Nur_u Secde
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 5 Eki 2007
- Mesajlar
- 5,237
- Tepki puanı
- 3,608
- Puanları
- 163
- Yaş
- 46
Alışırsın dediler biz alıştık .Ama ben 6 yıldır bu sektörün içinde olduğum için alışamadım alışmak ruhsuzlasmak istemedim..bu anormal durum benim ne inancıma ne insanligima yakışmıyor..çocuk 4 yaşında cıyak cıyak feryat ediyor anne beni bırakma nolur ?taş olsa çatlar ..öğretmen ağlar ağlar susar taviz vermeyin sonra alisiyorlar diye gülüyor ..süphanallah toplama kampı gibi geliyor bana huzur evleri ve kreşler ..çocuk alismaz sadece yorulur içine kapanır kabullenir daha doğrusu kabullenmek zorunda kalır ..bir çocuğa anne sevgisine eş değer sadece iki kişi vardır .anneanne ve babaanne..modern anneler bunu neden anlamak istemiyor .dünyanın en donanımlı okullarinada gonderseniz çocuk yüreğinde oluşan yarayı kapatamazsinız..çocuklar annesiz büyüyor sonra bu gençlik neden böyle diye feryat figan ederiz..(çalışmak zorunda tek başına kalan annelerimiz istisna) .ya huzur evi Allah'ım doktor mühendis ..vs olmuş insanların çocuğun elinden tutar gibi anne babalarını huzurevine birakmalari..birde selfie çekip yüreği acıyan gozleri dolan anne babalarına gulmelerini söyleyen evlatlar ?gözlerim önünde yaşanan dramlari yazsam sayfalar yetmez ..bir ana babasıni evlerine sigdiramayip fazla eşya gibi atan evlatlar ,hem yavrusunun en ihtiyacı olduğu zamanda ev araba Alicam kariyer yapicam diye, feryatlarını duymazdan gelen ebebeyinler ...vallahi sizin varliginizi hazmedemiyorum ! Alısamiyorum sektöre alışamıcam sırf bir teyzemin bir amcamın hayır duasını almak güldürmek derdini dinlemek onların acılarını paylaşmak için burdayı...kimsesiz ölüyor buyuklerimiz çok acı çok ?