Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem)’e en çok tesir eden ayetlerden biri, tefekkürle ilgilidir. İki kişi Hz. Aişe’yi(r.a.) ziyaret etmişler. Onardan biri “Efendimiz’de gördüğünüz etkileyici bir şeyi bize anlatır mısınız?” deyince Hz. Aişe validemiz şöyle buyurdu:
* Allah Rasûlü bir gece kalktı, abdest alıp namaz kıldı. Namazda çok ağladı. Gözlerinden akan yaşlar –mübarek- sakalını ve secde esnasında yerleri ıslattı. Sabah ezanı için gelen Bilal-i Habeşî(radiyallahu anh): “Ya RasulAllah, geçmiş ve gelecek bütün günahlarınız affedildiği halde sizi ağlatan nedir?” deyince O, “Bu gece Yüce Allah bir ayet indirdi. Beni bu ayet ağlatmaktadır.” Dedi ve ayeti okudu:
“Muhakkak göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde düşünen insanlar için elbette birçok dersler vardır (Âl-i İmran, 3/190)”
* Ondan sonra ResulAllah(sallallahu aleyhi vesellem) “Bu ayeti okuyup da üzerinde tefekkürde bulunmayan, düşünmeyen kişilere yazıklar olsun.” dedi.
* Allah Rasûlü bir gece kalktı, abdest alıp namaz kıldı. Namazda çok ağladı. Gözlerinden akan yaşlar –mübarek- sakalını ve secde esnasında yerleri ıslattı. Sabah ezanı için gelen Bilal-i Habeşî(radiyallahu anh): “Ya RasulAllah, geçmiş ve gelecek bütün günahlarınız affedildiği halde sizi ağlatan nedir?” deyince O, “Bu gece Yüce Allah bir ayet indirdi. Beni bu ayet ağlatmaktadır.” Dedi ve ayeti okudu:
“Muhakkak göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde düşünen insanlar için elbette birçok dersler vardır (Âl-i İmran, 3/190)”
* Ondan sonra ResulAllah(sallallahu aleyhi vesellem) “Bu ayeti okuyup da üzerinde tefekkürde bulunmayan, düşünmeyen kişilere yazıklar olsun.” dedi.