: Bir gün müslüman olmayan iki avcı avlanmak için ormana gitmişler. Aralarında hiç avlanacak hayvan yok diye konuşurlarken içlerinden birisi karnını doyurmakta olan bir ceylan görmüş. Sevinçle hemen yanındakine göstermiş. İkisi de koşarak ceylanın yanına gitmişler ve 'hadi son yemeğini ye çünkü seni öldüreceğiz ' diyerek kahkahalara boğulmuşlar. Ceylan korkulu gözlerle onlara bakmış ve aklına yeni doğmuş ve savunmasız olan yavruları gelmiş. Sesini titreterek:
'Ne olur beni öldürmeyin.Karnını doyurmam gereken iki tane yavrum var. Bana izin verin yavrularımın karnını doyurayım sonra beni öldürürsünüz' demiş.
'İçlerinden bir tanesi yine kahkahaya boğulmuş. Peki biz senin tekrar geleciğinden nasıl emin olacağız? diye sormuş.
'Yuvamız hemen şurda siz de onların karnını doyurana kadar yanımda durursunuz.'
Avcı:
'Peki sana çok az bir mühlet veriyoruz. Eğer geç kalırsan yavrularını öldürürüz.'
Yuvası çok uzakmış halbuki. Oraya nasıl ulaşıp yavrularının karnını doyurup tekrar geri gelecek? Ceylan bunu düşününce öyle bir feryat eder öyle bir feryat eder ki ; sesini ta H.z muhammed(s.a.s) duyar.Sonra Peygamber efendimiz(s.a.s.) yanındakine:
' Bu feryat edeni tanıyormusun ' diye sorar.
' Tanıyorum Ya Rasulallah' der.
H.z Muhammed (s.a.s.):
' Öyleyse beni hemen onun yanına götür.'
Birlikte yol alırlar. Derken iki avcı ve bir de ceylan görürler. Yanlarına gider ve sorarlar:
'Buralardan feryat eden bir ceylan sesi geldi.'
'Avcılar tekrar gülerek aradığın ceylan burada derler. '
H.z Muhammed (s.a.s.) derdin nedir? diye sorar ceylana.
' O da Ya Rasullallah eğer yavrularımın karnını doyurup geri gelmezsem hepimizi ölürecekler.'
'Peki o zamana kadar ben kefil olurum sana'
Ceylan öyle bir koşar öyle bir koşar ki yavrularının yanına varır. Hadi yavrularım çabuk emin çabuk Rasulallah efendimiz(s.a.s.) bana kefil oldu der ağlayarak.
Ceylanın yavruları sütlerini emmeden:
'O zaman çabuk ol anne efendimizi kurtar biz süt emmeyeceğiz.'
Ceylan bu sefer çok hızlı koşar. Yanlarına geldiğinde Rasulullah efendimiz hayrete düşer ve sorar ceylana :
'Yavrularını emzirdin mi? '
Ceylan cevaplar.
'Ya Rasulalah yavrularım seni kefil ettiğimi duyunca sütlerini emmediler koş kurtar efendimizi dediler. '
Bu manzara karşısında avcılar kendilerini tutamazlar ve ne yüce bir dininiz varmış.Efendimiz sizin karşınızda vallahi çok utandık dininizi bize de öğretin demişler.
VE KELİME-İ ŞEHADET GETİRMİŞLER VE MÜSLÜMAN OLMUŞLAR.
'Ne olur beni öldürmeyin.Karnını doyurmam gereken iki tane yavrum var. Bana izin verin yavrularımın karnını doyurayım sonra beni öldürürsünüz' demiş.
'İçlerinden bir tanesi yine kahkahaya boğulmuş. Peki biz senin tekrar geleciğinden nasıl emin olacağız? diye sormuş.
'Yuvamız hemen şurda siz de onların karnını doyurana kadar yanımda durursunuz.'
Avcı:
'Peki sana çok az bir mühlet veriyoruz. Eğer geç kalırsan yavrularını öldürürüz.'
Yuvası çok uzakmış halbuki. Oraya nasıl ulaşıp yavrularının karnını doyurup tekrar geri gelecek? Ceylan bunu düşününce öyle bir feryat eder öyle bir feryat eder ki ; sesini ta H.z muhammed(s.a.s) duyar.Sonra Peygamber efendimiz(s.a.s.) yanındakine:
' Bu feryat edeni tanıyormusun ' diye sorar.
' Tanıyorum Ya Rasulallah' der.
H.z Muhammed (s.a.s.):
' Öyleyse beni hemen onun yanına götür.'
Birlikte yol alırlar. Derken iki avcı ve bir de ceylan görürler. Yanlarına gider ve sorarlar:
'Buralardan feryat eden bir ceylan sesi geldi.'
'Avcılar tekrar gülerek aradığın ceylan burada derler. '
H.z Muhammed (s.a.s.) derdin nedir? diye sorar ceylana.
' O da Ya Rasullallah eğer yavrularımın karnını doyurup geri gelmezsem hepimizi ölürecekler.'
'Peki o zamana kadar ben kefil olurum sana'
Ceylan öyle bir koşar öyle bir koşar ki yavrularının yanına varır. Hadi yavrularım çabuk emin çabuk Rasulallah efendimiz(s.a.s.) bana kefil oldu der ağlayarak.
Ceylanın yavruları sütlerini emmeden:
'O zaman çabuk ol anne efendimizi kurtar biz süt emmeyeceğiz.'
Ceylan bu sefer çok hızlı koşar. Yanlarına geldiğinde Rasulullah efendimiz hayrete düşer ve sorar ceylana :
'Yavrularını emzirdin mi? '
Ceylan cevaplar.
'Ya Rasulalah yavrularım seni kefil ettiğimi duyunca sütlerini emmediler koş kurtar efendimizi dediler. '
Bu manzara karşısında avcılar kendilerini tutamazlar ve ne yüce bir dininiz varmış.Efendimiz sizin karşınızda vallahi çok utandık dininizi bize de öğretin demişler.
VE KELİME-İ ŞEHADET GETİRMİŞLER VE MÜSLÜMAN OLMUŞLAR.
