Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
HİFA VE SÜHEYL (4 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan etruce
- Başlangıç tarihi
Aşkı Arayanlar Buraya..!!
Aşkı Arayanlar Buraya..!!
İŞTE SİZE GERÇEK AŞK..!!!!!!!
Medine'nin kadınları hem güleryüzlü, hem de güzeldirler. Ancak Hifa Hatun başka güzeldir ve bambaşka gülümser. Öylesine sıcakkanlı ve öylesine samimidir ki kadınlar onu canları gibi severler. Oğlu, abisi, erkek kardeşi olanlar akraba olmaya kalkar, hatta bazıları beylerine ister. Onu ciddi ciddi sıkıştırır, araya hatırlıları koyup, izdivaç teklif ederler.
Hifa Hatun'un methi hızla yayılır ve çoook uzaklara gider. Bırakın
hekimleri, tüccarları, vezirler, sultanlar sıraya girer. Ancak o Necaşi gibi bir İmparatoru bile reddeder sadece ve sadece Allah'ın rızasını diler.
Ama taliplerin ardı arkası kesilmez. Kimi ayaklarına halılar serer... Kimi cevahirler döker... Yüz kızıl tüylü deveyi getirip kapısına bağlayanları mı sorarsınız, yoksa saray anahtarlarını önüne atanları mı?
Hifa Hatun bütün bunlara dönüp bakmaz bile, Efendimizin huzuruna çıkıp "Ey Allah'ın Resûlü" der, "bana cennete götürecek bir şeyler öğretsene." Doğrusu o, Peygamber Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) 'gündüzleri oruç tut' ya da 'geceleri namaz kıl' gibi bir tavsiyede bulunacağını sanır ama Server-i Kâinat "Önce evlenmen lâzım" buyururlar "zira bununla dininin yarısını emniyete alırsın!" Hifa, büyük bir teslimiyetle boynunu büker ve "siz kimi münasip görürseniz ben ona razıyım" der.
Mâlum, o sıradan bir hanım değildir ve onu nikahına alacak erkeğin de "özel" olması gerekir. Lâkin Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) ne kimseye ümid verir, ne de kimsenin ümidini kırar. Her zamanki gibi basit ve pratik bir çare bulur "yarın sabah mescide ilk gelenle evlen" buyururlar. Bu teklifi herkesin hoşuna gider, talipler erken kalkmak için tedbirler düşünür, kendilerince hazırlık yaparlar.
Bu haberi elbette Hazret-i Suheyb de duyar ama dikkate almaz. Zira o fakir ve kimsesiz biridir. Evi yurdu yoktur ve karnını zor doyurur. Kah ağaç altlarına uzanır, kâh mescid gölgelerine kıvrılır. Uzun boyuna rağmen o kadar zayıftır ki, rüzgar sert esse ayaklarını yerden kaldırır.
Ama bakın şu işe ki o gece Allahü teâlâ bütün sahabelere derin bir uyku verir, Hifa Hatun'un talipleri gözlerine çöken ağırlığa yenilirler. Resulullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) her zamanki gibi imsak sökerken mescide gelir ve büyük bir merakla talihli sahabeyi bekler.
Nitekim mescidin eşiğinde bir gölge uzar ve Süheyb içeri girer.
Resulullah Efendimiz namazdan sonra Hifa Hatunu çağırtıp neticeyi bildirir. Hazret-i Hifa büyük bir teslimiyetle kabul eder.
Efendimiz güzel bir hutbe okur ve nikah akidlerini yaparlar. Sonra şanslı sahabeye döner "Ey Süheyb" buyururlar, "şimdi hanımına bir hediye al ve tut elinden evine götür."Suheyb Radıyallahu anh ellerini çaresizlikle iki yana açar. "İyi ama" diye mırıldanır, "benim ne bir dirhem gümüşüm, ne de sığınacak evim var."
