tarihi
AMİN..AMİN..AMİN..
PAYLAŞIMLARINIZ İÇİN ALLAH RAZI OLSUN.
SELAM VE DAİMİ DUA İLE....
_______selamün aleyküm ..
dogarken ecel seneti imzalamışız bu kaçınılmaz son... ölüm sobeliyecek bir gün ... bunu biliyoruz ama bu yolculuk için azıgımızı hazırlamıyoruz ...ecel imzaladıgı akitte sadık kalıyor ama biz kalamıyoruz...işin sonunda siyah şaç beyaz defterle geldigimiz gurbete beyaz şaç siyah defterle gitmek var...
rabbim bizleri gafletten uyandırsın inşallah.
selam ve dua ile______
€bru;655544' Alıntı:
Ve aleykümüsselam verahmetullahi veberakatüh.
Amin kardeşlerim.
Allah razı olsun.
Allah'a emanet olun.
Selam ve baki dua ile kalın.
Amin kardeşlerim.
Allah razı olsun.
Allah'a emanet olun.
Selam ve baki dua ile kalın.
Selamün Aleyküm ve rahmetullahi ve berekatühü kardeşim.
Emeğinize sağlık, Allah c.c razı olsun. Paylaşımınız güzeldi kardeşim..Dünyadaki türlü ideolojilere mensup her türlü insanın ölüme olan bakışı bir yana..Müslüman kimsenin ölüme bakışı apayrı bir yana.. Birçok düşünce(!) sahipleri, ölümü bir son olarak görürken bizler, asıl yurdumuza bizleri ulaştıracak bir vasıta gibi görüyoruz ölümü.. Ve biliyoruz ki ölüm yok oluş değil, ebediyet yolculuğunun başlangıcıdır.. Ameller ve ibadetler makbul ve rıza-i ilahi dairesinde olursa, ölüm bir kurtuluş olur mü'min kişiye.. Mü'min zaten yansıma olanın değil, gerçek olanın talibidir.. Rabbimiz c.c hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler nasip eylesin cümlemize.. Önemli olan ne uğruna yaşadığımız ve kimin davası uğruna öldüğümüzdür.. Kabirlerimizi, cennet bahçelerinden bir bahçe ya da cehennem çukurlarından bir çukur yapacak olan da, kalplerin, içinde taşıdığıdır..Çok değerli bir paylaşımdı kardeşim. Rahman c.c sevabınızı yazsın inşallah..En Emin'e emanet olunuz.. Selam ve baki dua ile.
Emeğinize sağlık, Allah c.c razı olsun. Paylaşımınız güzeldi kardeşim..Dünyadaki türlü ideolojilere mensup her türlü insanın ölüme olan bakışı bir yana..Müslüman kimsenin ölüme bakışı apayrı bir yana.. Birçok düşünce(!) sahipleri, ölümü bir son olarak görürken bizler, asıl yurdumuza bizleri ulaştıracak bir vasıta gibi görüyoruz ölümü.. Ve biliyoruz ki ölüm yok oluş değil, ebediyet yolculuğunun başlangıcıdır.. Ameller ve ibadetler makbul ve rıza-i ilahi dairesinde olursa, ölüm bir kurtuluş olur mü'min kişiye.. Mü'min zaten yansıma olanın değil, gerçek olanın talibidir.. Rabbimiz c.c hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler nasip eylesin cümlemize.. Önemli olan ne uğruna yaşadığımız ve kimin davası uğruna öldüğümüzdür.. Kabirlerimizi, cennet bahçelerinden bir bahçe ya da cehennem çukurlarından bir çukur yapacak olan da, kalplerin, içinde taşıdığıdır..Çok değerli bir paylaşımdı kardeşim. Rahman c.c sevabınızı yazsın inşallah..En Emin'e emanet olunuz.. Selam ve baki dua ile.
Ve aleykümüsselam verahmetullahi veberakatüh.
Allah razı olsun kardeşim. Siz de Allah'a emanet olun.
Selam ve baki dua ile kalın.
Allah razı olsun kardeşim. Siz de Allah'a emanet olun.
Selam ve baki dua ile kalın.
