“Peki ödülüm nedir? Müjde’yi, İncil’i yayarken bunu karşılıksız olarak bildirmek böylece Müjde’yi yaymaktan doğan hakkımı kullanmamaktır/ Ben özgürüm, kimsenin kölesi değil. Ama daha çok kişi kazanayım diye herkesin kölesi oldum/ Yahudileri kazanmak için Yahudilere Yahudi gibi davrandım. Kendim Kutsal Yasa (Tevrat)’nın denetimi altında olmadığım halde, Yasa altında olanları (Yahudileri) kazanmak için onlara yasa altındaymış gibi davrandım/... Yasaya sahip olmayanları (Yahudi olmayanları) kazanmak için Yasa’ya sahip değilmişim gibi davrandım/ Güçsüzleri kazanmak için güçsüzlerle güçsüz oldum. Ne yapıp yapıp bazılarını kurtarmak için herkesle her şey oldum/ Bunların hepsini İncil’de payım olsun diye Müjde’nin uğruna yapıyorum” (Pavlus’un Korintlileri Birinci Mektubu, Bölüm: 9/18-23, Kitab-ı Mukaddes, S: 361, Kitab-ı Mukaddes Şirketi yayını).
Özetle Pavlus, “herkese iki yüzlü davrandım, içim Hıristiyan olduğu halde dışımdan Yahudi’yle Yahudi, Putperestle putperest odum” diyor. Şimdi de İslam’la aralarında bir fark olmadığını söylemeye çalışıyorlar. Niçin? Hıristiyan misyonerliğin önündeki engelleri kaldırmak için.Ya buna alet olan diyalogculara ne demeli? Bence Yahudiler Hıristiyanlardan daha dürüstler. Çünkü kendilerine benzetmiş olsalar da dinleri konusunda Hıristiyanlar gibi iki yüzlü değiller."
