>>>Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış.... Büyüğü Halil....
>>>Küçüğü ise İbrâhim... Halil, evli çocuklu. İbrahim ise bekârmış... Ortak
>>>bir tarlaları varmış iki kardeşin... Ne mahsul çıkarsa, iki pay
>>>ederlermiş.. Bununla geçinip giderlermiş... Bir yıl, yine harman
>>>yapmışlar buğdayı. İkiye ayırmışlar.... İş kalmış taşımaya....Halil, bir
>>>teklif yapmış : İbrahim kardeşim ; Ben gidip çuvalları getireyim. Sen
>>>buğdayı bekle. - Peki abi demiş İbrahim... Ve Halil gitmiş çuval
>>>getirmeye.... O gidince, düşünmüş İbrahim: - Abim evli, çocuklu. Daha çok
>>>buğday lazım onun evine Böyle demiş ve, Kendi payından bir miktar atmış
>>>onunkine... Az sonra Halil çıkagelmiş. - Haydi İbrahim...! Demiş, önce
>>>sen doldur da taşı ambara. Peki abi...! İbrahim, kendi yığınından bir
>>>çuval doldurup düşer yola.. O gidince, Halil'i düşünür bu defa: Der ki: -
>>>Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeşim bekâr. O
>>>daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek. Böyle düşünerek,
>>>Kendi payından atar onunkine birkaç kürek..... Velhasıl , biri
>>>gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine. Bu, böyle sürüp
>>>gider..... Ama birbirlerinden habersizdirler. Nihayet akşam olur.
>>>Karanlık basar. Görürler ki, bitmiyor buğdaylar. Hatta azalmıyor bile....
>>>Hak teala bu hali çok beğenir. Buğdaylarına bir bereket verir, bir
>>>bereket verir ki ...Günlerce taşır iki kardeş bitiremezler. şaşarlar bu
>>>işe... Aksine çoğalır buğdayları. Dolar taşar ambarları.
>>>
>>>Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir. Bu bereketin adı :
>>>Halil İbrahim bereketidir... ALLAH HEPİNİZE HALİL İBRAHİM BEREKETİ VERSİN
>>>Küçüğü ise İbrâhim... Halil, evli çocuklu. İbrahim ise bekârmış... Ortak
>>>bir tarlaları varmış iki kardeşin... Ne mahsul çıkarsa, iki pay
>>>ederlermiş.. Bununla geçinip giderlermiş... Bir yıl, yine harman
>>>yapmışlar buğdayı. İkiye ayırmışlar.... İş kalmış taşımaya....Halil, bir
>>>teklif yapmış : İbrahim kardeşim ; Ben gidip çuvalları getireyim. Sen
>>>buğdayı bekle. - Peki abi demiş İbrahim... Ve Halil gitmiş çuval
>>>getirmeye.... O gidince, düşünmüş İbrahim: - Abim evli, çocuklu. Daha çok
>>>buğday lazım onun evine Böyle demiş ve, Kendi payından bir miktar atmış
>>>onunkine... Az sonra Halil çıkagelmiş. - Haydi İbrahim...! Demiş, önce
>>>sen doldur da taşı ambara. Peki abi...! İbrahim, kendi yığınından bir
>>>çuval doldurup düşer yola.. O gidince, Halil'i düşünür bu defa: Der ki: -
>>>Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeşim bekâr. O
>>>daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek. Böyle düşünerek,
>>>Kendi payından atar onunkine birkaç kürek..... Velhasıl , biri
>>>gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine. Bu, böyle sürüp
>>>gider..... Ama birbirlerinden habersizdirler. Nihayet akşam olur.
>>>Karanlık basar. Görürler ki, bitmiyor buğdaylar. Hatta azalmıyor bile....
>>>Hak teala bu hali çok beğenir. Buğdaylarına bir bereket verir, bir
>>>bereket verir ki ...Günlerce taşır iki kardeş bitiremezler. şaşarlar bu
>>>işe... Aksine çoğalır buğdayları. Dolar taşar ambarları.
>>>
>>>Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir. Bu bereketin adı :
>>>Halil İbrahim bereketidir... ALLAH HEPİNİZE HALİL İBRAHİM BEREKETİ VERSİN