Selamün Aleyküm
Rabbimiz bu hususu şöyle anlatıyor
94:"De ki; eğer âhiret yurdu Allah indinde başkalarına değil de sadece size ayrılmış ise, o halde sâdıksanız hadi ölümü temenni edin!"
95:"Hayır hayır, ellerinin kazandıkları yüzünden, onu hiç bir zaman temenni edemeyeceklerdir. Allah zâlimleri çok iyi bilir." ''bakara''
Elleriyle yedikleri naneler yüzünden, onlar onu hiç bir zaman temenni edemeyecekler. Elleriyle işledikleri günahlar yüzünden onlar asla ölmeyi isteyemeyeceklerdir. Biz de isteyemiyoruz o yüzden. Niye? E işimiz var, aşımız var canım. Değil mi? Planlarımız var, programlarımız var, dükkanımız var, tezgahımız var. Amir olacağız, müdür olacağız, baş olacağız, ayak olacağız, gideceğiz, geleceğiz. Veya da-ha kutsal görevlerimiz var efendim, bu ümmete daha Kur’an anlatacağız, sünnet anlatacağız, teşkilatımızı büyüteceğiz, cihan şümul hale getireceğiz, devlet kuracağız, biz ölmeyeceğiz yâni. Daha çok işlerimiz var bizim diye böyle kendi kendimize ölümden öte bir hayat istiyoruz.
Yâni cennetteki kadar rahat, ama ölmemek üzere dünyada böyle bir cennet istiyoruz. Sanki bugün müslümanlar İslâm’ın ön gördüğü hayatı sadece rahatlık anlıyorlar. Yâni sanki peygamber Taif’te hiç taşlanmamış, Bedir’de hiç işkence görmemiş, Uhut’ta yara almamış ve hiç aç kalmamış, açıkta kalmamış, perişan olmamış, hiç bir şey olmamış. Yâni böyle müslüman oluverdin mi, oh tamam senden iyisi yok.
Her evde İslâmî yayınlar yapan televizyonlar. Kapının ağzında hizmete âmâde bekleyen, otomatiğin otomatiği arabalar, yazın yazlıklar, kışın kışlıklar, kaplıcalar, ılıcalar filan olacak, biz böyle müslü-manca yaşayacağız ve yine de ölüm olmayacak. Hele tıp dünyası da ölüme bir çare buluverse tamam biz yaşayıp gideceğiz böyle, hiç başımız ağrımadan. Oysa bu dünyada bunlar olacaktı. Allah korusun da böyle düşünen adam insanlardan küçük bir azap görünce de korkusundan ne yapacağını şaşırıp kalıveriyor tabii. Hani Ankebût sûresinde bu husus şöyle anlatılıyordu:
"İnsanlardan kimileri de vardır ki, Allah’a inandık der, fakat Allah yolunda bir eziyete uğratıldığı zaman da insanların işkencesini Allah’ın azabına denk tutuverir."
(Ankebut 10)
Böyle oluveriyor bu sefer de. Yâni insanlardan gelen küçük bir azabı Allah’tan gelen azap gibi kabul ediveriyor ve korkmaya başlayıveriyor. Geri adım atmaya kalkıyor yâni. Öyleyse bizler imanlarımızla amellerimizi dengeye getiremezsek, dengede tutmayı beceremezsek, bilelim ki; bu ikilemi sürekli yaşayacağız demektir. Yâni bunun için, bundan kurtulabilmek için çare şu: İman ettikçe amel edeceğiz, iman ettiğimizi hep amele dönüştüreceğiz, amelimiz hep imandan kaynaklanacak, o zaman hiç korkmayız, başımıza ne gelirse gelsin hiç etki-lemez bizi. Sahâbe onun için dayanıklıydı. Yâni biz imandan kaynaklanmayan ameller peşinde koşarsak veya iman ettiğimiz halde o konunun amelini gündeme getirmezsek, o zaman işte böyle bozuk düzen bir hayat yaşarız. Metanetimiz, dayanıklılığımız da olmaz. Sahâbe öyle değildi. İnanıyor yaşıyordu, inanıyor yapıyordu, yaptığı inancıydı, inandığını yapıyordu, işte böyle devam edince de güçlü oluyordu sahabe. Fark etmiyordu ki onun için, hesabı her gün denkleştiriyor, kasa hesabı her gün sıfırlanıyor, aldığı belli, verdiği belli tamam, o kadar rahat ki; ölecekmiş, neden korksun da? Hesabı tamam, biliyordu ki zaten ölecek.