Hifa Hatun kocasının boynunu büktürmez, ona içinde on bin dirhem gümüş olan süslü bir heybe gönderir ve "filanca yerdeki köşkümü sana hediye ettim" der. Alemlerin Efendisi çok hislenir onlara hayır dualar ederler.
Süheyb, o gün Medine sokaklarında dolanır durur, akşama doğru utana sıkıla konağa sokulur. Kendisi için hazırlanan muhteşem sofradan ya bir, ya iki hurma alır ve "Ya Hifa" der, "biliyorum sen benim için bulunmaz bir nimetsin, ben ise senin için sadece mihnetim. Ben şükretsem gerek, sen sabretsen gerek. İster misin şu geceyi taat ve ibadetle geçirelim zira Efendimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) "Cennette yüksek bir çardak vardır. Orada yalnız şükredenlerle sabredenler otururlar." buyurdular.
Ve öyle de yaparlar. Seccadelerini gözyaşları ile ıslatır, kalplerini zikr ile aydınlatırlar. Cebrail Aleyhisselam olup biteni Resulullah Efendimize anlatır ve onları Allahü teâlânın cenneti ve cemaliyle müjdeler.
Ertesi sabah, namazdan sonra Efendimiz Suheyb'i yanlarına oturtur "Ey Süheyb" buyururlar "geceki halini sen mi anlatırsın ben mi anlatayım?" Süheyb gözlerini kucağına indirir, zor duyulan bir sesle "Allahın Resulü en iyisini bilir" cevabını verir.
Efendimiz onlara "ne mutlu size" gibilerinden bakar, "İkiniz de cennetliksiniz" buyururlar, "... ve Allahü teâlâyı göreceksiniz!" Süheyb derhal secdeye kapanır ve "Ya Rabbi!" diye yalvarır, "o ki beni mağfiret ettin, günahlara bulaşmadan canımı al!"
Allahü teâlâ bu yanık duayı kabul eder, Suheyb, secdede kalakalır. Mescidde bulunanlar ağlamaklı olurlar. Resulullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) "Size daha şaşılacak bir şey söyliyeyim mi? Şu anda Hifa Hatun da ruhunu Hakka teslim etti" buyururlar.
Namazlarını, yüzü suyu hürmetine yaratıldığımız o yüce Server kıldırır. İkisini yanyana toprağa bırakırlar. Baş uçlarına küçük bir tahta çakar.
Birine "Şükredenlerden Suheyb" yazarlar, öbürüne "Sabredenlerden Hifa!"...
gayrısına aşk demeye utanıyor insan...
Aşkı Arayanlar Buraya..!!
İŞTE SİZE GERÇEK AŞK..!!!!!!!
Medine'nin kadınları hem güleryüzlü, hem de güzeldirler. Ancak Hifa Hatun başka güzeldir ve bambaşka gülümser. Öylesine sıcakkanlı ve öylesine samimidir ki kadınlar onu canları gibi severler. Oğlu, abisi, erkek kardeşi olanlar akraba olmaya kalkar, hatta bazıları beylerine ister. Onu ciddi ciddi sıkıştırır, araya hatırlıları koyup, izdivaç teklif ederler.
Hifa Hatun'un methi hızla yayılır ve çoook uzaklara gider. Bırakın
hekimleri, tüccarları, vezirler, sultanlar sıraya girer. Ancak o Necaşi gibi bir İmparatoru bile reddeder sadece ve sadece Allah'ın rızasını diler.
Ama taliplerin ardı arkası kesilmez. Kimi ayaklarına halılar serer... Kimi cevahirler döker... Yüz kızıl tüylü deveyi getirip kapısına bağlayanları mı sorarsınız, yoksa saray anahtarlarını önüne atanları mı?
