Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Dua Adabı ve Makbul Olduğu Zamanlar (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan ayşe
- Başlangıç tarihi
"Duam kabul olmuyor"deme
"Duam kabul olmuyor"deme
Duanın böyle hâlis bir ubudiyet olması keyfiyetinden ötürü insanlar, hiçbir zaman duadan dûr olmamalıdırlar. Allah mutlaka insanların sesini duyar; ama onlar, bazen yanlış şeyler isterler, Allah da o istedikleri şeyi vermeyip haklarında daha hayırlı olanı lütfeder.
Bediüzzaman'ın ifadesiyle kul, bir erkek evladı ister, Allah ona Hazreti Meryem gibi onun için daha hayırlı olacak bir kız evladı verir. Evet, İmran ve hanımı Allah'tan bir erkek evladı istemişlerdi. Allah, onlara Hazreti Meryem'i vermişti. Hazreti Meryem, beş-altı asır insanlığın yarısına yakınını tenvir edebilecek büyük bir hakikati içinde mayalamış ve Hazreti Mesih'i dünyaya getirmişti. Hazreti Mesih, aynı zamanda Efendimiz'e giden yolları açmış ve Allah Resûlü'nün imamlık yaptığı Peygamberlik cemaati içinde, o cemaatin müezzinlik vazifesini üstlenmişti. Aynı zamanda Hazreti Mesih, ahir zamanda da ruh, mana ve hakikat olarak ahlaken Muhammedîlik ile omuz omuza verecek ve din-i mübin-i İslam'ın şehbal açmasında yardımcı olacaktır. İşte Hazreti Meryem böyle bir insana annelik yapmıştır. Binaenaleyh biz de bazen dua ederiz; ama Cenab-ı Hak istediğimizi vermez, hakkımızda hayırlı olanı verir. Evet, Mevlânâ'nın ifadesiyle aklı, O'na ve O'nun emirlerine ve icraatına kurban etmek lazımdır. Nitekim akıl, O'nu anladığı nisbette kıymetlidir. O'nu anlamayan akılda hayır yoktur. Rabb'im, kendisini idrak aklıyla bizleri şereflendirsin.....(amin)...Rabbim tüm hayırlı dualarınızı kabul etsin inş..
"Duam kabul olmuyor"deme
Duanın böyle hâlis bir ubudiyet olması keyfiyetinden ötürü insanlar, hiçbir zaman duadan dûr olmamalıdırlar. Allah mutlaka insanların sesini duyar; ama onlar, bazen yanlış şeyler isterler, Allah da o istedikleri şeyi vermeyip haklarında daha hayırlı olanı lütfeder.
Bediüzzaman'ın ifadesiyle kul, bir erkek evladı ister, Allah ona Hazreti Meryem gibi onun için daha hayırlı olacak bir kız evladı verir. Evet, İmran ve hanımı Allah'tan bir erkek evladı istemişlerdi. Allah, onlara Hazreti Meryem'i vermişti. Hazreti Meryem, beş-altı asır insanlığın yarısına yakınını tenvir edebilecek büyük bir hakikati içinde mayalamış ve Hazreti Mesih'i dünyaya getirmişti. Hazreti Mesih, aynı zamanda Efendimiz'e giden yolları açmış ve Allah Resûlü'nün imamlık yaptığı Peygamberlik cemaati içinde, o cemaatin müezzinlik vazifesini üstlenmişti. Aynı zamanda Hazreti Mesih, ahir zamanda da ruh, mana ve hakikat olarak ahlaken Muhammedîlik ile omuz omuza verecek ve din-i mübin-i İslam'ın şehbal açmasında yardımcı olacaktır. İşte Hazreti Meryem böyle bir insana annelik yapmıştır. Binaenaleyh biz de bazen dua ederiz; ama Cenab-ı Hak istediğimizi vermez, hakkımızda hayırlı olanı verir. Evet, Mevlânâ'nın ifadesiyle aklı, O'na ve O'nun emirlerine ve icraatına kurban etmek lazımdır. Nitekim akıl, O'nu anladığı nisbette kıymetlidir. O'nu anlamayan akılda hayır yoktur. Rabb'im, kendisini idrak aklıyla bizleri şereflendirsin.....(amin)...Rabbim tüm hayırlı dualarınızı kabul etsin inş..
