O sabah acelem yoktu.Tramvaydan indim,yavaş adımlarla etrafı izleyerek yürümeye başladım.Bu esnada gözüme önümde yürüyen ve benimle birlikte tramvaydan inen üç kişi takıldı.En öndeki sanki arkasından biri kovalıyormuş gibi hızlı adımlarla yürüyordu.Arkasından gideni bir hayli geride bırakmıştı.Kendi kendime:
'Bu adam hayatta mutlaka başarılı olur.'diye düşündüm.
Onun arkasından giden ,sanki adımlarla ilerliyordu.
'Belki bu adam hayatta bir şeyler başarabilir.' diye mırıldandım.
En arkadan giden ise sanki nereye gideceğini bilmiyormuş gibi sallana sallana etrafı seyrederek yürüyordu.Onun içinse:
'İşte!' dedim'hayatta hiçbir işe yaramıyacak bir serseri!'
Derken aklıma bir şey geldi.Ben bu adamların her üçününde gerisindeydim!
Evet,başkalarının hali ile uğraşan kendi halini göremez.Başkalarının kusurunu araştırmak insanı kendi kusurlarını görmekten alıkoyan çok çirkin bir hastalıktır.
alıntıdır.
'Bu adam hayatta mutlaka başarılı olur.'diye düşündüm.
Onun arkasından giden ,sanki adımlarla ilerliyordu.
'Belki bu adam hayatta bir şeyler başarabilir.' diye mırıldandım.
En arkadan giden ise sanki nereye gideceğini bilmiyormuş gibi sallana sallana etrafı seyrederek yürüyordu.Onun içinse:
'İşte!' dedim'hayatta hiçbir işe yaramıyacak bir serseri!'
Derken aklıma bir şey geldi.Ben bu adamların her üçününde gerisindeydim!
Evet,başkalarının hali ile uğraşan kendi halini göremez.Başkalarının kusurunu araştırmak insanı kendi kusurlarını görmekten alıkoyan çok çirkin bir hastalıktır.
alıntıdır.