Birlikte Yapılan Dualarımız
Bilindiği üzere dua kulluğun ruhudur...
Dua külliyet kesbederse makbul dualar sınıfına giriyor.
Görüyoruz ki, kainatta her bir şeyde, -en küçükten en büyüğe kadar- bir toplanma görülüyor. Bu toplanma vaziyeti, hal dili ile dua ifadesi sayılıyor.
Mesela, atomların biraraya getirilmesi ile hücre oluşturuluyor. Hücreyi oluşturan atomların bir araya toplanmaları bir nevi duadır. Hücrelerin bir araya gelerek uzuv olmaları, uzuvların bir araya gelerek vücut olmaları bir dua neticesidir. Hal dili ile yapılan dualarla "Ya Rabbi bize hayat ver ve rızıklandır" diyorlar. Hal dili ile yapılan duaların külliyet kazanarak ve devamlı olarak yapılmasına Rezzak ve Muhyi olan Allah icabet ederek hayatlarını devam ettiriyor.
Demekki birlikte yapılan dualar kabul edilen dualardandır.
İşte, kainatta en küçük zerreden seyyarata kadar bir birleşme, birlikte hareket etme ve kesintirsiz kulluk görünüyor. Yani külli ve fiili bir dua görünüyor. Rabbi Rahime, kainattan, kesintisiz dualar arzolunuyor ve Rabbi Rahimden bütün kainata kesintisiz rızıklar, ihsanlar, ikramlar, lütuflar yetiştiriliyor...
Peki, bir vücutta görevlendirilmiş, vücudun efendisi hükmünde olan ruh duasız olabilir mi? Yaşayabilir mi? Dua kulluğun ruhu olduğuna göre; ruhsuz ceset işe yarayabilir mi?
Elbette hayır!..
Ruh cesetten ayrıldığı zaman o vücut toprağa gömülüyor, yani artık hayatı bitiyor, işe yaramıyor...
Yani, ceset ruh ile kaim...
Madem öyle, kulluğumuzun ruhuna azami derecede önem vermek gerekiyor. En küçük şeyler dahi cem olup Yaradana canlı canlı kulluk vaziyetini gösteriyorlarsa ruhumuzun yönetimine verilen şu varlığımızı diğer kardeşlerimiz ile cem edip yeni bir vücut oluşturup külli bir dua halinde olmamız gerekiyor.
Evet, bir araya gelip camaat oluyoruz... Oluşturduğumuz bu cemaatin içinde kaç tane cemaatler var sayabilir miyiz? sayamayız... Çünkü sayamayacağımız kadar fazladır...
Bir de bütün cemaatleri bir vücud tahayyül edelim. Hepsi Allah rızası için çalışan cemaatlerin oluşturduğu bir vücud olsun. A grubu göz, B grubu ses, c gubu el, kalp, mide vs.vs. olsunlar...
Arada anlaşmazlık, adavet, kıskançlık, olur mu?
Hiç kalp midenin zararını ister mi?
Aralarında çekememezlik olabilir mi?
Hiç göz kulağı kıskanır mı?
Herkes kendi vazifesini mükemmel olarak yapmaya çalışır.
İşte bunun gibi hepimiz bir vücudun organları gibiyiz.Birbirimize öyle bakmalıyız. Etrafımız dua halinde iken biz aksi hareket edemeyiz. Birliğimizi ve dirliğimizi bozmamalıyız... Dilimiz kalbimizin aleyhine dönmemeli öyle değil mi?.. Kulluğumuzu canlı tutmalıyız ki dualarımız makbul olsun...
Her halimizin dua olması temennisi ile Cenab-ı Hakk küçük büyük bütün dualarımızı hayırlısı ile kabul ve makbul eylesin...
Yazar: Saliha Nur Demirbaş
Okunma: 305
Kategori: Dini Bilgiler
Etiketler: dua , kulluk , hayat , birlik , dirlik , | 01-Temmuz
Bilindiği üzere dua kulluğun ruhudur...
