Ebû Bekr-i Verrak hazretleri,
Hak dostu Bir “Velî” idi
Öldükten sonra, bir sevdiği,
rüyâda gördü Onu.
Baktı ki, durmadan ağlıyor.
Hem de hıçkırarak.
Yanına edeble yaklaşıp;
- Efendim, siz ağlıyor musunuz?
diye sordu.
Mübarek cevâben;
- Evet kardeşim! Öldüğüm günden beri,
böyle hep ağlıyorum,
buyurdu.
Adam merak etti:
- Neden ağlıyorsunuz efendim?
“Büyük Velî”
derin ve içli bir “Âaah!”
çektikten sonra;
- Burası, müslüman kabristanı kardeşim.
Ama “Îmanla gelebilen”
mâlesef “pek az”
buyurdu.
Adamcağız şaşırdı:
- Nasıl az efendim?
Buyurdu ki:
- “On kişi”den, ancak “bir kişi”
"Îmanla gelebiliyor"
Nasıl ağlamayayım?
Ve ekledi:
- İmanla ölebilmek için,
"Doğru imana sahip olmak" ve
“İbadetleri doğru yapmak”
şarttır.
ALINTIHak dostu Bir “Velî” idi
Öldükten sonra, bir sevdiği,
rüyâda gördü Onu.
Baktı ki, durmadan ağlıyor.
Hem de hıçkırarak.
Yanına edeble yaklaşıp;
- Efendim, siz ağlıyor musunuz?
diye sordu.
Mübarek cevâben;
- Evet kardeşim! Öldüğüm günden beri,
böyle hep ağlıyorum,
buyurdu.
Adam merak etti:
- Neden ağlıyorsunuz efendim?
“Büyük Velî”
derin ve içli bir “Âaah!”
çektikten sonra;
- Burası, müslüman kabristanı kardeşim.
Ama “Îmanla gelebilen”
mâlesef “pek az”
buyurdu.
Adamcağız şaşırdı:
- Nasıl az efendim?
Buyurdu ki:
- “On kişi”den, ancak “bir kişi”
"Îmanla gelebiliyor"
Nasıl ağlamayayım?
Ve ekledi:
- İmanla ölebilmek için,
"Doğru imana sahip olmak" ve
“İbadetleri doğru yapmak”
şarttır.