Bir gün kozada küçük bir delik belirdi; deliğin ucu kıpırdıyordu. Bu kıpırdamayı bir adam gördü. Merak etti ve oturup kelebeğin saatler boyunca bedenini bu küçük delikten çıkarmak için harcadığı çabayı ilgi dolu bakışlarla seyre daldı.
Bir ara sanki kelebek delikten çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi adama. Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapmış ve artık yapabileceği bir şey kalmamıştı.
Bu durumu hisseden adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi. Eline küçük bir kesici alet alıp, kozadaki deliği büyütmeye başladı.
Delik kelebeğin rahatça çıkabileceği boyuta geldi. Bunun üzerine kelebek kozadan kolayca dışarı çıkıverdi.
Fakat oda ne! Kelebeğin bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştu.
Kozadan çıkan kelebeği adam izlemeye devam etti; adam kelebekten bir şey bekliyordu. Kelebeğin kanatlarının açılıp genişleyeceğini ve bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.
Ama adamın beklediklerinin hiç biri olmadı! Kelebek uçamadı. O an uçamadı, hiçbir zaman uçamadı..
Kelebek, hayatının geri kalanını kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar denese de asla uçamadı.
Adam kelebeğe iyi niyetle yardım etmek istemişti, kelebeğe iyilik yapayım derken ne büyük bir kötülük yapmıştı.
Adamın anlayamadığı bir şey vardı. Kozanın kısıtlayıcılığının ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten çıkmak için göstermesi gereken çabanın, Allah'ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede de kozanın kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda uçmasını sağlamak için seçtiği yol olduğuydu.
Kelebek kozada kalacağı kadar kalamamıştı.
Bazen hayatta tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey çabalardır.
Eğer Allah, hayatta herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, o zaman şu kelebek misali bir anlamda sakat kalırdık.
O zaman olabileceğimiz kadar güçlenemez, asla uçamazdık.
GÜÇLÜ OLMAK İSTEDİM... Ve Allah beni güçlendirmek için zorluklar yolladı.
BİLGELİK İSTEDİM... Ve Allah çözmem için sorular yolladı.
BAŞARI İSTEDİM... Ve Allah bana çalışmak için zeka ve kas gücü verdi.
CESARET İSTEDİM... Ve Allah bana üstesinden gelmem gereken problemler verdi.
SEVGİ İSTEDİM... Ve Allah bana, yardımcı olmam için problemli insanlar yolladı.
İYİLİK İSTEDİM... Ve Allah bana fırsatlar yolladı.
"İstediğim hiçbir şeyi elde edemedim... Ama ihtiyaç duyduğum her şey Allah tarafından bana verildi."
YAŞAMINIZI KORKUSUZCA YAŞAYIN, ZORLUKLARIN TÜMÜNE GÖĞÜS YERİN VE ONLARIN ÜSTESİNDEN GELEBİLECEĞİNİZİ AÇIKÇA GÖSTERİN.
YÜZÜNÜZDEN GÜLÜMSEMEYİ EKSİK ETMEYİN, UNUTMAYIN Kİ BÜTÜN İNSANLARIN SİZİN GÜLÜMSEMENİZE İHTİYACI VAR...
Bir ara sanki kelebek delikten çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi adama. Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapmış ve artık yapabileceği bir şey kalmamıştı.
Bu durumu hisseden adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi. Eline küçük bir kesici alet alıp, kozadaki deliği büyütmeye başladı.
Delik kelebeğin rahatça çıkabileceği boyuta geldi. Bunun üzerine kelebek kozadan kolayca dışarı çıkıverdi.
Fakat oda ne! Kelebeğin bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştu.
Kozadan çıkan kelebeği adam izlemeye devam etti; adam kelebekten bir şey bekliyordu. Kelebeğin kanatlarının açılıp genişleyeceğini ve bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.
Ama adamın beklediklerinin hiç biri olmadı! Kelebek uçamadı. O an uçamadı, hiçbir zaman uçamadı..
Kelebek, hayatının geri kalanını kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar denese de asla uçamadı.
Adam kelebeğe iyi niyetle yardım etmek istemişti, kelebeğe iyilik yapayım derken ne büyük bir kötülük yapmıştı.
Adamın anlayamadığı bir şey vardı. Kozanın kısıtlayıcılığının ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten çıkmak için göstermesi gereken çabanın, Allah'ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede de kozanın kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda uçmasını sağlamak için seçtiği yol olduğuydu.
Kelebek kozada kalacağı kadar kalamamıştı.
Bazen hayatta tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey çabalardır.
Eğer Allah, hayatta herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, o zaman şu kelebek misali bir anlamda sakat kalırdık.
O zaman olabileceğimiz kadar güçlenemez, asla uçamazdık.
GÜÇLÜ OLMAK İSTEDİM... Ve Allah beni güçlendirmek için zorluklar yolladı.
BİLGELİK İSTEDİM... Ve Allah çözmem için sorular yolladı.
BAŞARI İSTEDİM... Ve Allah bana çalışmak için zeka ve kas gücü verdi.
CESARET İSTEDİM... Ve Allah bana üstesinden gelmem gereken problemler verdi.
SEVGİ İSTEDİM... Ve Allah bana, yardımcı olmam için problemli insanlar yolladı.
İYİLİK İSTEDİM... Ve Allah bana fırsatlar yolladı.
"İstediğim hiçbir şeyi elde edemedim... Ama ihtiyaç duyduğum her şey Allah tarafından bana verildi."
YAŞAMINIZI KORKUSUZCA YAŞAYIN, ZORLUKLARIN TÜMÜNE GÖĞÜS YERİN VE ONLARIN ÜSTESİNDEN GELEBİLECEĞİNİZİ AÇIKÇA GÖSTERİN.
YÜZÜNÜZDEN GÜLÜMSEMEYİ EKSİK ETMEYİN, UNUTMAYIN Kİ BÜTÜN İNSANLARIN SİZİN GÜLÜMSEMENİZE İHTİYACI VAR...