RE: "Duam kabul olmuyor"deme
RE: "Duam kabul olmuyor"deme
emeğinize sağlık kardeşim, samimi bir iman ile edilen, içten olan her duayı rabbimiz kabul ediyor.. nitekim rabbimiz (c.c), ''Bana dua edin, icabet edeyim..'' buyurmuştur.. ve dua, insanın en zor zamanlarında, ümitlerinin bittiğini sandığı anlarında en büyük silahı ve en büyük yardımcısıdır.. insan dua etmeden yaşayamaz.. Allah razı olsun, selam ve dua ile kalınB)
RE: "Duam kabul olmuyor"deme
emeğinize sağlık kardeşim, samimi bir iman ile edilen, içten olan her duayı rabbimiz kabul ediyor.. nitekim rabbimiz (c.c), ''Bana dua edin, icabet edeyim..'' buyurmuştur.. ve dua, insanın en zor zamanlarında, ümitlerinin bittiğini sandığı anlarında en büyük silahı ve en büyük yardımcısıdır.. insan dua etmeden yaşayamaz.. Allah razı olsun, selam ve dua ile kalınB)
DUA EDERKEN NELERE DİKKAT ETMELİYİZ
DUA EDERKEN NELERE DİKKAT ETMELİYİZ
Dua, adeta Rabb’imize arz ettiğimiz bir dilekçeye benzer. Bu dilekçe ile gönlümüzü her şeyi yaratan, mutlak güç ve kudret sahibi Yaratıcı’mıza açarız.
Nasıl ki günlük hayatımızda yazdığımız dilekçelerde bazı kabul şartları istenir; aynen bunun gibi Cenab-ı Hakk’a yaptığımız dualarımızda da adab kabilinden bazı esaslar vardır. Şimdi isterseniz bunların neler olduğunu beraberce öğrenelim:
1 - Evvela abdest alıp kıbleye yöneldikten sonra ellerimizi açıp Rabb’imize “Elhamdülillahi Rabbi’l-alemin” diyerek hamd ü senada bulunmalıyız. “Elhamdülillahi Rabbi’l-alemin”, gökleri ve yeri yaratan, kalbimden geçenleri bilen, bütün isteklerimi yerine getirmeye muktedir Allahım, Sana şükürler olsun.” anlamına geliyor.
2 - Rabb’imize hamd ettikten sonra ikinci olarak Efendimiz’e (sallallâhu aleyhi ve sellem) “Esselâtü ve’s-selâmu ala rasûlina Muhammedin ve ala âlihi ve sahbihi ecmaîn” diyerek salât u selâmda bulunmalıyız. Bir Hak dostunun ifadesiyle bu, âdeta, bir kapıyı vururken, o kapının önünde duran, o kapının kilit ve anahtarlarını elinde tutan Zât’a selâm vermek gibidir. Gönülden gelerek getirilen böyle bir salat o kapının açılmasına vesile olacaktır.
3 - İstenilen şeylerin Cenâb-ı Hak tarafından kesinlikle kabul göreceğine gönülden inanarak dua etmeliyiz. Sadece ellerimizi değil gönlümüzü de açarak içten gele gele, yana yakıla yalvarmalıyız. Yaptığımız dualarımızın kabul edilmediğini düşünmemeliyiz. Nitekim duâ, eğer şartlarına uygun yapılmışsa muhakkak kabul görür. Ancak kabul ediliş keyfiyeti, bizim istediğimizin aynı olmayabilir. Bazen bizim istediğimiz, bizim için hayırlı olmadığından, bir rahmet eseri olarak Cenab-ı Hak bize, istediğimizi değil de esas istememiz gerekeni ihsân buyurur. Bazen de duâmız âhiretimiz hesabına kabul görür.
