Ayyüzlüm nerdesin?
Neredesin ey gönlümün dermanı neredesin?
Sen, susayıp da içemediğim su, vuslatı isteyip de gurbeti yudumladığımsın
Bağırmak istediğim zaman fısıltıyla çıkan feryadımsın sen benim
Göğsüm yanarken alıp avuçlarımda öptüğümsün benim
Ey Yar, ey Yaradanın yâri; Habibi ne olur, bana da Mus'ab'a seslendiğin gibi seslenir misin?
Sensizliğinle yanan gönlüme su serpmesi için el açtım Yaradan'a,
Hıçkırıklarımı tutamadım; tutmak istemedim
Gel dedim, defalarca: "Gel gel ne olursun bir kerecik gel..."
Ama Sen gelmedin, gelip kalbimde gittikçe büyüyen Sensizlik yarasını, acısını dindirmedin
Ama yine de ben, hep aynı yerdeyim: Seccademde...
Yine varedene el açıp seni isteyeceğim layık olmasam da...
Sevgili! Acaba bu daveti kabul eder misin?
İşte, Sana geliyorum ey Nebi; ayaklarına kapanmaya, yalvarmaya geliyorum
Vahşinin Seni gizliden gizliye gördüğü gibi de olsa, yeter ki Seni göreyim diye geliyorum.
O temiz berrak yüzüne bir defalık da olsa bakabileyim diye geliyorum
Ama biz, ne Vahşiyiz ne de Mus'ab...
Sadece Sana dilenmeye gelen meçhul, Sensizliğinde Sensiz kalacak dilencileriniz biz
Ey kapına gelenleri kovmayan Sevgili! Sana ömür boyu dilenmek isteyen bu biçareleri de kapında kabul eder misin?
Kalblerimize, Sensizlikte ilaç olması için gül kokunu sürer misin?..
alıntı