Hifa Hatun bütün bunlara dönüp bakmaz bile, Efendimizin huzuruna çıkıp "Ey Allah'ın Resûlü" der, "bana cennete götürecek bir şeyler öğretsene." Doğrusu o, Peygamber Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) 'gündüzleri oruç tut' ya da 'geceleri namaz kıl' gibi bir tavsiyede bulunacağını sanır ama Server-i Kâinat "Önce evlenmen lâzım" buyururlar "zira bununla dininin yarısını emniyete alırsın!" Hifa, büyük bir teslimiyetle boynunu büker ve "siz kimi münasip görürseniz ben ona razıyım" der.
Mâlum, o sıradan bir hanım değildir ve onu nikahına alacak erkeğin de "özel" olması gerekir. Lâkin Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) ne kimseye ümid verir, ne de kimsenin ümidini kırar. Her zamanki gibi basit ve pratik bir çare bulur "yarın sabah mescide ilk gelenle evlen" buyururlar. Bu teklifi herkesin hoşuna gider, talipler erken kalkmak için tedbirler düşünür, kendilerince hazırlık yaparlar.
Bu haberi elbette Hazret-i Suheyb de duyar ama dikkate almaz. Zira o fakir ve kimsesiz biridir. Evi yurdu yoktur ve karnını zor doyurur. Kah ağaç altlarına uzanır, kâh mescid gölgelerine kıvrılır. Uzun boyuna rağmen o kadar zayıftır ki, rüzgar sert esse ayaklarını yerden kaldırır.
Ama bakın şu işe ki o gece Allahü teâlâ bütün sahabelere derin bir uyku verir, Hifa Hatun'un talipleri gözlerine çöken ağırlığa yenilirler. Resulullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) her zamanki gibi imsak sökerken mescide gelir ve büyük bir merakla talihli sahabeyi bekler.
Nitekim mescidin eşiğinde bir gölge uzar ve Süheyb içeri girer.
Resulullah Efendimiz namazdan sonra Hifa Hatunu çağırtıp neticeyi bildirir. Hazret-i Hifa büyük bir teslimiyetle kabul eder.
Efendimiz güzel bir hutbe okur ve nikah akidlerini yaparlar. Sonra şanslı sahabeye döner "Ey Süheyb" buyururlar, "şimdi hanımına bir hediye al ve tut elinden evine götür."Suheyb Radıyallahu anh ellerini çaresizlikle iki yana açar. "İyi ama" diye mırıldanır, "benim ne bir dirhem gümüşüm, ne de sığınacak evim var."
Hifa Hatun kocasının boynunu büktürmez, ona içinde on bin dirhem gümüş olan süslü bir heybe gönderir ve "filanca yerdeki köşkümü sana hediye ettim" der. Alemlerin Efendisi çok hislenir onlara hayır dualar ederler.
Süheyb, o gün Medine sokaklarında dolanır durur, akşama doğru utana sıkıla konağa sokulur. Kendisi için hazırlanan muhteşem sofradan ya bir, ya iki hurma alır ve "Ya Hifa" der, "biliyorum sen benim için bulunmaz bir nimetsin, ben ise senin için sadece mihnetim. Ben şükretsem gerek, sen sabretsen gerek. İster misin şu geceyi taat ve ibadetle geçirelim zira Efendimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) "Cennette yüksek bir çardak vardır. Orada yalnız şükredenlerle sabredenler otururlar." buyurdular.
Ve öyle de yaparlar. Seccadelerini gözyaşları ile ıslatır, kalplerini zikr ile aydınlatırlar. Cebrail Aleyhisselam olup biteni Resulullah Efendimize anlatır ve onları Allahü teâlânın cenneti ve cemaliyle müjdeler.
Ertesi sabah, namazdan sonra Efendimiz Suheyb'i yanlarına oturtur "Ey Süheyb" buyururlar "geceki halini sen mi anlatırsın ben mi anlatayım?" Süheyb gözlerini kucağına indirir, zor duyulan bir sesle "Allahın Resulü en iyisini bilir" cevabını verir.
