Ya Rasulullah!
Ben ne siir yazmasini bilirim, ne söylemesini.
Bir seni bilirim ben, birde iftirakindan harap olan kalbimin feryadini bilirim ben.
Seni methe yetmeyen kelimelerin acizliginide bilirim ben.
Ben ne yunusum sakiyan,
Ne mevlana ne fülan,
Ben hasretinle icten ice kavrulan,
Sefaatin ümidiyle kendince avunan,
Sevginden baska libasi olmayan bir üryan;
ve sana layik olmayan ümmetinden biriyim.
Onun icin Ey Fahr-i Alem Efendim
Ben birde temenni etmesini bilirim.
Ey Rasuller Rasulü, Habibi kibriya!
Yagsin Rahmet-i ilahi daim ruhuna
Yegane maksadim su fani dünyada
Sefaatine mazhar olmak yevmü´l kiyamda.
Sen gelmeden alemde kol gezerdi sefahet
HAKIKAT mi? cok uzakta kapkara bir hayalet
Basta Ebu cehiller, devrin adi Cehalet
Gel Ey Nur-u Mübin, gelsin Devr-i SAADET!
Ya Nebi!
Sen dogda Ebrehe´ler Ebabil´e yenilsin
Nurun ile Kisranin saraylari devrilsin
Zerdüstlerin yaktigi ates zevale ersin
Sen gelde ey Rasul Islam kemale ersin.
Sen gelde zulumat demir alsin bu yerden
Kalbler Hakk´a erissin vazgecilsin küfürden
Cehennem soycullari sayende yildiz olsun
Yildiz olsun ve seni selamlasin göklerden.
Senin icin fedadir canlar ile cananlar,
Sana olsun Ey Rasul milyonlarca selamlar...
Ya Rasul!
Sen isaret buyurda gökteki Ay yarilsin
Agaclar sana kossun ayagina sarilsin
Taslar lisana gelsin kütüklerse aglasin
Lütfeylede ey Rasul bu can sensiz kalmasin.
Kafirlere savurdugun elindeki kum olsam
Kem gözle bakanlara hancer olsam saplansam
Sonra düssem yollarina ayagina yar olsam
Yar olsam yollarina sana fedalar olsam.
Aglasin bu ümmetin sensizlige aglasin
Sensiz gecen günlerde yüregini daglasin
Sana ümmet olmak icin sünnetine baglasin
Baglasin gönlün sana Yunus gibi caglayan.
Ya Rasul!
Ismini hasretle söyledim durdum
Yillardir ask odunda yandim kavruldum
Sana gidip gelenlerden hep seni sordum
Saadet denen seyi tek sende buldum
Ve anladim :
Bu dünyanin gercegi "bir varmis bir yokmus"
Sultanlar Hakanlar hepten yok olmus
Meger her sey yalanmis, hakikat tekmis
"Marifet Allah´la Rasulün bilmekmis."
Alinti: Mevlüt Özcelik
Ben ne siir yazmasini bilirim, ne söylemesini.
Bir seni bilirim ben, birde iftirakindan harap olan kalbimin feryadini bilirim ben.
Seni methe yetmeyen kelimelerin acizliginide bilirim ben.
Ben ne yunusum sakiyan,
Ne mevlana ne fülan,
Ben hasretinle icten ice kavrulan,
Sefaatin ümidiyle kendince avunan,
Sevginden baska libasi olmayan bir üryan;
ve sana layik olmayan ümmetinden biriyim.
Onun icin Ey Fahr-i Alem Efendim
Ben birde temenni etmesini bilirim.
Ey Rasuller Rasulü, Habibi kibriya!
Yagsin Rahmet-i ilahi daim ruhuna
Yegane maksadim su fani dünyada
Sefaatine mazhar olmak yevmü´l kiyamda.
Sen gelmeden alemde kol gezerdi sefahet
HAKIKAT mi? cok uzakta kapkara bir hayalet
Basta Ebu cehiller, devrin adi Cehalet
Gel Ey Nur-u Mübin, gelsin Devr-i SAADET!
Ya Nebi!
Sen dogda Ebrehe´ler Ebabil´e yenilsin
Nurun ile Kisranin saraylari devrilsin
Zerdüstlerin yaktigi ates zevale ersin
Sen gelde ey Rasul Islam kemale ersin.
Sen gelde zulumat demir alsin bu yerden
Kalbler Hakk´a erissin vazgecilsin küfürden
Cehennem soycullari sayende yildiz olsun
Yildiz olsun ve seni selamlasin göklerden.
Senin icin fedadir canlar ile cananlar,
Sana olsun Ey Rasul milyonlarca selamlar...
Ya Rasul!
Sen isaret buyurda gökteki Ay yarilsin
Agaclar sana kossun ayagina sarilsin
Taslar lisana gelsin kütüklerse aglasin
Lütfeylede ey Rasul bu can sensiz kalmasin.
Kafirlere savurdugun elindeki kum olsam
Kem gözle bakanlara hancer olsam saplansam
Sonra düssem yollarina ayagina yar olsam
Yar olsam yollarina sana fedalar olsam.
Aglasin bu ümmetin sensizlige aglasin
Sensiz gecen günlerde yüregini daglasin
Sana ümmet olmak icin sünnetine baglasin
Baglasin gönlün sana Yunus gibi caglayan.
Ya Rasul!
Ismini hasretle söyledim durdum
Yillardir ask odunda yandim kavruldum
Sana gidip gelenlerden hep seni sordum
Saadet denen seyi tek sende buldum
Ve anladim :
Bu dünyanin gercegi "bir varmis bir yokmus"
Sultanlar Hakanlar hepten yok olmus
Meger her sey yalanmis, hakikat tekmis
"Marifet Allah´la Rasulün bilmekmis."
Alinti: Mevlüt Özcelik
B)