Dua külliyet kesbederse makbul dualar sınıfına giriyor.
Görüyoruz ki, kainatta her bir şeyde, -en küçükten en büyüğe kadar- bir toplanma görülüyor. Bu toplanma vaziyeti, hal dili ile dua ifadesi sayılıyor.
Mesela, atomların biraraya getirilmesi ile hücre oluşturuluyor. Hücreyi oluşturan atomların bir araya toplanmaları bir nevi duadır. Hücrelerin bir araya gelerek uzuv olmaları, uzuvların bir araya gelerek vücut olmaları bir dua neticesidir. Hal dili ile yapılan dualarla "Ya Rabbi bize hayat ver ve rızıklandır" diyorlar. Hal dili ile yapılan duaların külliyet kazanarak ve devamlı olarak yapılmasına Rezzak ve Muhyi olan Allah icabet ederek hayatlarını devam ettiriyor.
Demekki birlikte yapılan dualar kabul edilen dualardandır.
İşte, kainatta en küçük zerreden seyyarata kadar bir birleşme, birlikte hareket etme ve kesintirsiz kulluk görünüyor. Yani külli ve fiili bir dua görünüyor. Rabbi Rahime, kainattan, kesintisiz dualar arzolunuyor ve Rabbi Rahimden bütün kainata kesintisiz rızıklar, ihsanlar, ikramlar, lütuflar yetiştiriliyor...
Peki, bir vücutta görevlendirilmiş, vücudun efendisi hükmünde olan ruh duasız olabilir mi? Yaşayabilir mi? Dua kulluğun ruhu olduğuna göre; ruhsuz ceset işe yarayabilir mi?
Elbette hayır!..
Ruh cesetten ayrıldığı zaman o vücut toprağa gömülüyor, yani artık hayatı bitiyor, işe yaramıyor...
Yani, ceset ruh ile kaim...
Madem öyle, kulluğumuzun ruhuna azami derecede önem vermek gerekiyor. En küçük şeyler dahi cem olup Yaradana canlı canlı kulluk vaziyetini gösteriyorlarsa ruhumuzun yönetimine verilen şu varlığımızı diğer kardeşlerimiz ile cem edip yeni bir vücut oluşturup külli bir dua halinde olmamız gerekiyor.
Evet, bir araya gelip camaat oluyoruz... Oluşturduğumuz bu cemaatin içinde kaç tane cemaatler var sayabilir miyiz? sayamayız... Çünkü sayamayacağımız kadar fazladır...
Bir de bütün cemaatleri bir vücud tahayyül edelim. Hepsi Allah rızası için çalışan cemaatlerin oluşturduğu bir vücud olsun. A grubu göz, B grubu ses, c gubu el, kalp, mide vs.vs. olsunlar...
Arada anlaşmazlık, adavet, kıskançlık, olur mu?
Hiç kalp midenin zararını ister mi?
Aralarında çekememezlik olabilir mi?
Hiç göz kulağı kıskanır mı?
Herkes kendi vazifesini mükemmel olarak yapmaya çalışır.
İşte bunun gibi hepimiz bir vücudun organları gibiyiz.Birbirimize öyle bakmalıyız. Etrafımız dua halinde iken biz aksi hareket edemeyiz. Birliğimizi ve dirliğimizi bozmamalıyız... Dilimiz kalbimizin aleyhine dönmemeli öyle değil mi?.. Kulluğumuzu canlı tutmalıyız ki dualarımız makbul olsun...
Her halimizin dua olması temennisi ile Cenab-ı Hakk küçük büyük bütün dualarımızı hayırlısı ile kabul ve makbul eylesin...
Yazar: Saliha Nur Demirbaş
Okunma: 305
Kategori: Dini Bilgiler
Etiketler: dua , kulluk , hayat , birlik , dirlik , | 01-Temmuz