Hz. Yusuf'un güzelliği, fevkalâdeydi. Hz. Adem'e çok benzerdi. Mısır sokaklarında gezerken, yüzünün pırıltısı, güneş ışıklarının yansıması gibi duvarlara aksederdi. Bir kimse, onun yüzüne bakmak istese, hemen gözlerini çevirmek zorunda kalırdı. Bütün bunlara rağmen Hz. Yusuf'a güzelliklerden sadece bir parça verilmişti. Son peygamber Hz. Muhammed (S.A.V.)'a ise tamâmı verilmişti. Eshâb-ı Kirâm, Peygamber Efendimiz'e; «Siz mi güzeldiniz, Yusuf Aleyhisselâm mı güzeldi?» diye sorduklarında Peygamber Efendimiz, «Kardeşim Yusuf, benden sabih (güzel); ben ondan melihim (sevimliyim). Onun görünen görünen güzelliği,benim görünen güzelliğimden çoktur.» buyurdu.