Ey gönül ,acılara sabret . Çünkü onlar seni kahretmek için değil ;sınamak , terbiye etmek , kemale erdirmek için gelirler ;Hem de geçicidirler ,ebediyen kalmayacaklar . İmana ve ümide sarıl . Bil ki hiçbir gece ebedi değil ; her karanlığın sonunda bir fecir saklı .
Alemlerin Rabbi ' ne (c.c.) ,kalbin sahibine kulak ver ey gönül . Sabrı öğren , gayesini anla .Ne olur , gözlerin yaşarsa da , dilin ancak Rabbi'nin razı olduğu söz söylesin . Bu yaşlara katlanmayı bil ey gönül , varacağın menzil hatırına . Düşün ey gönlüm , onları sana yönelteni düşün ... Bunu diline vird et , aradığın her teselli onda saklı : " Onlar ki ...Onlara bir musibet isabet ettiği zaman şöyle derler : Biz ALLAH'a aidiz ve elbette sonunda O'na döneceğiz. " (Bakara süresi 156 )
Ve Peygamberini , Peygamberleri düşün . Sabır onların ahlakı . Bak , Yusuf'undan ayrı düşen gözü yaşlı Yakup Peygamber nasıl sabretmiş .Hz. Eyyub a.s. sabır ateşinde nasıl yanmış . Ve o sevgililer sevgilisi , ve O'nun mübarek sahabileri ...Hüzün yıllarında , Şibi muhasarasında , Taif'te ,Tebük'te , Bedir'de , Uhud'da ,Hendek savaşında sabır şerbetini nasıl yudum yudum içtiler. Bir adım sapmadan ,kalplerini sahibinden bir an ayırmadan nasıl ışıdılar , nasıl ışık verdiler ...Sakın sende yolundan şaşma ey gönül ; itaat et .Zira bu yol sabırdan ibaret .
Sabrın zıddı aceledir .Acelenin meyvesi ise , üzüntüdür ey gönül . Öyleyse çabalarının ,amellerinin mükaatını beklerken ne olur acele etme . Sabrın özündeki tevekkülü gör , her şeyin sahibine dayanmayı öğren .Beklediğin ilahi yardım yalnızca sabrın sonunda gelecek ey gönlüm .Ama sakın tuzağa düşme ; tedbirsiz sabır , çalışmadan yapılan tevekküle benzer . Hiçbir müsibete ağır ve çekilmez gözüyle bakma .
Evet , sabır acıdır ey gönlüm . Bunu en iyi sen bilirsin .Hangi ümit diye sorma bana , bütün ümitler imanında saklı . İmanın var , demek ki ümidin var . Gideceğin yer , göreceğin cemal var . Senin menzilin var . Seni hasretle bekleyen cennet ehli var .Sana kucak açmış ebediyyet var .
Şimdi sus gönlüm . Sus ve teslim ol . Fani umutlarla tükenmekten vazgeç . Dünya buna değmeyecek kadar kısa . Sabır zamanı kısa . Bir şimşek ışığının parıltısı kadar kısa .
Unutma ey gönül , burası dünya .. Sefası da fani , cefası da ...Fakat ebediyyet var , ebedi vatan . Orada nankörler için hazırlanmış bir ateş mahzeni var ki , orada sabah olmayacak , horozlar da ötmeyecek . Orada sabretmek imkansız .
Öyleyse nankör olmaktan kork ve ey gönlüm , geçici elemlere ve imtihanlara sabret . Bilirim bu dünya bir imtihan yurdu . Ama duvarlarında daima ümide , kurtuluşa ,selamete açık iman ve ümit pencereleri var . Bu pencerelerden mesut geleceğini gör..Bazen belin bükülecek , dizlerin dermansız kalacak .Ama sakın sabrın tükenmesin ey gönlüm , ruhunu ebediyete taşıyorsun .
Sabret gönül , şurada karşı kıyıya ne kaldı ? Bu dünya zindanına muvakkaten mahkumsun , şükret ki müebbeden değil !...
Sabret gönlüm yol çok uzun değil , az kaldı...
