Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Dost ! .... (3 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Gülüşü Yaralı
- Başlangıç tarihi
"Dostlar yıldızlara benzer. Karanlık çöktüğünde yalnız onlar vardır."
Arkadaş ile dost kelimesi eş anlamlı iki kelime olarak bilinir. Halbuki anlam ve pratik olarak oldukça farklıdır. Her dost arkadaştır ama her arkadaş dost değildir.
Hayatımızdaki bütün arkadaşlarımızı yaşam eleği ile elersek geriye kalan bir veya bir kaç dost diyebileceğimiz kişilerdir.
Bu sayı bazen o kadar daralır ki yaşamınızda hiç bir dost kalmayabilir.Yaşanan bu sürece yalnızlık diyebiliriz.
Nasıl ayıracağız bu ince noktayı ?
Eleyeceğiz ama yaşam eleğinin kriterleri ne olacak ?
İşte sizlere iktibas edeceğim bir kaç değerlendirme:
* Günlük hayatınızda fazla görükmeyen kara günlerinizde ilk gelen
*Sizinle sevginizi , amacınızı kaygınızı , inandığınızı, hüznünüzü paylaşan ve bu duygularınızı kimseye anlatmayan
*Eşinize , anne ve babanıza bile anlatamadığınız sırları,kaygıları dinleyen kimse
* Sığınılacak ve dalga kıranı olan tek limanınız
* Maddi sıkıntınızda istediğinizde veren değil istemediğiniz halde yardım eden
* Kavga etsenizde yaptığı iyilikleri yüzünüze çarpmayan
*Ne olursa olsun sizden yararlanmaya çalışmayan
* Anlattığınız sırları öldüğünde mezarına taşıyan
DOSTLUK
Sokrates bir ev yaptırmış nasılsa;
Es dost başlamış kusur bulmaya:
Kimi içini beğenmemiş:
Kızmayın ama demiş;
Şanınıza layık değil odaları.
Kimi cephesine çatmış:
Karşıdan görünüş berbatmış.
Hepsine göre de çok darmış bu ev.
Kim sığarmış bu kulübeye?
Koca Filozof:
Ah, demiş, keşke bu evin alabileceği kadar
Gerçek dostum olsa !
Sokrates'in sözü yerinde;
Bir ev dolusu gerçek dost nerede?
Sözde herkes dost, ama gel de inan.
Dosttan bol şey de yok dünyada,
Dosttan az şey de...
La Fontaine
Dost olalım gönlümüzce
Dost olalım gönlümüzce
DOST OLALIM GÖNLÜMÜZCE
Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız; tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz, yanıtlarını merak etmediğimiz sorular
sorduğumuz...
İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan?
Hayır, hiç sanmıyorum.
Gönülde biter her şey;
akla yararlı gelse de samimi bir ilişki,
gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz.
İster dünyanın en yakışıklısı,
ister en güzeli olsun;
ister en zengini, ister en komiği;
ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır
ve ..... yüzüne bakmaz kimisi vazgeçemediğim dediğinin...
Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.
Kimine dost - yar
kimine tanıdık - arkadaş deyip, çıkar işin içinden...
Özünde iyi olduğuna inansam da insanların,
herkesi sevemem onun yüzünden...
Hem, kalabalıktan da hoşlanmaz zaten;
sevginin, sevdiklerinin hakkını vermek ister.
Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur;
emek vermek gerekir, ilgilenmek...
Sevdiğim her insanın yaşamına bir anlam katmalıyım;
zorlu ve vazgeçilmez bir serüven olmalı;
dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!
Hani, bilirsiniz işte!
Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi...
Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya;
uzundur kış geceleri...
Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...
Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...
Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.
Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.
Dostlar vardır; rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.
Dostlar vardır, omzu her derde devadır.
Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.
Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...
Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...
Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine...
Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...
Dostlar vardır, közde mısır, kadehte şarap; ateşte yanmanın da, şarapla sönmenin de tadı damağındadır.
Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!
Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz...
Dostluklar vardır, erken dolar vadesi;
Dostluklar vardır, devam eder ahrette!
İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan...
Gönül, her yerde onları arar.
Ve bulduğunda haber gönderir bize;
bir sıcaklık yayılır yüreğimize;
bunda bir iş var deriz, takılırız peşine...
Dost olalım , gönlümüzle!
Dost olalım gönlümüzce
DOST OLALIM GÖNLÜMÜZCE
Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız; tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz, yanıtlarını merak etmediğimiz sorular
sorduğumuz...
İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan?
Hayır, hiç sanmıyorum.
Gönülde biter her şey;
akla yararlı gelse de samimi bir ilişki,
gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz.
İster dünyanın en yakışıklısı,
ister en güzeli olsun;
ister en zengini, ister en komiği;
ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır
ve ..... yüzüne bakmaz kimisi vazgeçemediğim dediğinin...
Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.
Kimine dost - yar
kimine tanıdık - arkadaş deyip, çıkar işin içinden...
Özünde iyi olduğuna inansam da insanların,
herkesi sevemem onun yüzünden...
Hem, kalabalıktan da hoşlanmaz zaten;
sevginin, sevdiklerinin hakkını vermek ister.
Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur;
emek vermek gerekir, ilgilenmek...
Sevdiğim her insanın yaşamına bir anlam katmalıyım;
zorlu ve vazgeçilmez bir serüven olmalı;
dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!
Hani, bilirsiniz işte!
Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi...
Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya;
uzundur kış geceleri...
Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...
Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...
Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.
Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.
Dostlar vardır; rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.
Dostlar vardır, omzu her derde devadır.
Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.
Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...
Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...
Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine...
Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...
Dostlar vardır, közde mısır, kadehte şarap; ateşte yanmanın da, şarapla sönmenin de tadı damağındadır.
Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!
Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz...
Dostluklar vardır, erken dolar vadesi;
Dostluklar vardır, devam eder ahrette!
İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan...
Gönül, her yerde onları arar.
Ve bulduğunda haber gönderir bize;
bir sıcaklık yayılır yüreğimize;
bunda bir iş var deriz, takılırız peşine...
Dost olalım , gönlümüzle!
DOST BiRiKTiRMEK!...
DOST BiRiKTiRMEK!...
DOST BiRiKTiRMEK!...
Dostluk nedir?
Herhalde bir gösteriş, birine, ayni cinse, kadınsan erkeğe erkeksen kadına karşı kendini beğendirme çabası, bir moda, bir gelgeç ruh hali değil...
Sempati.. İlgi.. Bağlılık.. Yüceltme.. Taçlandırma... Sorumluluk duyma..
Gazetelerde okuyoruz. TV'lerde seyrediyoruz. Sağda solda konuşmalarda adı geçiyor:
Güzel yemek yeme dostu..
Edebiyat dostu..
Türk Sanat Müziği dostu..
Çocukların dostu..
Halkın dostu..
Dostluklar nasıl oluşuyor?
Unuttuk..
Bu hızlı kent hayatı..
Dostluk duygusunu.. Aklımızdan aldı.. Yüreğimizden çaldı.
Bir adam gelmiş. "Hocam" demiş! "Eşeğimi yitirdim..."
Hoca da adama;
"Su namazı kıldıralım, senin eşeğin çaresine bakarız" demiş.
Hoca namazı kıldırmış, vaazını vermiş ve cemaate dönmüş:
"İçinizde hiçbir dostuyla bir bardak çay içip saatlerce konuşmamış, dostuyla sekiz saatlik yürüyüşe çıkıp hiç konuşmadığı halde sıkılmadan yürüyüşünü tamamlamamış ve komşunun kızına kem gözle baktı diye dost bildiği arkadaşını arkadaşlıktan silmiş biri var mı?" diye sormuş.
Arka sıralarda saf tutmuş, sümsük tipli biri parmağını kaldırıp, "Ben varım Hocam.." demiş.
Hoca eşeğini yitiren adama dönmüş, "Al bu adamı git, bundan büyük eşek olur mu? Yitirdiğin eşeğin yerine kullanırsın" demiş.
Dostun yoksa...
Eşekten farkın ne?
Sokrates'e öğrencileri sormuş:
Dostluk nedir?
Sokrates de onlara şu yanıtı vermiş;
"Çocukluğumdan beri arzuladığım bir şey vardır. Kimi insan atları olsun ister, kimi insan köpekleri...
Kimisi altını, kimiside şanı şerefi;
bense bir dostum olsun isterim..."
İnsan biriktiren yaratık...
Şan şöhret biriktiriyor...
Süper zenginse boğazda villa biriktiriyor.
Tablo biriktiriyor.
Repoda para kasalarda naftalin kokulu döviz,antika biriktiriyor.
Gençse plak, kaset, cd biriktiriyor.
Yorgun bir ihtiyarsa namaz niyaz biriktiriyor.
Bazıları da Kuledibi'nde Çukurcuma'ya,
Üsküdar'da Eskiciler Çarsisi'na,
Unkapani'nda Horhor'a gidip; antika lambalar, cam şişeler, eski koltuklar, tespihler, tombaklar biriktiriyor.
Alimse kitap biriktiriyor. Cahilse kin biriktiriyor...
Dost biriktirmeyi içimizde kaç kişi deniyor?
Evet kabul ediyorum, insan birçok kişiyle beraber mükemmel dost olamaz,
tıpkı aynı zamanda birçok kişiye aşık olamayacağı gibi...
Fakat cinnete düştük.
Dost biriktirmeyi unuttuk. İyi halt ettik.
Hülya Kurtuluş
DOST BiRiKTiRMEK!...
