Siyahgulsevdalisi
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 20 Haz 2006
- Mesajlar
- 2,046
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
Flört
Evlilik öncesi arkadaşlık yapmanın (flört) hükmü nedir?
Birbiri ile evlenmeleri câiz olan, aralarında evlenme engeli bulunmayan bir kadınla bir erkeğin arkadaşlık yapmaları bizim geleneğimizde olmadığı gibi, dînimizde de câiz değildir. Böyle bir çiftin ilişkileri ancak tabîi ihtiyaçlar ve zarûretler çerçevesinde bulunur ve taraflar bu tabîî ilişkiye cinsel bir boyut katmadıkları, cinsel boyut katmasalar bile -zarûret bulunmadıkça- başbaşa kalmadıkları sürece câiz olur. Tabîî ve zarûrî beraberliklerin, ilişkilerin daha iyi anlaşılabilmesi için bazı örnekler vermek faydalı olabilir. Köylerde, kırsal bölgelerde, hayvancılık ve çiftçilik yapan aileler arasında imeceler yapılır, tarlada, ormanda, harmanda, bahçede, hasatta erkekler ve kızlar, kadınlar bir arada çalışabilirler, yer ve içerler, iş ve durum gereği konuşur görüşürler. Bir hocanın eğitim ve öğretim meclisinde erkekler ile kadın ve kızların bir arada bulunmaları gerekebilir. Câmîlerde namaz kılarken erkeklerin önünde olmamak şartıyla kadınlar ve kızlar da bulunurlar ve cemâatle namaz kılarlar, vaaz, mevlit vb. şeyler dinleyebilirler...
Evlenmek isteyen erkek ve kızın, talip olduğu veya kendisini isteyen kimseye alıcı gözüyle bakması, gerekiyorsa "el, yüz ve ayaklardan" başka meselâ saçını, başını, kollarını görmesi, kezâ birlikte bir kenara çekilip -özel mekânda uzun süre başbaşa kalmamak şartıyla- birbirlerini anlamak ve tanımak üzere konuşmaları da -mezhepler arasında farklı görüşler bulunmakla beraber- câiz görülmüştür. Bunların ötesinde, ergenlik çağına gelmiş erkeklerle kızların arkadaşlık etmeleri câiz olmaz. Erkekler erkeklerle kızlar da kızlarla arkadaşlık ederler. Bir erkeğin kız ve kadın arkadaşı, bir kadının da erkek arkadaşı ancak hayat arkadaşı (eşi) olur.
Evlilik öncesi arkadaşlık yapmanın (flört) hükmü nedir?
Birbiri ile evlenmeleri câiz olan, aralarında evlenme engeli bulunmayan bir kadınla bir erkeğin arkadaşlık yapmaları bizim geleneğimizde olmadığı gibi, dînimizde de câiz değildir. Böyle bir çiftin ilişkileri ancak tabîi ihtiyaçlar ve zarûretler çerçevesinde bulunur ve taraflar bu tabîî ilişkiye cinsel bir boyut katmadıkları, cinsel boyut katmasalar bile -zarûret bulunmadıkça- başbaşa kalmadıkları sürece câiz olur. Tabîî ve zarûrî beraberliklerin, ilişkilerin daha iyi anlaşılabilmesi için bazı örnekler vermek faydalı olabilir. Köylerde, kırsal bölgelerde, hayvancılık ve çiftçilik yapan aileler arasında imeceler yapılır, tarlada, ormanda, harmanda, bahçede, hasatta erkekler ve kızlar, kadınlar bir arada çalışabilirler, yer ve içerler, iş ve durum gereği konuşur görüşürler. Bir hocanın eğitim ve öğretim meclisinde erkekler ile kadın ve kızların bir arada bulunmaları gerekebilir. Câmîlerde namaz kılarken erkeklerin önünde olmamak şartıyla kadınlar ve kızlar da bulunurlar ve cemâatle namaz kılarlar, vaaz, mevlit vb. şeyler dinleyebilirler...
Evlenmek isteyen erkek ve kızın, talip olduğu veya kendisini isteyen kimseye alıcı gözüyle bakması, gerekiyorsa "el, yüz ve ayaklardan" başka meselâ saçını, başını, kollarını görmesi, kezâ birlikte bir kenara çekilip -özel mekânda uzun süre başbaşa kalmamak şartıyla- birbirlerini anlamak ve tanımak üzere konuşmaları da -mezhepler arasında farklı görüşler bulunmakla beraber- câiz görülmüştür. Bunların ötesinde, ergenlik çağına gelmiş erkeklerle kızların arkadaşlık etmeleri câiz olmaz. Erkekler erkeklerle kızlar da kızlarla arkadaşlık ederler. Bir erkeğin kız ve kadın arkadaşı, bir kadının da erkek arkadaşı ancak hayat arkadaşı (eşi) olur.