Düşünün, düşünelim hemen ölümle karşılaşmayı ister misiniz? Hiç düşündünüz mü? Hiç hesap yaptınız mı? Hemen bir anda ölümü kabullenmek kolay değil değil mi? Bu işin muhasebesine bile kendimizi inandıramıyoruz. Düşünmek bile ürpertiyor insanı. Kolay mı? Yaşadığımız hayat belli, ellerimizin kazandıkları da belli, bu hayatın bizi nereye götüreceği de belli. Onun için korkuyoruz ölümden. Evet yahudi ve hıristiyanların ölüm konusunda böyle davrandıklarını anlatıyor Rabbimiz. Ölümden bu denli korkmalarını, hayata bu kadar yapışkan olmalarını anlatıyor. Yaşadıkları hayatın kendilerini nereye doğru götürdüğün farkında oldukları için böyle olduklarını ortaya koyuyor.
Allah'u teala nasıl yaşadığımızın farkında olanlardan eylesin cümlemizi inşaAllah
Selametle
Rabbimiz bu hususu şöyle anlatıyor
94:"De ki; eğer âhiret yurdu Allah indinde başkalarına değil de sadece size ayrılmış ise, o halde sâdıksanız hadi ölümü temenni edin!"
95:"Hayır hayır, ellerinin kazandıkları yüzünden, onu hiç bir zaman temenni edemeyeceklerdir. Allah zâlimleri çok iyi bilir." ''bakara''
Elleriyle yedikleri naneler yüzünden, onlar onu hiç bir zaman temenni edemeyecekler. Elleriyle işledikleri günahlar yüzünden onlar asla ölmeyi isteyemeyeceklerdir. Biz de isteyemiyoruz o yüzden. Niye? E işimiz var, aşımız var canım. Değil mi? Planlarımız var, programlarımız var, dükkanımız var, tezgahımız var. Amir olacağız, müdür olacağız, baş olacağız, ayak olacağız, gideceğiz, geleceğiz. Veya da-ha kutsal görevlerimiz var efendim, bu ümmete daha Kur’an anlatacağız, sünnet anlatacağız, teşkilatımızı büyüteceğiz, cihan şümul hale getireceğiz, devlet kuracağız, biz ölmeyeceğiz yâni. Daha çok işlerimiz var bizim diye böyle kendi kendimize ölümden öte bir hayat istiyoruz.
Yâni cennetteki kadar rahat, ama ölmemek üzere dünyada böyle bir cennet istiyoruz. Sanki bugün müslümanlar İslâm’ın ön gördüğü hayatı sadece rahatlık anlıyorlar. Yâni sanki peygamber Taif’te hiç taşlanmamış, Bedir’de hiç işkence görmemiş, Uhut’ta yara almamış ve hiç aç kalmamış, açıkta kalmamış, perişan olmamış, hiç bir şey olmamış. Yâni böyle müslüman oluverdin mi, oh tamam senden iyisi yok.
Her evde İslâmî yayınlar yapan televizyonlar. Kapının ağzında hizmete âmâde bekleyen, otomatiğin otomatiği arabalar, yazın yazlıklar, kışın kışlıklar, kaplıcalar, ılıcalar filan olacak, biz böyle müslü-manca yaşayacağız ve yine de ölüm olmayacak. Hele tıp dünyası da ölüme bir çare buluverse tamam biz yaşayıp gideceğiz böyle, hiç başımız ağrımadan. Oysa bu dünyada bunlar olacaktı. Allah korusun da böyle düşünen adam insanlardan küçük bir azap görünce de korkusundan ne yapacağını şaşırıp kalıveriyor tabii. Hani Ankebût sûresinde bu husus şöyle anlatılıyordu:
"İnsanlardan kimileri de vardır ki, Allah’a inandık der, fakat Allah yolunda bir eziyete uğratıldığı zaman da insanların işkencesini Allah’ın azabına denk tutuverir."
