Selamun Aleyküm.. Arkadaşlar biraz dünyevi olacak ama birilerinden bir fikir almam gerekiyor artık.. Ben Gazi Üniversitesi İşletme bölümü 4.sınıf öğrencisiyim. Alttan biraz (bir sene kadar) derslerim var. Bu bölüme girerken 18 tane hukuk tercih etmiş ve 22.tercihim olarak buraya girmiştim. Daha sonralardan bırakıyım diye düşündüm ailem hep karşı çıktı, hukuk okumak istiyorum izin verin tekrar çalışıp hukuk kazanıyım dedim. Önce bunu bitir sonra okursun yaşın genç dediler. Şu anda yaşım 22 ve ortalama 24 yaşında mezun olmuş olcam. Ama ben bu bölümü şu anda bile bırakıp hukuk okumak istiyorum. Uzun konuşmalar sonucunda annemgil tamam bu sene gir össye bakalım neler olacak. Sen mutlu olacaksan biz özelde bile okuturuz seni hukukta diyorlar.. Bu destekleri beni gerçekten mutlu etti özellikle 4 sene boyunca karşı çıktıktan sonra.. Ailem özel üniversitede okutacak güçte şu anda maddi olarak. Ancak biz 3 kardeşiz abim okudu bitirdi evlendi 26 yaşında, birde lise 3.sınıfta kardeşim var. Ben özelde okursam kardeşlerim arasında haksızlık olacak gibime geliyor benim. Bu konularda gerçekten bir fikire ihtiyacım var. Bu sene össye tekrar girip hukuk okumalı mıyım, yoksa okuluma devam edip macera aramamalı mıyım.. Ama şunu biliyorum ki hukuk okumazsam ömür boyu pişmanlık ve özenme duyacağım. Lütfen şartlarımı göz önüne alarak yorum yaparsanız çok sevinirim arkadaşlar.. Selametle..
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Bir düşünce istiyorum arkadaşlar.. (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Margos
- Başlangıç tarihi
Selamun Aleyküm.. Kesinlikle Allah'ın buyruklarına uyarım tereddüt bile etmem.. Ama dediğiniz cevaptan pek birşey anlayamadım neyi kastettiğinizi.. Selametle..
aleykum selam
degerli kardesim internette gezinirken nurdergi. com da söyle bir yaziya rastladim bir kismi buraya alintiliyorum size biraz fikir verecektir diye düsünüyorum; (yazan kardesimizede cok tesekkur ediyorum)
Çocuklar arasında ayırım yapmamak..
Çocuklara eşit davranmak onların anne-baba üzerindeki haklarındandır.
Hz. Muhammed (a.s.m.) "Allah'a karşı gelmekten sakının, çocuklarınız arasında adil olun." (Müslim) buyurmakla çocuklar arasında ayrım yapmayı Allah'a karşı gelmek olarak belirtmiştir. Kız-erkek, büyük-küçük, öz-üvey, sağlıklı-hasta veya özürlü çocuklar üzerinde ayrım yapmamak gerekir.
Tüm haklardan, imkanlardan hepsinin eşit şekilde faydalanması için gayret gösterilmelidir. Onlar Allah'ın hediye ve emanetleridir; onlara iyi sahip çıkılması, aralarında adaletle hükmedilmesi gerekir. Peygamberimiz (a.s.m.) çocukların anne-baba üzerindeki haklarından birinin onlara eşit davranmak olduğunu söyler (ibn Hanbel, "Müsned"). Mal-mülk dağıtımından hediyeye, her türlü bağış ve ihsana, eğitiminden başını okşayıp sevmeye kadar eşit davranılmalıdır. Bir başka hadis-i şerifte: "Bağışta bulunma konusunda çocuklarınız arasında adil olun" (Buhari, "Hibe", 12) buyrulmaktadır. Çocuklardan birine karşı zaafı olup onu diğerlerinden üstün tutmak kardeşler arası husumete sebep olacağı gibi ebeveyne karşı öfke duyulmasına da neden olur.
Toplumumuzda özellikle kız ve erkek çocukları arasında ayrım yapılmakta, mal paylaşımı ve eğitim imkanlarından kız çocukları mahrum bırakılmaktadır. Oysa Peygamberimiz (a.s.m.) kız çocuğu olup ona hakaret etmeyen ve onu erkek çocuğuna tercih etmeyen kimsenin cennete gireceğini söylemiştir (Ebu Davud, "Edep", 130).
Peygamberimiz (a.s.m.) sevgi ve şefkatini gösterme bakımından çocuklardan hiç birini diğerine tercih etmezdi. Kız çocuklarınını evlattan sayılmadığı, şefkatten öte, evde kız çocuğunun bir ayıp kabul edildiği bir devirde her vesileyle bu batıl adeti yıkmış, mübarek hayatlarında da göstermişlerdir.