DOST BiRiKTiRMEK!...
Dostluk nedir?
Herhalde bir gösteriş, birine, ayni cinse, kadınsan erkeğe erkeksen kadına karşı kendini beğendirme çabası, bir moda, bir gelgeç ruh hali değil...
Sempati.. İlgi.. Bağlılık.. Yüceltme.. Taçlandırma... Sorumluluk duyma..
- Yürekten algılama
- Bakışlarla anlaşma
- Ses tonuyla destek verme
- Kesintisiz ilişki
- Kayıp olmaz, yitmez.
- Yoktan var olmaz bir duygu.
Gazetelerde okuyoruz. TV'lerde seyrediyoruz. Sağda solda konuşmalarda adı geçiyor:
Güzel yemek yeme dostu..
Edebiyat dostu..
Türk Sanat Müziği dostu..
Çocukların dostu..
Halkın dostu..
Dostluklar nasıl oluşuyor?
Unuttuk..
Bu hızlı kent hayatı..
Dostluk duygusunu.. Aklımızdan aldı.. Yüreğimizden çaldı.
***
Nasrettin Hoca bir Cuma günü camide cemaate namaz kıldırmak üzere ezan okunsun diye bekliyormuş.
Bir adam gelmiş. "Hocam" demiş! "Eşeğimi yitirdim..."
Hoca da adama;
"Su namazı kıldıralım, senin eşeğin çaresine bakarız" demiş.
Hoca namazı kıldırmış, vaazını vermiş ve cemaate dönmüş:
"İçinizde hiçbir dostuyla bir bardak çay içip saatlerce konuşmamış, dostuyla sekiz saatlik yürüyüşe çıkıp hiç konuşmadığı halde sıkılmadan yürüyüşünü tamamlamamış ve komşunun kızına kem gözle baktı diye dost bildiği arkadaşını arkadaşlıktan silmiş biri var mı?" diye sormuş.
Arka sıralarda saf tutmuş, sümsük tipli biri parmağını kaldırıp, "Ben varım Hocam.." demiş.
Hoca eşeğini yitiren adama dönmüş, "Al bu adamı git, bundan büyük eşek olur mu? Yitirdiğin eşeğin yerine kullanırsın" demiş.
Dostun yoksa...
Eşekten farkın ne?
Sokrates'e öğrencileri sormuş:
Dostluk nedir?
Sokrates de onlara şu yanıtı vermiş;
"Çocukluğumdan beri arzuladığım bir şey vardır. Kimi insan atları olsun ister, kimi insan köpekleri...
Kimisi altını, kimiside şanı şerefi;
bense bir dostum olsun isterim..."
İnsan biriktiren yaratık...
Şan şöhret biriktiriyor...
Süper zenginse boğazda villa biriktiriyor.
Tablo biriktiriyor.
Repoda para kasalarda naftalin kokulu döviz,antika biriktiriyor.
Gençse plak, kaset, cd biriktiriyor.
Yorgun bir ihtiyarsa namaz niyaz biriktiriyor.
Bazıları da Kuledibi'nde Çukurcuma'ya,
Üsküdar'da Eskiciler Çarsisi'na,
Unkapani'nda Horhor'a gidip; antika lambalar, cam şişeler, eski koltuklar, tespihler, tombaklar biriktiriyor.
Alimse kitap biriktiriyor. Cahilse kin biriktiriyor...
Dost biriktirmeyi içimizde kaç kişi deniyor?
Evet kabul ediyorum, insan birçok kişiyle beraber mükemmel dost olamaz,
tıpkı aynı zamanda birçok kişiye aşık olamayacağı gibi...
Fakat cinnete düştük.
Dost biriktirmeyi unuttuk. İyi halt ettik.
Hülya Kurtuluş
...dostluk adına...
...dostluk adına...
...DOSTLUK ADINA...
Hiç uçan kuşlara yalvardığın oldu mu...?
Göçüp gitmeyin memleketimin havalarından, uçup gitmeyin bu diyarlardan...
Ne olur ! Söz verin tekrar geçin penceremin önünden, ıssız bırakmayın balkonumun demir perçinlerini, çırpın o rengarenk kanatlarınızı, gagalayın camımı uyandırın beni, dostluk adına...
Hiç kulağını toprağa dayayıp, karıncaların ayak seslerini dinlediğin oldu mu...?
Yalnızlığınla baş başa kalma korkusu adına .
Güçlü, derinden, sessiz ve çaresizlik içinde aynı kalbimin atışları gibi...
Araladım dış kapımı, çık gel aç buzdolabımın kapısını, paylaş benimle mutfağımı, dostluk adına...
Hiç uykuların bölünüp geceleri, aşk, nefret ve ihanet içinde uyanıp yalnızlığını yıldızlarla paylaştığın oldu mu...?