(Ankebut 10)
Böyle oluveriyor bu sefer de. Yâni insanlardan gelen küçük bir azabı Allah’tan gelen azap gibi kabul ediveriyor ve korkmaya başlayıveriyor. Geri adım atmaya kalkıyor yâni. Öyleyse bizler imanlarımızla amellerimizi dengeye getiremezsek, dengede tutmayı beceremezsek, bilelim ki; bu ikilemi sürekli yaşayacağız demektir. Yâni bunun için, bundan kurtulabilmek için çare şu: İman ettikçe amel edeceğiz, iman ettiğimizi hep amele dönüştüreceğiz, amelimiz hep imandan kaynaklanacak, o zaman hiç korkmayız, başımıza ne gelirse gelsin hiç etki-lemez bizi. Sahâbe onun için dayanıklıydı. Yâni biz imandan kaynaklanmayan ameller peşinde koşarsak veya iman ettiğimiz halde o konunun amelini gündeme getirmezsek, o zaman işte böyle bozuk düzen bir hayat yaşarız. Metanetimiz, dayanıklılığımız da olmaz. Sahâbe öyle değildi. İnanıyor yaşıyordu, inanıyor yapıyordu, yaptığı inancıydı, inandığını yapıyordu, işte böyle devam edince de güçlü oluyordu sahabe. Fark etmiyordu ki onun için, hesabı her gün denkleştiriyor, kasa hesabı her gün sıfırlanıyor, aldığı belli, verdiği belli tamam, o kadar rahat ki; ölecekmiş, neden korksun da? Hesabı tamam, biliyordu ki zaten ölecek.
Düşünün, düşünelim hemen ölümle karşılaşmayı ister misiniz? Hiç düşündünüz mü? Hiç hesap yaptınız mı? Hemen bir anda ölümü kabullenmek kolay değil değil mi? Bu işin muhasebesine bile kendimizi inandıramıyoruz. Düşünmek bile ürpertiyor insanı. Kolay mı? Yaşadığımız hayat belli, ellerimizin kazandıkları da belli, bu hayatın bizi nereye götüreceği de belli. Onun için korkuyoruz ölümden. Evet yahudi ve hıristiyanların ölüm konusunda böyle davrandıklarını anlatıyor Rabbimiz. Ölümden bu denli korkmalarını, hayata bu kadar yapışkan olmalarını anlatıyor. Yaşadıkları hayatın kendilerini nereye doğru götürdüğün farkında oldukları için böyle olduklarını ortaya koyuyor.
Allah'u teala nasıl yaşadığımızın farkında olanlardan eylesin cümlemizi inşaAllah
Selametle
Vay maşaallah bu kardeşimiz emin olmuş günahlardan ve herşeyden,tabi oraya gitmeden öncede bir isim değiştirir, günahsız olur herşey biter...Maşaallah ne formuller öğreniyoruz gülenci kardeşlerimizden...
Esselamun aleyküm ve rahmetullahi ve berekatüh.
Evet her nefis ölümü tadacaktır kardeşim.
Allah razı olsun yorumunuz için,
Allah'a emanet olun
Selam ve baki dua ile kalın.
Mutlaka öleceğiz, tüm sevdiklerimiz de ölecek, bizden önce ya da sonra mutlaka ölecekler.
Her insanın, kendi hayatı hakkında bitmek tükenmek bilmeyen planları vardır. Liseyi bitirmek, üniversiteye girebilmek, mezun olmak, işsahibi olmak, ev sahibi olmak, evlenip çoluk çocuk sahibi olmak, çocuğunu büyütmek, emekli olmak, huzurlu bir hayata kavuşmak gibi... Bunların dışında, herkesin, kendi içinde bulunduğu durum ve şartlara göre daha binlerce konuda çok kapsamlı plan ve tasarıları vardır.
Oysa bu planların hiçbirinin gerçekleşeceği kesin değildir. Buna karşın ölüm, yüzde yüz gerçekleşecektir.
Ama insanlardan bazıları, akıllarını kaplamış garip bir gaflet hali nedeniyle bir türlü bu açık gerçeği fark edemezler. Uzun yıllar yaşayacaklarını hatta hiç ölmeyeceklerini varsayarak sadece dünyada belirledikleri hedeflere ulaşmak için çabalarlar. Ölümle birlikte başlayacak olan gerçek hayatlarını düşünmezler. Ona yönelik bir hazırlık yapmazlar. Hesap günü bu gerçekle yüz yüze kaldıklarında ise telafisi olmayan bu büyük hatadan dolayı çok derin bir pişmanlık duyarlar.