4 - Duamızı yine salât ve selâmla bitirmeliyiz. Bu şekilde yaptığımız duayı adeta iki salavat arasına alarak Cenab-ı Hakk’a takdim etmiş olacağız.
5 - Dualarımızda ısrarlı olmalıyız. Bir kere istedikten sonra olmuyor diye tekrar istememek yanlıştır. Nitekim “İnsan, ben Allah’tan istedim de bana isteğim verilmedi demediği ve istemeye devam ettiği müddetçe, istediği kendisine verilir.” hadis-i şerifi bu hakikati belgeler mahiyettedir.
6 - Duamızı bitirdikten sonra “amin” demeliyiz. Bu kelime, “Allah’ım! Yaptığım duamı kabul eyle.” anlamına gelir. Bir sahabi şöyle anlatıyor: Bir gece Rasulullah ile dışarı çıkmıştık. Dua eden bir adama rastladık. Allah Rasulü durup onu dinlemeye koyuldu. Sonra da şöyle buyurdu: “Eğer sonunu iyi bağlarsa, istediklerini hak eder.” Cemaatten birisi, “Ey Allah’ın Rasulü! Duayı nasıl bitirmesi gerekir?” diye sorar. Allah Rasulü ise “Amin kelimesi ile. Eğer böyle bitirirse, istediği kendisine verilir.” buyurur.
7 - Sadece ihtiyaç ve sıkıntı anında değil, genişlik ve rahatlık içinde bulunduğumuz zamanlarda da dua etmeliyiz. Nitekim Efendimiz bir hadislerinde, “Kim sıkıntı ve güçlük içinde bulunduğu zamanlarda duasının kabul olunmasını isterse, bolluk ve mutluluk zamanlarında çok dua etsin.” buyurarak bu hakikati dile getirmiştir. Kur’an-ı Kerim’de Allah, bize kendisine nasıl dua etmemiz gerektiğini ifade ediyor. “Allahümme” veya “Rabbena” ile başlayan bütün ayetler dua ayetleridir. Bu ayetleri okuyarak Rabb’imize dua edebiliriz. Bunun dışında dua kitaplarında “me’surât” diye geçen bizzat Efendimiz’in yaptığı duaları da yapabiliriz.
8 - Hadis-i şeriflerde duanın kabul edilmesine en elverişli vakitler olarak şu zaman dilimlerinden bahsedilir: Gecenin son üçte birlik kısmı. Farz namazların sonrası. Secde esnasında yapılan dualar. Hac veya umrede yapılan dualar. Ezan okunduğu vakit. Ezanla kamet arası. Yağmur yağdığı zaman. Kur’an hatminden sonra. Gözlerimiz iman hassasiyetiyle yaşardığı zaman. Bizi sadece Allah’ın gördüğü tenha yerler.
9 - Yine hadislerde şu kimselerin yaptığı duaların red olunmayacağı haber veriliyor: Evine dönünceye kadar hacının ve gazinin duası. İyileşinceye kadar hastanın duası. Mü’min bir kimsenin, diğer mü’min kardeşi için gıyaben yaptığı dua. İftar edinceye kadar oruçlunun duası. Adaletli devlet başkanının duası. Babanın evladına duası. Esma-i Hüsna, salih ameller, peygamberler ve diğer büyük zatlar ile tevessül edilerek yapılan dualar. Misafirin ev sahibine duası. Mazlumun duası.
DUA EDERKEN NELERE DİKKAT ETMELİYİZ
Dua, adeta Rabb’imize arz ettiğimiz bir dilekçeye benzer. Bu dilekçe ile gönlümüzü her şeyi yaratan, mutlak güç ve kudret sahibi Yaratıcı’mıza açarız.
