An ve an yaşam defterimizin satırlarını dolduruyor, ileriye doğru sayfaları çeviriyoruz;hayat telaşı içinde kimimiz nafakamız için bir işte çalışıyor, kimimiz evde çocuk bakıyor, kimimiz dünyevî hayata dair muhtelif sınavlara hazırlanıyor, kimimiz evlilik hazırlıkları peşinde koşuşturuyor, kimimiz aşık oluyor ve birlikteliğe doğru adım atıyor, kimimiz anne baba, kimimiz babaanne dede oluyor, kimimiz evlat acısı çekiyor, kimimiz çeşitli hayaller peşinde koşuyoruz;Fani dünyaya dair her türlü duygu ve hal ile hemhal olarak öyle yada böyle, kimi zaman mutlu, kimi zaman kederli; kimi zaman dingin kimi zaman fırtınalı; kimi zaman coşkuyla kimi zaman sükunetle; kimi zaman başarı, kimi zaman hayal kırıklıklarımızla tamam ediyoruz ömrümüzü; Peki tüm bunlar peşinde koşarken, asıl sınavımıza nasıl hazırlanıyoruz?
Zamanımızı gündelik telaşlar peşinde savrukça kullanırken ;bugün Allah için ne yaptın?; sorusu karşısında irkilip, sendeleyiveriyoruz;Sözüm ona, ;Müslüman;ız; diyoruz ama ;Müslüman Müslüman;ın kardeşidir; düsturunu unutup birbirimizin kuyusunu kazmaya çalışıyoruz..! ;Komşusu açken tok yatan bizden değildir; düsturunu unutup yanı başımızda açlıktan ölen insanlar karşısında ;Tüh! Tüh! Yazık! Durumunu bilseydik yardım ederdik; diyor ama durumunu bilebilmek adına hiçbir çaba sarf etmiyoruz;! ;İman etmeden cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmeden iman etmiş olmazsınız; düsturunu unutup, birbirimize öfke saçan gözlerle bakıyor, öfke dolu sözler ediyoruz..!Yetimin başını okşamayı, yolun ortasında duran taşı, sırf kimse takılmasın diye kaldırmayı, en kolay sadaka şekli olan tebessüm ve güzel sözü, birbirimize selam vermeyi, felahın anahtarı olan sabrı unutuveriyoruz;! Hayatımızı, baki olacak hayatı ıskalamakla geçiriyoruz..! Ömür defterimiz hızla sonlanmaya doğru yüz tutuyorken, ve dünyamızı değiştirdiğimiz zaman madde anlamında kefenden başka bir şeyi beraberimizde götüremeyeceğimizi biliyorken, hele hele ki yaptıklarımıza Allah;ın( c.c.) hiçbir ihtiyacı olmadığını, bilakis her ne yapar isek onun bizim hanemize yazılacağını yani bizim menfaatimize olduğunu bildiğimiz halde hakikaten
BUGÜN ALLAH İÇİN NE YAPIYORUZ?
