RE: Halifeyi Ağlatan Çocuk
RE: Halifeyi Ağlatan Çocuk
RE: Halifeyi Ağlatan Çocuk
AMİN İNŞALLAH KARDEŞİM.ÇOK GÜZEL İBRET VERİCİ BİR PAYLAŞIMDI.ELİNE SAĞLIK.ALLAH CC RAZI OLSUN.B)m_muaz yazdı:
Sıcak bir yaz günüydü.
Arabistan çöllerine güneş bütün sıcaklığıyla vuruyordu.
Adeta insanin beynini kaynatıyordu.
Herkesin kösesine çekildiği, etrafin sessizliğe büründüğü bir anda, ezan vaktinin yaklaştığını gören halife,abdestini almış,agır agır camiye gidiyordu.
Bir çocuğun, kendisini geçmek istercesine hızlı adımlarla gittiğini gördü. Küçücük çocuğun bu telaşı neydi?
Acele edisinin mutlaka bir sebebi vardi.
Acaba bir derdi mi vardı? Derdi varsa, derdine çare bulmak halifenin göreviydi.
Nihayet halkın derdini dert eden halife sordu:
- "Yavrucuğum nedir bu telaşın? Bir derdin mi var?
Niçin bu kadar hızlı gidiyorsun?"
Çocuk halifeyi tanıyamamıştı.
- "Camiye gidiyorum amcacığım" diye cevap verdi.
Halife şaşırdi. Çocuk henüz küçüktü. Ama sözleri büyük adam sözleriydi. Biraz daha konusturmaya karar verdi:
- "Yavrucugum senin yasin daha küçük! namaz sana farz degildir.Niçin bu kadar telaslaniyorsun ?"
Çocuk kınar gibi halifeye baktı:
- "Amca, amca! Bu işin büyüğü küçüğü olur mu?Daha dün mahallemizde bir çocuk öldü.Üstelik benden de küçüktü.Ölüm denen gerçegin büyük küçük ayirdigi yok.En iyisi her yasta buna hazir olmali.Hem bu yasta namaza alismazsam, büyüyünce kilmak zor gelebilir."
Halifeyi derin bir düsünce daldi.
Gözlerinden yaslar bosanirken agzindan su cümleler döküldü:
"Ey rabbim! Ne akilli bir çocuktur bu çocuk!
Büyüklerde bulunmasi gereken ruhu taşıyor.! Rabbim bizede böyle temiz ruhlar versin inş.