aliye_aliye
Altın Üye
- Katılım
- 25 Eki 2006
- Mesajlar
- 16,828
- Tepki puanı
- 4
- Puanları
- 38
- Konum
- ~* پایتخت آن بهشت *~
- Web Sitesi
- www.fizikist.com
.
Son düzenleme:
edaalican yazdı:
ALLAH (C.C) razı olsun kardeşim.
tuba8 yazdı:
S.A.ALLAH RAZI OLSUN EMEĞİNİZE SAĞLIK A.E.O.
beynelmilel yazdı:
ÇOK GÜZEL BİR YAZI...!!!
B)B)B)
B)
B)B)
B)
B)B)B)
selamün aleyküm aliye..
gerçekten çok güzel biir paylaşımdı.. teşekkür ediyorum...
ALLAHA EMANET OLUNUZ
KENDİNİ KENDİNDEN ÇIKAR
Çok uzaklara gitmeye gerek yok. Yaşın kaç ise, bir o kadar rakamı yaşından çıkar ki geriye sıfır kalsın. Hayata başladığın güne git. Doğduğun gün ağzından çıkan ilk çığlığı hatırla. Şu anda yaşadığın şehirde bir günde yüzlerce, binlerce bebek doğuyor.
Hepsi de bir çığlıkla karışıyorlar hayata. Kendine bir sor; onların doğması ne kadar umurunda? Ne kadar önemsiyorsun uğramadığın bir yerde, tanımadığın bir kadının tanımadığın/tanımayacağın bir bebeği doğurmasını? Doğduğu gün işte sen de böylesine umursanmaz biriydin. Şükür ki yanı başında annen baban vardı da, dünyaya ilk acemi bakışlarına şefkatli bakışlarıyla karşılık verdiler. Elinden tuttular, ninni söylediler, büyüttüler, beslediler seni. Seni önemli kılan onların sevgisiydi. O sıralar seni ne Nike tanıyordu, ne Coca-Cola önemsiyordu, ne de LCW düşünüyordu. Seni önemeyenler,
üstünde hiçbir şey olmadığı halde önemsiyordu seni. Seni sadece sen
olduğun için seviyorlardı. İstersen doğduğun günden biraz daha geriye gidelim. Birkaç ay daha geriye O zamanlar annenin karnında karanlıklar içindeydin. Sadece onun fark ettiği, onun hissettiği biriydin. Oracıkta kala kalsaydın ya da hiç çıkamasaydın,
kimse önemsemeyecekti seni. Bildiğin bütün markalar seni hesaba
katmadan satmaya devam edecekti, sevdiğin bütün reklamlar seni
düşünmeden oynayıp duracaktı. Bir de şöyle düşün: Sen “içerideyken” henüz gözlerin tamamlanmamıştı; gözlerinin olmadığını gören, gözlerinin olması gerektiğini düşünen, gözlerini olması gerektiği gibi olması gereken yere koyan ne annendi, ne babandı, ne de kendindin. Sana sorulmuş olsaydı, henüz ışığı bile tanımadığın için gözlerine ihtiyacın olmadığını söylerdin. Sana sorulmuş olsaydı, henüz yolları, bahçeleri, kaldırımları, vitrinleri görmediğin için ayaklarıma gerek yok derdin.Senai Demirci