EFENDİM!..SENSİZ ÇAĞ ÜŞÜYOR EFENDİM…
Efendim!... Gül efendim, güzel efendim… Efendim…
İnsanlığın güzeli, güzel insan… İyiliğin ve hayrın temsilcisi… Efendim…
Ey yeryüzüne sevgiyi,merhameti ve adaleti getiren güzel insan…
Sen sahipsizlerin sahibiydin, sen kimsesizlerin kimsesi… Yetimler Sana sığınırdı, gariplerin ocağı sendin…
Sen olmayınca yetimler,garipler kime sığınacak, kim okşayacak yetim çocukların başlarını..Yetimler,garipler Sensiz kaldı efendim, yüreğinin sıcaklığını Senden alanlar da olmasa..
Sen nurun,Sen aydınlığın, Sen temizliğin temsilcisiydin… biz, biz kirlendik efendim… insanlık kirlendi efendim… yürekler karardı efendim,aydınlığını,nurunu Senden alanlar da olmasa…
Sen tutardın elimizden,cennete doğru götürürdün… Şaşkınlar senin rehberliğinde doğru yola erişti… Sen olmayınca nicemiz yolunu şaşırdı Efendim…
Sen ölçüyü öğretmiştin bize efendim… Sen olmayınca ölçü bozuldu…karalara ak, aklar kara dendi…
Sen ışığımızdın Efendim,Senin o pâk yüzün, o nurlu kalbin aydınlatırdı bizi… Işığımızı söndürdüler Efendim, güneşimize kastetti yarasalar… Bülbüller kovuldu şehirlerimizden… Güvercinlerin kanatları kırıldı… Güller koparıldı…
Senin sıcacık yüreğin yüreğimiz ısıtırdı efendim… Sen olmayınca insanlar üşüyor, yürekler üşüyor efendim… Sen olmayınca çağ üşüyor..yüreğinin sıcaklığını senden alanlar da olmasa…
Sen alemlere rahmettin, sen merhamet doluydun efendim… Sensiz şehirler merhameti kaybetti efendim,yetimler sahipsiz kaldı, güvercinlerin kanatlarını saracak bulunmadı..merhameti senden öğrenenler de olmasa…
Gül efendim,güzel efendim.. yine de kainat üzerinde her ne güzellik varsa Senden kalanlar..Senin aydınlığınla aydınlananlar…
Merhamet dolu Efendim, Senin o aydan aydınlık yüzüne bakacak yüzümüz yok…yok lakin senin şefkatini,senin merhametini biliyoruz efendim… Bırakma n’olur ellerimizi…kovma n’olur Kevserinin başından…
Efendim… gül efendim, güzel Efendim…benim efendim…canım efendim…
Bilemedik,bilemediler kıymetini..Bilenlerin çoğuysa şimdi senin dizin dibinde… Olsun ne çıkar değil mi ki, alemlerin sahibi Seni kıymetli kıldı…
Sen tabibimizdin, Sen sevdiğimizdin efendim… Ne zaman dara düşsek, ne zaman yüreklerimiz ve yeryüzü bizi sıksa sana koşardık, bilirdik ki Senin yüreğin okyanuslardan genişti… Şimdi kimlere koşalım efendim,nurunu Senden alanlar da olmasa…
Efendim, gül efendim güzel efendim… efendim…
Efendim!... Gül efendim, güzel efendim… Efendim…
İnsanlığın güzeli, güzel insan… İyiliğin ve hayrın temsilcisi… Efendim…
Ey yeryüzüne sevgiyi,merhameti ve adaleti getiren güzel insan…
Sen sahipsizlerin sahibiydin, sen kimsesizlerin kimsesi… Yetimler Sana sığınırdı, gariplerin ocağı sendin…
Sen olmayınca yetimler,garipler kime sığınacak, kim okşayacak yetim çocukların başlarını..Yetimler,garipler Sensiz kaldı efendim, yüreğinin sıcaklığını Senden alanlar da olmasa..
Sen nurun,Sen aydınlığın, Sen temizliğin temsilcisiydin… biz, biz kirlendik efendim… insanlık kirlendi efendim… yürekler karardı efendim,aydınlığını,nurunu Senden alanlar da olmasa…
Sen tutardın elimizden,cennete doğru götürürdün… Şaşkınlar senin rehberliğinde doğru yola erişti… Sen olmayınca nicemiz yolunu şaşırdı Efendim…
Sen ölçüyü öğretmiştin bize efendim… Sen olmayınca ölçü bozuldu…karalara ak, aklar kara dendi…
Sen ışığımızdın Efendim,Senin o pâk yüzün, o nurlu kalbin aydınlatırdı bizi… Işığımızı söndürdüler Efendim, güneşimize kastetti yarasalar… Bülbüller kovuldu şehirlerimizden… Güvercinlerin kanatları kırıldı… Güller koparıldı…
Senin sıcacık yüreğin yüreğimiz ısıtırdı efendim… Sen olmayınca insanlar üşüyor, yürekler üşüyor efendim… Sen olmayınca çağ üşüyor..yüreğinin sıcaklığını senden alanlar da olmasa…
Sen alemlere rahmettin, sen merhamet doluydun efendim… Sensiz şehirler merhameti kaybetti efendim,yetimler sahipsiz kaldı, güvercinlerin kanatlarını saracak bulunmadı..merhameti senden öğrenenler de olmasa…
Gül efendim,güzel efendim.. yine de kainat üzerinde her ne güzellik varsa Senden kalanlar..Senin aydınlığınla aydınlananlar…
Merhamet dolu Efendim, Senin o aydan aydınlık yüzüne bakacak yüzümüz yok…yok lakin senin şefkatini,senin merhametini biliyoruz efendim… Bırakma n’olur ellerimizi…kovma n’olur Kevserinin başından…
Efendim… gül efendim, güzel Efendim…benim efendim…canım efendim…
Bilemedik,bilemediler kıymetini..Bilenlerin çoğuysa şimdi senin dizin dibinde… Olsun ne çıkar değil mi ki, alemlerin sahibi Seni kıymetli kıldı…
Sen tabibimizdin, Sen sevdiğimizdin efendim… Ne zaman dara düşsek, ne zaman yüreklerimiz ve yeryüzü bizi sıksa sana koşardık, bilirdik ki Senin yüreğin okyanuslardan genişti… Şimdi kimlere koşalım efendim,nurunu Senden alanlar da olmasa…
Efendim, gül efendim güzel efendim… efendim…