Efendimiz onlara "ne mutlu size" gibilerinden bakar, "İkiniz de cennetliksiniz" buyururlar, "... ve Allahü teâlâyı göreceksiniz!" Süheyb derhal secdeye kapanır ve "Ya Rabbi!" diye yalvarır, "o ki beni mağfiret ettin, günahlara bulaşmadan canımı al!"
Allahü teâlâ bu yanık duayı kabul eder, Suheyb, secdede kalakalır. Mescidde bulunanlar ağlamaklı olurlar. Resulullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) "Size daha şaşılacak bir şey söyliyeyim mi? Şu anda Hifa Hatun da ruhunu Hakka teslim etti" buyururlar.
Namazlarını, yüzü suyu hürmetine yaratıldığımız o yüce Server kıldırır. İkisini yanyana toprağa bırakırlar. Baş uçlarına küçük bir tahta çakar.
Birine "Şükredenlerden Suheyb" yazarlar, öbürüne "Sabredenlerden Hifa!"...
gayrısına aşk demeye utanıyor insan...
Açacağın Konu İle Alakalı Böülümü Tıkla...açılan bölümün sol tarafında (yeni konu) yazan butona tıkla..sonra başlık ve konunu ekle..sonrada gönder butonuna tıkla...
Dua ile..
elerine ve emeğine sağlık...
çok güzel ..Allah senden razı olsun..
çok güzel ..Allah senden razı olsun..
Hifâ hatun..
Hifâ hatun..
Hifâ hatun..
Hifâ Hatun, Medine-i Münevvere’de zenginliği, güzelliği ve ahlâkı ile meşhurdu. Hep ahirete hazırlanıp, ona yarar ameller işlemeye çalışırdı...
Birgün Peygamber efendimizin huzuruna gelip şöyle dedi:
- Ey Allahın Resûlü! Beni Cennete götürecek bir iş öğret!
- Önce evlen! Böylece dininin yarısını emniyete alırsın!
- Ey Allahın Resûlü! Bana Habeşistan Hükümdarı Melik Necâşî ve birçok kimse evlen-me teklifinde bulundu, teklifleri geri çevirdim. Siz kimi uygun görürseniz, ona râzıyım.
Efendimiz, eshâbından kimi söylese, diğerlerinin kırılacağını düşünüp buyurdu ki:
- Sabah mescide en evvel kim gelirse, onunla evlen!
Allahü teâlâ, eshâbına öyle bir uyku verdi ki, hiçbiri erken uyanamadı. Önce uzaktan Süheyb radıyallahü anh göründü. Süheyb, kimsesi olmayan, fakir, rengi siyaha yakın, uzun, zayıf ve ince yapılı bir sahabiydi.
Namazdan sonra Resûlullah nikâhlarını kıyıp buyurdu ki:
- Ey Süheyb! Kalk hanımın için bir şey al! Onun elinden tut, evine götür!
- Yâ Resûlallah! Dünyalık olarak ne bir dirhem gümüşüm, ne de barınacak bir evim var.
Bunları işiten Hifâ Hatun, Hazret-i Süheyb’e 11 dirhem gümüşlük kese göndererek, fi-lanca yerdeki hazır konağı da ona hediye ettiğini bildirdi.
Kalkıp konağa gittiler. Yatsı namazından sonra Hifâ Hatun dedi ki:
- Ey Süheyb! Ben sana nimetim, sen bana mihnetsin (sıkıntı veren). Sen nimete şükür, ben mihnete sabır için, bu geceyi ibâdet ve taatle geçirelim. Sen şükür ediciler, ben de sabır ediciler sevabına ka-vuşalım.
Zifaf gecesi ibâdet ve taatta bulundular. Hazret-i Süheyb sabah mescide geldi. Cebrâil aleyhisselâm geceki durumdan Resûlullahı haberdar etti. Resûlullah da buyurdu ki:
- Ey Süheyb! Geceki hâlini, sen mi anlatırsın, ben mi?