İnsan özellikle gençliğinde ölümü hiç aklına getirmek istemez. Bunu bir son olarak gördüğü için ölümün düşüncesinden bile kaçar. Düşünmemek onun için en rahat kaçış yoludur. Oysa fiziksel kaçış ölüme bir çare olmadığı gibi, ölümü aklına getirmekten kaçınarak ölümden kurtulabilmek de mümkün değildir.
Sen Yücesin, bize öğrettiğinden başka bizim hiçbir bilgimiz yok. Gerçekten Sen, herşeyi bilen, hüküm ve hikmet sahibi olansın.
(Bakara Suresi, 32)
Ölüm var ölüm, Ölünde görün
Bu sır, insanın gerçek ölüm şeklinin, yani ölüm anında gördüklerinin, dışarıdan diğer insanların gördükleri ile aynı olmadığıdır.
Allah, ölüm anındaki insanın çevresindekilerin şahit olduklarından farklı olayları yaşadığını âyetlerde şöyle bildirir:
Hele can boğaza gelip dayandığında, ki o sırada siz (sadece) bakıp durursunuz. Biz ona sizden daha yakınız, ancak görmezsiniz.
(Vakıa Sûresi, 83-85)
Bu sır, insanın gerçek ölüm şeklinin, yani ölüm anında gördüklerinin, dışarıdan diğer insanların gördükleri ile aynı olmadığıdır.
Allah, ölüm anındaki insanın çevresindekilerin şahit olduklarından farklı olayları yaşadığını âyetlerde şöyle bildirir:
Hele can boğaza gelip dayandığında, ki o sırada siz (sadece) bakıp durursunuz. Biz ona sizden daha yakınız, ancak görmezsiniz.
(Vakıa Sûresi, 83-85)
İnkarcı'ların Ölümü
Allah'ın ölüm anıyla ilgili bildirdiği bir başka sır ise, insanların göremedikleri bu anlarda inkârcıların çok büyük bir korku ve ızdırap yaşadıklarıdır. Allah, bunu âyetlerinde şöyle bildirir:
Allah'a karşı yalan uydurup iftira düzenden veya kendisine hiçbir şey vahyolunmamışken "Bana da vahy geldi" diyen ve "Allah'ın indirdiğinin bir benzerini de ben indireceğim" diyenden daha zalim kimdir? Sen bu zalimleri, ölümün 'şiddetli sarsıntıları' sırasında meleklerin ellerini uzatarak onlara, "Canlarınızı (bu kıskıvrak yakalanıştan) çıkarın, bugün Allah'a karşı haksız olanı söylediğiniz ve O'nun âyetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayısıyla alçaltıcı bir azabla karşılık göreceksiniz" (dediklerinde) bir görsen... (Enam Sûresi, 93)
Allah'ın Kur'an'da bildirdiği bu sırra göre, inkâr eden bir insan yatağında huzur içinde ölmüş gibi görünebilir. Ölümü sırasında hiçbir acı çekmediği, zorluk yaşamadığı, yavaşça gözlerini kapattığı zannedilebilir.
Oysa Allah, inkârcının ölümünün büyük ızdıraplar ve zorluklar içinde olduğunu bildirmektedir. Ölüm meleklerinin inkârcıların canlarını alış şekilleri ise âyetlerde şöyle bildirilir:
Öyleyse melekler, yüzlerine ve arkalarına vura vura canlarını aldıkları zaman nasıl olacak? İşte böyle; çünkü gerçekten onlar, Allah'ı gazablandıran şeye uydular ve O'nu razı edecek şeyleri çirkin karşıladılar; bundan dolayı (Allah) amellerini boşa çıkardı. (Muhammed Sûresi, 27-28)
Melekleri, onların yüzlerine ve arkalarına vurarak, "Yakıcı azabı tadın" diye o inkâr edenlerin canlarını alırken görmelisin. Bu, ellerinizin önceden takdim ettiği işler yüzündendir. Yoksa şüphesiz Allah kullara zulmedici değildir. (Enfal Sûresi, 50-51)
Mü'min lerin Ölümü
İnkârcıların bu zorlu ölümlerinin aksine müminlerin ölümleri çok kolaydır.