"Ebü'l-Benât" yani "kızlar babası" olmakla iftihar ederdi. Bir, iki veya üç kızı olan ve bunlara sevgi ve şefkat göstererek büyütenlere cenneti müjlelemişti. (İbni Mace, Edeb:3)
Çünkü insan hangi evladının hayırlı olduğunu bilemez. Yaşlılığnda hangisine muhtaç olacağını ancak Allah bilir. Servetini çocukları arasında adil dağıtmayan ebeveyn ahir ömründe perişan olabilir.
Erdoğan AKDEMİR
degerli kardesim internette gezinirken nurdergi. com da söyle bir yaziya rastladim bir kismi buraya alintiliyorum size biraz fikir verecektir diye düsünüyorum; (yazan kardesimizede cok tesekkur ediyorum)
Çocuklar arasında ayırım yapmamak..
Çocuklara eşit davranmak onların anne-baba üzerindeki haklarındandır.
Hz. Muhammed (a.s.m.) "Allah'a karşı gelmekten sakının, çocuklarınız arasında adil olun." (Müslim) buyurmakla çocuklar arasında ayrım yapmayı Allah'a karşı gelmek olarak belirtmiştir. Kız-erkek, büyük-küçük, öz-üvey, sağlıklı-hasta veya özürlü çocuklar üzerinde ayrım yapmamak gerekir.
Tüm haklardan, imkanlardan hepsinin eşit şekilde faydalanması için gayret gösterilmelidir. Onlar Allah'ın hediye ve emanetleridir; onlara iyi sahip çıkılması, aralarında adaletle hükmedilmesi gerekir. Peygamberimiz (a.s.m.) çocukların anne-baba üzerindeki haklarından birinin onlara eşit davranmak olduğunu söyler (ibn Hanbel, "Müsned"). Mal-mülk dağıtımından hediyeye, her türlü bağış ve ihsana, eğitiminden başını okşayıp sevmeye kadar eşit davranılmalıdır. Bir başka hadis-i şerifte: "Bağışta bulunma konusunda çocuklarınız arasında adil olun" (Buhari, "Hibe", 12) buyrulmaktadır. Çocuklardan birine karşı zaafı olup onu diğerlerinden üstün tutmak kardeşler arası husumete sebep olacağı gibi ebeveyne karşı öfke duyulmasına da neden olur.
Toplumumuzda özellikle kız ve erkek çocukları arasında ayrım yapılmakta, mal paylaşımı ve eğitim imkanlarından kız çocukları mahrum bırakılmaktadır. Oysa Peygamberimiz (a.s.m.) kız çocuğu olup ona hakaret etmeyen ve onu erkek çocuğuna tercih etmeyen kimsenin cennete gireceğini söylemiştir (Ebu Davud, "Edep", 130).
Peygamberimiz (a.s.m.) sevgi ve şefkatini gösterme bakımından çocuklardan hiç birini diğerine tercih etmezdi. Kız çocuklarınını evlattan sayılmadığı, şefkatten öte, evde kız çocuğunun bir ayıp kabul edildiği bir devirde her vesileyle bu batıl adeti yıkmış, mübarek hayatlarında da göstermişlerdir.
"Ebü'l-Benât" yani "kızlar babası" olmakla iftihar ederdi. Bir, iki veya üç kızı olan ve bunlara sevgi ve şefkat göstererek büyütenlere cenneti müjlelemişti. (İbni Mace, Edeb:3)
Çünkü insan hangi evladının hayırlı olduğunu bilemez. Yaşlılığnda hangisine muhtaç olacağını ancak Allah bilir. Servetini çocukları arasında adil dağıtmayan ebeveyn ahir ömründe perişan olabilir.
Erdoğan AKDEMİR
diyanet isleri baskanligi da buna benzer bir soruyu asagidaki sekilde cevaplandirmis;
Soru Metni
Anne-baba sağlıklarında mallarını çocuklarına bağışlayabilirler mi?
Cevap
Kişi, mülkiyetinde bulunan mal üzerinde dilediği gibi tasarruf hakkına sahip olduğundan, çocuklarından birine bağışta bulunurken diğerlerinin muvafakatını almak zorunda değildir. Bununla birlikte, anne babanın çocuklarına karşı başlıca görevlerinden biri de aralarında herhangi bir ayırım yapmaksızın onlara karşı eşit muamelede bulunmaktır. Böyle bir davranış, onların görevi olduğu kadar çocuğun da tabii hakkıdır. Çocukların kız-erkek, büyük-küçük olması sonucu değiştirmez. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Allah’a karşı sorumluluk bilinci içinde olun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 13) buyurmuştur. Ayrıca bir başka rivayette belirtildiğine göre, sahabeden Beşîr b. Sa’d, oğlu Nu’mân’a bir hibede bulunmak ve Hz. Peygamber’i (s.a.s.) de buna şahit tutmak istemişti. Ancak Hz. Peygamber (s.a.s.); “Öteki çocuklarına da bir şey bağışladın mı? “ diye sormuş, hayır, cevabını alınca da, “Allah’tan korkun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 9-19) buyurmuştur.
