dur bakayım.. düşüneyim..
3 yaşlarında bir fotoğrafım var yatağın üzerinde başım kapalı kollarım açık
kısa bir elbiseyle dua ederken.. tırnaklarımda ojeli.. annem diyorki küçüklükten beri tek derdin başını örtmekti.. sanırım fıtratımda o duygu çook baskındı.. hatırladığım ortaokuldayken camiye götürüyordu öğretmen.. birtek uzun etek giyip başını kapatıp okula giden ben vardım.. çarşıdan geçerken herkes bana bakıyordu... diğer arkadaşlar camide kapatmıştı .. babam sende öyle yapsaydın demişti.. çook ağlamıştım.. ailem rahattı... iki ailenin de ilk torunuydum.. anne tarafımda olsada baba tarafımda kapalı bir tek insan yoktu.. babanneme hadi namaz kılalım dediğimde 6. sınıfa gidiyordum... namazı öğreniyorduk beraber.. o gün o hazla kaç defa eğilip kalktığmı hatırlamıyorum inanın... lisede tam başladım namaza.. ama içimde bir örtü aşkı.. etrafta kapalı yok.. ama ben yüreğimde hissediyorum..
ve bi rüya.. ezan sesi.. annem bizim odaya giriyor elinde seccade beyazlar içinde bana uzatıyor kalk namaz kılacaz diye.. nasıl güzel melekler gibi.. gözümü açtım ezan okunuyor.. her geçen gün daha çok istiyorum.. lise son sınıfta yanında kaldığımız abla.. nuray abla..fizik 2. sınıfta okuyordu..
ALLAHIM ben onun gibi aşkla kapanan kaç kişi gördüm acaba.. bir namaz kılışı vardı.. aşka yürüyordu sanki.. namaz kılmadan önce bi süslenirdi sevgilimle buluşacam diye.. lacivert pardesüsü.. eşarbı.. O EV O HUZUR.. RABBİM çıkmak istemiyordum ordan.. ve MUSTAFA DEMİRCİ sultanım.. yalvarırdım nuray abla banada ört o eşarbı diye.. gece dışarı çıkarken başım kapalı çıkardım.. niye bilmiyorum ama deli gibi istiyorum.. ünv ilk yılında ailemden veto yedim.. kesinlikle hayır.. ama içim yanıyor.. kapalı kızları görmüyormuyum deli gibi ağlayasım geliyor..
ünv 4. sınıfta kararlıydım.. kapandım.. ailem duydu.. sakın gelme reddederiz dediler.. nasıl ağlıyorum günlerce dışarıya çıkmadım.. açtım.. ama sadece başımı.. her gün evden sanki başımı örtecek gibi giyinerek çıktım... ne kadar aptalmışım sanki reddedecekler beni.. yumuşayacaklardı.. sanırım nefsim..
ama nefsime en büyük yenilgim evlendikten sonra oldu..
eşim ne çok istiyordu ben ne kadar istiyordum.. olmadı.. yapamadım.. hiç bir engelim yoktu ama olmadı.. 4 yıl geçti.. kardeşimin düğününde hiç giymeyeceğim şeyleri giydim eşim nasıl izin verdi bilmiyorum.. bilkide kıyametler o yüzden koptu.. bilmiyorum.. evliliğim huzurum herşeyi kaybettim sanki.. bir kaç ay sonrasında.. eşimin kapanacaksın demesiyle dondum kaldım.. yıllardır en çook istediğim şey .. dualar ettiğim provalarını yaptığım huzur kaynağım ama nasıl yapacaktım.. tamam dedim yılbaşına kadar kapanacam.. ama yapamıyordum.. olmuyordu internette sayfalar arasında dolaşıyorum biri bir şey söylesin... yapayım yapabileyim.. olmuyor .. her sabah uyanıyorum yok.. olmuyor.. sonra bu sayfa.. kapanmak isteyipte kapanamayanlar.. burcu kardeşimin yazısı.. son sayffaya nasıl baktığımı bilmiyorum.. evet sayfa aktif.. hala yazanlar var.. şükürler olsun.. okuyorum.. ama nasıl okumak her sayfada gözyaşlarım sel.. önce parfüm sıkmaktan vazgeçtim..
sonra berat ablamın dilek kardeşimin sözleri.. yüreğimin aşka yeniden uyanışı.. uyuyamıyorum.. gözlerim dolu dolu.. anneme söyledim saçmala dedi.. konuşacak kimsem yok.. ama kararlıyım.. eşimin söylediklerini unuttum ben yıllardır istediğim hayale gidiyorum... 6 ekim.. garip bi heyecan.. kararlıyım bu gün yapcam... kayınvalidemlere gidiyoruz.. eşime çarşıdan bişeyler al gel dedim.. o çıktı ben aldım şalımı elime.. örttüm güzelce.. eşim geldi kapıdan hadi diye sesleniyor.. ses bile veremedim oda ya bi geldi beni öyle gördü .. gözlerinden yaşlar süzülüyor.. hemen abdest alıp şükür namazı kıldı.. ve sanırım o gün 4 kez daha kıldı şükür namazı.. meğer ne büyük huzuru ertelemişiz.. meğer nekadar istiyormuşuz.. evden çıkana kadar kaç dua okudum.. nasıl bi heyecan.. yeni doğmuş gibiyim.. sonrası eşimin ailesinin bile destek olacağını düşünürken kaç gün sürecek diye sordular annem konuşmadı kaç gün ... arkamdan güldü ilçedeki herkes.. umursamadım..
sonra zamana yayıldı herşey... pantolonda giydim diz altı etekte..
ama bi anı hiç unutmuyorum.. @mehtap58 canım bi soru sormuş.. diz altı etek tesettüre uygunmudur diye.. cevap veren ilk kişi benim hayır uygun değil.. başımı bir çevirdim üzerimde diz altı etek.. ALLAHIM nasıl bi ağırlık.. nasıl bi utanma duygusu.. o gece eşimi kaç kez uyandırdım ben uzun etek istiyorum diye.. kalkıp nöbetçi mağaza arayalım istersen dedi.. sabah gittik mağazaya ben pardesüyü görünce ağlamaya başladım.. o gün almadık iki etek alıp çıktık.. o gecede uyumadım ertesi gün bi daha pardesü için gittik. kemerini orda bırakıp çıktım.. berat ablanın sesi kulağımdaydı.. o meşhur kemeri bele oturtmanın ne anlamı var..
çokk şükür RABBİME feracem ve siyah eşarbım kolay geldi.. mutluluk.. huzur.. anca islamla..
azıcık aralayın camları kapıları islam girsin içeri görün bakın huzur nasıl geliyor..