- Yâ Resûlallah siz söyleyiniz.
Resûlullah efendimiz, onlara Cennet ve Allahü teâlânın cemâlini görme müjdesini ver-di.
Hazret-i Süheyb sevincinden secdeye kapanıp şöyle duâ etti:
- Yâ Rabbi! Ben günahlara bulaşmadan ruhumu al!
Duâsı kabul edildi. Secdede ruhu alındı. Eshâb-ı kirâm çok ağladı. Resûlullah buyurdu ki:
- Size daha da şaşacağınız şeyi söyleyeyim. Hanımı da şu anda ruhunu Hakka teslim etti.
Birgün Peygamber efendimizin huzuruna gelip şöyle dedi:
- Ey Allahın Resûlü! Beni Cennete götürecek bir iş öğret!
- Önce evlen! Böylece dininin yarısını emniyete alırsın!
- Ey Allahın Resûlü! Bana Habeşistan Hükümdarı Melik Necâşî ve birçok kimse evlen-me teklifinde bulundu, teklifleri geri çevirdim. Siz kimi uygun görürseniz, ona râzıyım.
Efendimiz, eshâbından kimi söylese, diğerlerinin kırılacağını düşünüp buyurdu ki:
- Sabah mescide en evvel kim gelirse, onunla evlen!
Allahü teâlâ, eshâbına öyle bir uyku verdi ki, hiçbiri erken uyanamadı. Önce uzaktan Süheyb radıyallahü anh göründü. Süheyb, kimsesi olmayan, fakir, rengi siyaha yakın, uzun, zayıf ve ince yapılı bir sahabiydi.
Namazdan sonra Resûlullah nikâhlarını kıyıp buyurdu ki:
- Ey Süheyb! Kalk hanımın için bir şey al! Onun elinden tut, evine götür!
- Yâ Resûlallah! Dünyalık olarak ne bir dirhem gümüşüm, ne de barınacak bir evim var.
Bunları işiten Hifâ Hatun, Hazret-i Süheyb’e 11 dirhem gümüşlük kese göndererek, fi-lanca yerdeki hazır konağı da ona hediye ettiğini bildirdi.
Kalkıp konağa gittiler. Yatsı namazından sonra Hifâ Hatun dedi ki:
- Ey Süheyb! Ben sana nimetim, sen bana mihnetsin (sıkıntı veren). Sen nimete şükür, ben mihnete sabır için, bu geceyi ibâdet ve taatle geçirelim. Sen şükür ediciler, ben de sabır ediciler sevabına ka-vuşalım.
Zifaf gecesi ibâdet ve taatta bulundular. Hazret-i Süheyb sabah mescide geldi. Cebrâil aleyhisselâm geceki durumdan Resûlullahı haberdar etti. Resûlullah da buyurdu ki:
- Ey Süheyb! Geceki hâlini, sen mi anlatırsın, ben mi?
- Yâ Resûlallah siz söyleyiniz.
Resûlullah efendimiz, onlara Cennet ve Allahü teâlânın cemâlini görme müjdesini ver-di.
Hazret-i Süheyb sevincinden secdeye kapanıp şöyle duâ etti:
- Yâ Rabbi! Ben günahlara bulaşmadan ruhumu al!
Duâsı kabul edildi. Secdede ruhu alındı. Eshâb-ı kirâm çok ağladı. Resûlullah buyurdu ki:
- Size daha da şaşacağınız şeyi söyleyeyim. Hanımı da şu anda ruhunu Hakka teslim etti.
Aleyküm Selam kardeşim.Evet yahu.Bayağı etkileyici bir menkibe.Din büyükleri buyuruyorlar ki;Eshab-ı Kiram (Aleyhimürrıdvan)onlardır ki Allahü teala onları Habibinin(Aleyhisselatü vesselam)sohbetine layık olarak yaratmıştır.Amin kardeşim amiin.