Nasıl ki günlük hayatımızda yazdığımız dilekçelerde bazı kabul şartları istenir; aynen bunun gibi Cenab-ı Hakk’a yaptığımız dualarımızda da adab kabilinden bazı esaslar vardır. Şimdi isterseniz bunların neler olduğunu beraberce öğrenelim:
1 - Evvela abdest alıp kıbleye yöneldikten sonra ellerimizi açıp Rabb’imize “Elhamdülillahi Rabbi’l-alemin” diyerek hamd ü senada bulunmalıyız. “Elhamdülillahi Rabbi’l-alemin”, gökleri ve yeri yaratan, kalbimden geçenleri bilen, bütün isteklerimi yerine getirmeye muktedir Allahım, Sana şükürler olsun.” anlamına geliyor.
2 - Rabb’imize hamd ettikten sonra ikinci olarak Efendimiz’e (sallallâhu aleyhi ve sellem) “Esselâtü ve’s-selâmu ala rasûlina Muhammedin ve ala âlihi ve sahbihi ecmaîn” diyerek salât u selâmda bulunmalıyız. Bir Hak dostunun ifadesiyle bu, âdeta, bir kapıyı vururken, o kapının önünde duran, o kapının kilit ve anahtarlarını elinde tutan Zât’a selâm vermek gibidir. Gönülden gelerek getirilen böyle bir salat o kapının açılmasına vesile olacaktır.
3 - İstenilen şeylerin Cenâb-ı Hak tarafından kesinlikle kabul göreceğine gönülden inanarak dua etmeliyiz. Sadece ellerimizi değil gönlümüzü de açarak içten gele gele, yana yakıla yalvarmalıyız. Yaptığımız dualarımızın kabul edilmediğini düşünmemeliyiz. Nitekim duâ, eğer şartlarına uygun yapılmışsa muhakkak kabul görür. Ancak kabul ediliş keyfiyeti, bizim istediğimizin aynı olmayabilir. Bazen bizim istediğimiz, bizim için hayırlı olmadığından, bir rahmet eseri olarak Cenab-ı Hak bize, istediğimizi değil de esas istememiz gerekeni ihsân buyurur. Bazen de duâmız âhiretimiz hesabına kabul görür.
4 - Duamızı yine salât ve selâmla bitirmeliyiz. Bu şekilde yaptığımız duayı adeta iki salavat arasına alarak Cenab-ı Hakk’a takdim etmiş olacağız.
5 - Dualarımızda ısrarlı olmalıyız. Bir kere istedikten sonra olmuyor diye tekrar istememek yanlıştır. Nitekim “İnsan, ben Allah’tan istedim de bana isteğim verilmedi demediği ve istemeye devam ettiği müddetçe, istediği kendisine verilir.” hadis-i şerifi bu hakikati belgeler mahiyettedir.
6 - Duamızı bitirdikten sonra “amin” demeliyiz. Bu kelime, “Allah’ım! Yaptığım duamı kabul eyle.” anlamına gelir. Bir sahabi şöyle anlatıyor: Bir gece Rasulullah ile dışarı çıkmıştık. Dua eden bir adama rastladık. Allah Rasulü durup onu dinlemeye koyuldu. Sonra da şöyle buyurdu: “Eğer sonunu iyi bağlarsa, istediklerini hak eder.” Cemaatten birisi, “Ey Allah’ın Rasulü! Duayı nasıl bitirmesi gerekir?” diye sorar. Allah Rasulü ise “Amin kelimesi ile. Eğer böyle bitirirse, istediği kendisine verilir.” buyurur.