Gecemin matemiyle parlement mavisi oldu odamın duvarları, izmaritler taştı kül tablamdan, külleriyse savruk.
Araladım penceremi, gel gir parla yatak odamın tavanında, dostluk adına...
Hiç dönüp baktığında arkana, en sevdiğin dostunun sana koşan hayaline sarıldığın oldu mu...?
Ha bir pencere kenarı, ha bir şömine başı ne fark eder.
Bir kadeh ve cebimizde ve yüreğimizde ortaya koyduğumuz katıklarımız.
Kaldırımlardı gezdiğimiz dolaştığımız. Kırdığım kadeh, tökezlediğim kaldırımlar, tükenense en yakın dostum.
Çık gel çalmadan gir, kapım açık, dostluk adına...
Yalnızlığını, duygularını ve yıkılan dünyanı hayallerinde kurmaya başladığın oldu mu?
Bürünür yalnızlığın karmaşık bir yün çilesine
Duyguların üstüne çöreklenen bir çul olur
Ararsın yıkılan dünyanda kaçacak bir delik
Ya da hayallerin bir çorap söküğüdür artık...
Bütün bunlarla tek başına kalırsın,
Boğuşursun
Kafanda dolaşan tilkilerle
Çözüm ararsın saatlerce
Tanyeri bir türlü ağarmak bilmez
Karmakarışıksındır...
VE ...
Tüm bunların sevdiğin bir insan
Sevdiğin bir dost
Bir gönül dostu için olduğu oldu mu...?
Hamle yapmak için beklemeyin
Ertelemeyin
Ne beklemek
Ne de ertelemek için vaktiniz kalmayabilir
Tatlı bir tebessüm
Sıcak bir mesaj
Varla yok arası tüm yaşadıklarınızı yeniden sağlam temeller üstüne kurmaya yeter de artar.
"" Gerisi size kalmış ""
Celal Kılıç
...dostluk adına...
...DOSTLUK ADINA...
Hiç uçan kuşlara yalvardığın oldu mu...?
Göçüp gitmeyin memleketimin havalarından, uçup gitmeyin bu diyarlardan...
Ne olur ! Söz verin tekrar geçin penceremin önünden, ıssız bırakmayın balkonumun demir perçinlerini, çırpın o rengarenk kanatlarınızı, gagalayın camımı uyandırın beni, dostluk adına...
Hiç kulağını toprağa dayayıp, karıncaların ayak seslerini dinlediğin oldu mu...?
Yalnızlığınla baş başa kalma korkusu adına .
Güçlü, derinden, sessiz ve çaresizlik içinde aynı kalbimin atışları gibi...
Araladım dış kapımı, çık gel aç buzdolabımın kapısını, paylaş benimle mutfağımı, dostluk adına...
Hiç uykuların bölünüp geceleri, aşk, nefret ve ihanet içinde uyanıp yalnızlığını yıldızlarla paylaştığın oldu mu...?
Gecemin matemiyle parlement mavisi oldu odamın duvarları, izmaritler taştı kül tablamdan, külleriyse savruk.
Araladım penceremi, gel gir parla yatak odamın tavanında, dostluk adına...
Hiç dönüp baktığında arkana, en sevdiğin dostunun sana koşan hayaline sarıldığın oldu mu...?
Ha bir pencere kenarı, ha bir şömine başı ne fark eder.
Bir kadeh ve cebimizde ve yüreğimizde ortaya koyduğumuz katıklarımız.
Kaldırımlardı gezdiğimiz dolaştığımız. Kırdığım kadeh, tökezlediğim kaldırımlar, tükenense en yakın dostum.
Çık gel çalmadan gir, kapım açık, dostluk adına...
Yalnızlığını, duygularını ve yıkılan dünyanı hayallerinde kurmaya başladığın oldu mu?
Bürünür yalnızlığın karmaşık bir yün çilesine
Duyguların üstüne çöreklenen bir çul olur
Ararsın yıkılan dünyanda kaçacak bir delik
Ya da hayallerin bir çorap söküğüdür artık...
Bütün bunlarla tek başına kalırsın,
Boğuşursun
Kafanda dolaşan tilkilerle
Çözüm ararsın saatlerce
Tanyeri bir türlü ağarmak bilmez
Karmakarışıksındır...
VE ...
Tüm bunların sevdiğin bir insan
Sevdiğin bir dost
Bir gönül dostu için olduğu oldu mu...?
Hamle yapmak için beklemeyin
Ertelemeyin
Ne beklemek
Ne de ertelemek için vaktiniz kalmayabilir
Tatlı bir tebessüm
Sıcak bir mesaj
Varla yok arası tüm yaşadıklarınızı yeniden sağlam temeller üstüne kurmaya yeter de artar.
"" Gerisi size kalmış ""
Celal Kılıç