Buna göre anne-baba, çocuklarına bağışta bulunurken eşitliğe riayet etmelidir. Çocuklardan biri veya bir kısmının, tedavisi imkânsız bir hastalığa yakalanması, engelli olması, büyük bir borç yükü altında bulunması, ailesi kalabalık olup geçim sıkıntısı çekmesi, ilmi faaliyetlerde bulunup da ihtiyaç içinde olması gibi sebeplerle bazılarının ötekilerden daha muhtaç durumda olmaları halinde, kendilerine ihtiyaçları oranında fazla verilebilir. Şu kadar var ki, mümkün olduğu takdirde bu konuda diğer çocukların da rızalarının alınması daha uygun olur. Bütün bunlara rağmen, doğru olmamakla birlikte kişi çocuklarından sadece birisine veya bazılarına mal vermiş ise bu tasarruf hukuken geçerlidir (Mâverdî, el-Hâvî, VII, 544-545; Kâsânî, Bedâi, VI, 127; İbn Kudâme, el-Muğnî, VI, 298-300; Şirbînî, Muğni’l-Muhtâc, II, 401).
Soru Metni
Anne-baba sağlıklarında mallarını çocuklarına bağışlayabilirler mi?
Cevap
Kişi, mülkiyetinde bulunan mal üzerinde dilediği gibi tasarruf hakkına sahip olduğundan, çocuklarından birine bağışta bulunurken diğerlerinin muvafakatını almak zorunda değildir. Bununla birlikte, anne babanın çocuklarına karşı başlıca görevlerinden biri de aralarında herhangi bir ayırım yapmaksızın onlara karşı eşit muamelede bulunmaktır. Böyle bir davranış, onların görevi olduğu kadar çocuğun da tabii hakkıdır. Çocukların kız-erkek, büyük-küçük olması sonucu değiştirmez. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Allah’a karşı sorumluluk bilinci içinde olun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 13) buyurmuştur. Ayrıca bir başka rivayette belirtildiğine göre, sahabeden Beşîr b. Sa’d, oğlu Nu’mân’a bir hibede bulunmak ve Hz. Peygamber’i (s.a.s.) de buna şahit tutmak istemişti. Ancak Hz. Peygamber (s.a.s.); “Öteki çocuklarına da bir şey bağışladın mı? “ diye sormuş, hayır, cevabını alınca da, “Allah’tan korkun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 9-19) buyurmuştur.
Buna göre anne-baba, çocuklarına bağışta bulunurken eşitliğe riayet etmelidir. Çocuklardan biri veya bir kısmının, tedavisi imkânsız bir hastalığa yakalanması, engelli olması, büyük bir borç yükü altında bulunması, ailesi kalabalık olup geçim sıkıntısı çekmesi, ilmi faaliyetlerde bulunup da ihtiyaç içinde olması gibi sebeplerle bazılarının ötekilerden daha muhtaç durumda olmaları halinde, kendilerine ihtiyaçları oranında fazla verilebilir. Şu kadar var ki, mümkün olduğu takdirde bu konuda diğer çocukların da rızalarının alınması daha uygun olur. Bütün bunlara rağmen, doğru olmamakla birlikte kişi çocuklarından sadece birisine veya bazılarına mal vermiş ise bu tasarruf hukuken geçerlidir (Mâverdî, el-Hâvî, VII, 544-545; Kâsânî, Bedâi, VI, 127; İbn Kudâme, el-Muğnî, VI, 298-300; Şirbînî, Muğni’l-Muhtâc, II, 401).
Selamun Aleyküm.. Verdiğiniz bu güzel cevaplar için çok teşekkür ediyorum.. Bu cevaplarınız benim söylediğim 2.şık için geçerli sanırım. Bu yüzden de sizin 2.şıktan yana olduğunu düşünüp öyle değerlendiyiroum.Bu konu, bu sorunum için istihareye yatıyorum birkaç gündür. İnşaAllah çok yakın bir zamanda bir karar vereceğim ve düştüğüm bu durumdan sıyrılacağım. Allah razı olsun hepimizden..
Selamun Aleyküm... Arkadaşlar sanırım forumun en kararsız kişisi olarak kendimi seçeceğim artık.. Aylar geçti ama hala bir karara varamadım.. Şu anda okuduğum bölüme de kendimi veremiyorum ya sıyrılacağım herşeyden Ankara'ya tekrar dönüp orda yaşamaya devam edeceğim yada bambaşka bir yola gireceğim.. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin benden.. Düşüncesi olan yok mu hiç arkadaşlar..