7 - Sadece ihtiyaç ve sıkıntı anında değil, genişlik ve rahatlık içinde bulunduğumuz zamanlarda da dua etmeliyiz. Nitekim Efendimiz bir hadislerinde, “Kim sıkıntı ve güçlük içinde bulunduğu zamanlarda duasının kabul olunmasını isterse, bolluk ve mutluluk zamanlarında çok dua etsin.” buyurarak bu hakikati dile getirmiştir. Kur’an-ı Kerim’de Allah, bize kendisine nasıl dua etmemiz gerektiğini ifade ediyor. “Allahümme” veya “Rabbena” ile başlayan bütün ayetler dua ayetleridir. Bu ayetleri okuyarak Rabb’imize dua edebiliriz. Bunun dışında dua kitaplarında “me’surât” diye geçen bizzat Efendimiz’in yaptığı duaları da yapabiliriz.
8 - Hadis-i şeriflerde duanın kabul edilmesine en elverişli vakitler olarak şu zaman dilimlerinden bahsedilir: Gecenin son üçte birlik kısmı. Farz namazların sonrası. Secde esnasında yapılan dualar. Hac veya umrede yapılan dualar. Ezan okunduğu vakit. Ezanla kamet arası. Yağmur yağdığı zaman. Kur’an hatminden sonra. Gözlerimiz iman hassasiyetiyle yaşardığı zaman. Bizi sadece Allah’ın gördüğü tenha yerler.
9 - Yine hadislerde şu kimselerin yaptığı duaların red olunmayacağı haber veriliyor: Evine dönünceye kadar hacının ve gazinin duası. İyileşinceye kadar hastanın duası. Mü’min bir kimsenin, diğer mü’min kardeşi için gıyaben yaptığı dua. İftar edinceye kadar oruçlunun duası. Adaletli devlet başkanının duası. Babanın evladına duası. Esma-i Hüsna, salih ameller, peygamberler ve diğer büyük zatlar ile tevessül edilerek yapılan dualar. Misafirin ev sahibine duası. Mazlumun duası.
DUANIN YERİ VE ZAMANI
DUANIN YERİ VE ZAMANI
Allah'ın Kuran'da tarif ettiği duada kişi Allah'ın kendisini gördüğünü, duyduğunu kavramış, O'na saygı ve korkuyla boyun eğmiş ve O'nun önünde kulluğunu açıkça kabul etmiştir.
Kuran'a bakıldığında duanın belli bir zamanı olmadığı görülür. İnsanı dua etmeye yönelten her türlü istek, bu ibadetin vaktinin geldiğinin göstergesidir. İnsanın istek ve ihtiyaçları sürekli olduğu için duası da sürekli olmalıdır. Yani duanın belirli bir vakti, saati yoktur.
Ancak Kuran'da, duada konsantrasyonun daha kolay sağlanacağı, günlük uğraşların dışında kalan saatlere, yani geceye ve sabah namazı vaktine dikkat çekilmektedir. Bir ayette müminler "... seher vakitlerinde bağışlanma dileyenler" (Al-i İmran Suresi, 17) olarak tarif edilmekte ve dolayısıyla günün bu en erken saatinin önemi vurgulanmaktadır. Başka ayetlerde ise, gece vaktinin, hareketli olan gündüze göre düşünme, okuma ve duaya daha elverişli olduğu şöyle bildirilmektedir:
"Doğrusu gece neşesi (gece ibadeti, insanın iç dünyasında uyandırdığı) etki bakımından daha kuvvetli, okumak bakımından daha sağlamdır. Çünkü gündüz, senin için uzun uğraşılar vardır. Rabbinin ismini zikret ve herşeyden kendini çekerek yalnızca O'na yönel." (Müzemmil Suresi, 6-8)
Dua için belli bir zaman sınırı konulmamış olmasına rağmen, Kuran'ın seher vaktine ve geceye dikkat çekmesinin büyük hikmetleri vardır. Allah ile yakın bir bağlantı kurarak samimi bir dua ile güne başlayan müminin gün içinde Allah'ın rızasını unutması ya da sınırlarını göz ardı etmesi ihtimali çok azalır. Güne dua ile başlayan insan, gün boyunca Allah'ın kendisini izlediğinin bilinci ile hareket eder.
