“Hayvan” kelimesi, Arapça’da “canlı/hayat sahibi/ruh sahibi” demektir.
“Düşünen” kelimesi ise, “akıl-mantık sahibi varlık” anlamına gelir. Bu manada, Aristo mantığında, insana “düşünen hayvan” yani “düşünen ve akıl sahibi olan canlı” denilmiştir.
Ancak, Kur’an’ın insana verdiği değer açısından konuya baktığımızda, insana “düşünen hayvan” demek, pek de uygun değildir. Çünkü insan, Allah’ın bin bir ismine mazhar, o’nun emir ve yasaklarını yeryüzünde tatbik eden, ahsen-i takvimde-yeryüzü halifesi olarak yaratılan, bütün varlıklardan daha üstün meziyetlerle donatılan bir varlıktır.
Canlılar içinde sadece insan din sahibidir. İnsanlar dinin istediği gibi yapar,yaşar.
İnsan olan canının istediğini değil dinin istediğini yapar.
Hayvanlar canının istediğini yapar, canının istediği gibi yaşar ve bu durumda sevilmeye elbetteki layık değildir.