Örneğin; inkârcıların tam aksine, Peygamber'le birlikte savaşa çıkan ve savaşta hançerlenerek öldürülen bir mümin, aslında çok huzurlu ve korku duymadığı bir ölüm anı yaşar.
Allah'ın âyetinde bildirdiği gibi, onların canları yumuşakça çekilip alınacaktır ve onlar melekler tarafından selam ve müjde ile karşılanacaklardır.
Allah, müminlerin ölümlerinin nasıl olacağını âyetlerinde şöyle bildirmiştir:
Ki melekler, güzellikle canlarını aldıklarında, "Selam size" derler. "Yaptıklarınıza karşılık olmak üzere cennete girin." (Nahl Sûresi, 32)
Allah'ın ölüm anıyla ilgili bildirdiği bir başka sır ise, insanların göremedikleri bu anlarda inkârcıların çok büyük bir korku ve ızdırap yaşadıklarıdır. Allah, bunu âyetlerinde şöyle bildirir:
Allah'a karşı yalan uydurup iftira düzenden veya kendisine hiçbir şey vahyolunmamışken "Bana da vahy geldi" diyen ve "Allah'ın indirdiğinin bir benzerini de ben indireceğim" diyenden daha zalim kimdir? Sen bu zalimleri, ölümün 'şiddetli sarsıntıları' sırasında meleklerin ellerini uzatarak onlara, "Canlarınızı (bu kıskıvrak yakalanıştan) çıkarın, bugün Allah'a karşı haksız olanı söylediğiniz ve O'nun âyetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayısıyla alçaltıcı bir azabla karşılık göreceksiniz" (dediklerinde) bir görsen... (Enam Sûresi, 93)
Allah'ın Kur'an'da bildirdiği bu sırra göre, inkâr eden bir insan yatağında huzur içinde ölmüş gibi görünebilir. Ölümü sırasında hiçbir acı çekmediği, zorluk yaşamadığı, yavaşça gözlerini kapattığı zannedilebilir.
Oysa Allah, inkârcının ölümünün büyük ızdıraplar ve zorluklar içinde olduğunu bildirmektedir. Ölüm meleklerinin inkârcıların canlarını alış şekilleri ise âyetlerde şöyle bildirilir:
Öyleyse melekler, yüzlerine ve arkalarına vura vura canlarını aldıkları zaman nasıl olacak? İşte böyle; çünkü gerçekten onlar, Allah'ı gazablandıran şeye uydular ve O'nu razı edecek şeyleri çirkin karşıladılar; bundan dolayı (Allah) amellerini boşa çıkardı. (Muhammed Sûresi, 27-28)
Melekleri, onların yüzlerine ve arkalarına vurarak, "Yakıcı azabı tadın" diye o inkâr edenlerin canlarını alırken görmelisin. Bu, ellerinizin önceden takdim ettiği işler yüzündendir. Yoksa şüphesiz Allah kullara zulmedici değildir. (Enfal Sûresi, 50-51)
Mü'min lerin Ölümü
İnkârcıların bu zorlu ölümlerinin aksine müminlerin ölümleri çok kolaydır.
Örneğin; inkârcıların tam aksine, Peygamber'le birlikte savaşa çıkan ve savaşta hançerlenerek öldürülen bir mümin, aslında çok huzurlu ve korku duymadığı bir ölüm anı yaşar.
Allah'ın âyetinde bildirdiği gibi, onların canları yumuşakça çekilip alınacaktır ve onlar melekler tarafından selam ve müjde ile karşılanacaklardır.
Allah, müminlerin ölümlerinin nasıl olacağını âyetlerinde şöyle bildirmiştir:
Ki melekler, güzellikle canlarını aldıklarında, "Selam size" derler. "Yaptıklarınıza karşılık olmak üzere cennete girin." (Nahl Sûresi, 32)
Ve aleykümüsselam ve rahmetullahi ve berakatüh.
Allah razı olsun kardeşim,
Siz de Allah'a emanet olun
Selam ve baki dua ile kalın.