Kuran'da öğütlenmiş olan gece duası da gün içinde dünyevi uğraşlarla vakit geçiren insanın kendi kendine bir vicdan muhasebesi yapmasına vesile olur. İnsanın gün içinde başına gelen ve zahiren olumsuz gibi gördüğü olayları daha hikmetli, tevekküllü ve şuurlu bir biçimde değerlendirmesini sağlar.
İnsanın gece saatlerinde dua için zaman ayırması, gün içinde yapılan hataların gözden geçirilmesine ve bu hatalardan dolayı tevbe edilmesine, bağışlanma dilemesine ve günlük uğraşıların insan ruhunda yarattığı muhtemel olumsuzlukların önüne geçilmesine bir vesiledir.
Dua için belli bir mekan da yoktur. İnsan çarşıda, sokakta, otomobilinin içinde, okulda, işyerinde, kısacası her yerde dua edebilir. Değişik mekanlarda olmanın herhangi bir önemi yoktur. Ancak önemli olan insanın her nerede olursa olsun Allah'ın kendisine şah damarından daha yakın olduğunu unutmamasıdır. Kuran'da peygamberlerin her an ve her yerde dua ettikleri haber verilir. Bir ayette şöyle buyrulmaktadır:
"(Musa) Hemencecik onların sürülerini suladı, sonra yine gölgeye çekilerek dedi ki: "Rabbim, doğrusu bana indirdiğin her hayra muhtacım." (Kasas Suresi, 24)
DUANIN YERİ VE ZAMANI
Allah'ın Kuran'da tarif ettiği duada kişi Allah'ın kendisini gördüğünü, duyduğunu kavramış, O'na saygı ve korkuyla boyun eğmiş ve O'nun önünde kulluğunu açıkça kabul etmiştir.
Kuran'a bakıldığında duanın belli bir zamanı olmadığı görülür. İnsanı dua etmeye yönelten her türlü istek, bu ibadetin vaktinin geldiğinin göstergesidir. İnsanın istek ve ihtiyaçları sürekli olduğu için duası da sürekli olmalıdır. Yani duanın belirli bir vakti, saati yoktur.
Ancak Kuran'da, duada konsantrasyonun daha kolay sağlanacağı, günlük uğraşların dışında kalan saatlere, yani geceye ve sabah namazı vaktine dikkat çekilmektedir. Bir ayette müminler "... seher vakitlerinde bağışlanma dileyenler" (Al-i İmran Suresi, 17) olarak tarif edilmekte ve dolayısıyla günün bu en erken saatinin önemi vurgulanmaktadır. Başka ayetlerde ise, gece vaktinin, hareketli olan gündüze göre düşünme, okuma ve duaya daha elverişli olduğu şöyle bildirilmektedir:
"Doğrusu gece neşesi (gece ibadeti, insanın iç dünyasında uyandırdığı) etki bakımından daha kuvvetli, okumak bakımından daha sağlamdır. Çünkü gündüz, senin için uzun uğraşılar vardır. Rabbinin ismini zikret ve herşeyden kendini çekerek yalnızca O'na yönel." (Müzemmil Suresi, 6-8)
Dua için belli bir zaman sınırı konulmamış olmasına rağmen, Kuran'ın seher vaktine ve geceye dikkat çekmesinin büyük hikmetleri vardır. Allah ile yakın bir bağlantı kurarak samimi bir dua ile güne başlayan müminin gün içinde Allah'ın rızasını unutması ya da sınırlarını göz ardı etmesi ihtimali çok azalır. Güne dua ile başlayan insan, gün boyunca Allah'ın kendisini izlediğinin bilinci ile hareket eder.
Kuran'da öğütlenmiş olan gece duası da gün içinde dünyevi uğraşlarla vakit geçiren insanın kendi kendine bir vicdan muhasebesi yapmasına vesile olur. İnsanın gün içinde başına gelen ve zahiren olumsuz gibi gördüğü olayları daha hikmetli, tevekküllü ve şuurlu bir biçimde değerlendirmesini sağlar.
