[big]Hz Ali (ra) bir sabah namazını kıldıktan sonra
üzüntüsünden yüzünün rengi değişmiş halde şöyle dedi:
"Bugün Rasul-ü Ekremin (sav) ashabının tavrına benzer bir tavır göremiyorum.
Onlar sabaha saç ve sakalları karışmış,
secde etmekten alın ve yüzleri tozlu olduğu halde çıkarlardı.
Onlar;
geceyi Kuran okumak ve namaz kılmakla geçirerek sabaha ererlerdi!
Sabahleyin ALLAHı zikrettiklerinde
korkularından rüzgarın ağaçları sallaması gibi(!) titreşirler
gözlerinin yaşından elbiseleri ıslanırdı...
Şimdi nedir bu?
Sanki gafiller arasında bulunuyorum!!!"
ve... bu sözünden sonra şehit oluncaya kadar
bir daha gülmedi! [/big]
üzüntüsünden yüzünün rengi değişmiş halde şöyle dedi:
"Bugün Rasul-ü Ekremin (sav) ashabının tavrına benzer bir tavır göremiyorum.
Onlar sabaha saç ve sakalları karışmış,
secde etmekten alın ve yüzleri tozlu olduğu halde çıkarlardı.
Onlar;
geceyi Kuran okumak ve namaz kılmakla geçirerek sabaha ererlerdi!
Sabahleyin ALLAHı zikrettiklerinde
korkularından rüzgarın ağaçları sallaması gibi(!) titreşirler
gözlerinin yaşından elbiseleri ıslanırdı...
Şimdi nedir bu?
Sanki gafiller arasında bulunuyorum!!!"
ve... bu sözünden sonra şehit oluncaya kadar
bir daha gülmedi! [/big]