İnsanın gece saatlerinde dua için zaman ayırması, gün içinde yapılan hataların gözden geçirilmesine ve bu hatalardan dolayı tevbe edilmesine, bağışlanma dilemesine ve günlük uğraşıların insan ruhunda yarattığı muhtemel olumsuzlukların önüne geçilmesine bir vesiledir.
Dua için belli bir mekan da yoktur. İnsan çarşıda, sokakta, otomobilinin içinde, okulda, işyerinde, kısacası her yerde dua edebilir. Değişik mekanlarda olmanın herhangi bir önemi yoktur. Ancak önemli olan insanın her nerede olursa olsun Allah'ın kendisine şah damarından daha yakın olduğunu unutmamasıdır. Kuran'da peygamberlerin her an ve her yerde dua ettikleri haber verilir. Bir ayette şöyle buyrulmaktadır:
"(Musa) Hemencecik onların sürülerini suladı, sonra yine gölgeye çekilerek dedi ki: "Rabbim, doğrusu bana indirdiğin her hayra muhtacım." (Kasas Suresi, 24)
DUADA KALBİNİ DUDAĞINA DEĞDİR
DUADA KALBİNİ DUDAĞINA DEĞDİR
DUADA KALBİNİ DUDAĞINA DEĞDİR
Dua kişinin kendisiyle konuşmasıdır da aslında. içindeki boşlukları, kirleri, pasları, özlemleri,
hayalleri, eksikleri, uçurumları duanın cevheri eyler insan. yani ki, kendisi bilerek çıkar yolu.
Rabbine dua ederken, diplerinde sakladığı incileri kıyılara taşır. Dua dudağına değdiğinde,
kalbin de değsin dudağına. Hece hece içindeki sırlı tuğlaları sökeceksin, içini fısıltıyla dışarı
taşıyacaksın. böylece özünü sözünün ipine tesbih tanesi gibi dizeceksin. kendini katmadığın
yerde, sadece dudağını değdirdiğin ezber cümleler, duanın senden istediğini gerçekliştirmez,
inci mercanını Rabbin dergahına taşımaz... bunu söylerken, sakın yanlış anlama ki, duayı
Rabbe muhatap olmaktan çıkarıyor, öyle algılıyor değilim. aksine, ne kadar içten olursan, ne
kadar içinden gelirse sözlerin, o kadar Rabbin ile içten, samimi bir konuşma, dertleşme, iç
dökme hali yaşarsın. Sözlerin bir dalları semalara varan bir ağaç olur, büyür, büyür, büyür,
dua ile istediğinden öte meyveler verir..
SENAİ DEMİRCİ
hayalleri, eksikleri, uçurumları duanın cevheri eyler insan. yani ki, kendisi bilerek çıkar yolu.
Rabbine dua ederken, diplerinde sakladığı incileri kıyılara taşır. Dua dudağına değdiğinde,
kalbin de değsin dudağına. Hece hece içindeki sırlı tuğlaları sökeceksin, içini fısıltıyla dışarı
taşıyacaksın. böylece özünü sözünün ipine tesbih tanesi gibi dizeceksin. kendini katmadığın
yerde, sadece dudağını değdirdiğin ezber cümleler, duanın senden istediğini gerçekliştirmez,
inci mercanını Rabbin dergahına taşımaz... bunu söylerken, sakın yanlış anlama ki, duayı
Rabbe muhatap olmaktan çıkarıyor, öyle algılıyor değilim. aksine, ne kadar içten olursan, ne
kadar içinden gelirse sözlerin, o kadar Rabbin ile içten, samimi bir konuşma, dertleşme, iç
dökme hali yaşarsın. Sözlerin bir dalları semalara varan bir ağaç olur, büyür, büyür, büyür,
dua ile istediğinden öte meyveler verir..
SENAİ DEMİRCİ