Esselamu aleyküm arkadaşlar. Sizinle dün başımdan geçen bir olayı paylaşmak istiyorum. Biraz hikaye formatında ama.
Dün sabah otobüsüme bindim işime gitmek için her zamanki gibi. Sonra arabaya bi teyze bindi ve akbili olan varmı dedi.(İstanbul da olanlar veya gelenler bilir, akbil otobüslerde metrolarda bilet jeton yerine geçiyor. Ankaradaki akıllı kart gibi bişey.). Bende oturuyordum. (Genelde boş yer bulunca otururum. Yaşlı bayan, çocuku birileri gelince kalkarım yani oturarak onlara yer ayırmış olurum) Teyze hala bekliyordu. Kimseden ses çıkmayınca kendimi o teyzenin yerine koydum. Ve arkamda insanlar bekliyor arabaya binmek için ben ise akbil arıyorum millet heran bağırabilir, hadisene kardeşim seni mi bekleyecek diyebirdi. Hemen oturduğum yerden kalktım teyzeye akbilimi verdim bas teyz dedim. Teyze geldi; teşekkür ederim iki tane bastım dedi. Ve parasını verdi. Bende utanarak parayı saymadan cebime koydum. Hani millet içinden geçirir belki 2.5 ytl alınırmı filan diye…..
Sonra giderken kendimle sohbet etmeye başladım. Ne demişler yolda da para bulsan say. Aldığın parayı say eksik çıkar fazla çıkar sözleri aklıma geldi. Ve dedimki acaba teyze ne kadar verdi. Fazla verdiyse inip gidecek ve onu bi daha göremeyecektim beklide. Hakkı bana geçecekti. Araya kul hakkı sohbeti de girince içime iyice bir kurt düştü. Elimi parayı koyduğum cebime soktum. Paraları çıkarmayacaktım ama büyüklüğüne göre kaç para verdiğini tahmin edecektim. 4 tane demir para vardı. iki tane 1 ytl, yani 2 ytl. Bide 50 kuruş olması lazım onun içinde 2 tane 25 kuruş gerekir. Baktım paralar büyük hemen bi hızla parayı cebimden çıkardım baktım 3 ytl var bana vermesi gereken 2.5 ytl.
Parayı hemen cebime koydum ve düşündüm. Bu cebimde para varmıydı. Hayır yoktu. Yanlış mı saydım acaba tekrar çıkardım parayı hayrı doğru 3 ytl var. Evet teyze 50 kuruş fazla vermişti hemen 50 kuruşu çıkardım teyze 50 kuruş fazla vermişsin dedim ve teyzenin eline sıkıştırdım parayı. O da olsun oğlum ne önemi var diyordu ben kaçarcasına arkaya doğru giderken.
Ben hem bi insanı zor durumda kalmaktan kurtarmanın ve kul hakkını almamanın sevinciyle otobüsle işyerime gelmiştim çoktan.
Evet arkadaşlar hikaye böyleydi. Burada ne kendimi övmek nede alkış almaktır amacım. Sadece zamanında bi kaç hareketimizle kul hakkından kurtulabileceğimize çok büyük bi örnekti bu sadece.
Devamlı hakkını helal et cümlesini kullanalım. Dilimizi alıştıralım. Arkadaşınızdan ayrılırken Allah senden razı olsun, hakkını helal et ve Allaha emanet ol kelimelerini mutlaka kullanalım ve selamla ayrılalım yani selam vererek.
Aldığımız paralara dikkat edelim. Marketten manavdan pazardan her yerden bankadan. Paramızı sayalım. İnsanlar yoğun onlarca kişiyle uğraşıyorlar ve o kafa dalgınlığıyla olduğundan fazla para verebiliyorlar.
Ve ve ve en önemlisi kul hakkı. O dehşet gününde peygamberlerin bile nefsi nefsi diyeceği günde kul hakkı meselesi ne zor olur demi. Evet evet zor olur ve olacak buna emin olun. Sanmayın ki ben hakkımı helal ettim ben çok merhametliyim kimseden hak talep etmem. Yalan yalan yalan. Gözlerin yerinden fırlayacağı o günde etrafınıza bakacaksınız kimde en ufak bi hakkım var alayım. Annem almam babam almam eşim almam kankam almam değil…..
Kimse fark etmez herkes nefsinin derdinde olacak. Baban senden isteyecek sen babandan. Annen senden isteyecek sen annenden. Eşin senden isteyecek sen eşinden. Evet öyle yalan değil. Uydurma değil. Sallama değil. Biz o günde defterler açılınca günahımız sevabımızdan çok gelince Allahın rahmetinden başka ne kurtarabilecek bizi. Lütfen dikkat edelim. (Arkadaşlar bu sözler önce kendi nefisme hakkınızı helal edin)
Dün sabah otobüsüme bindim işime gitmek için her zamanki gibi. Sonra arabaya bi teyze bindi ve akbili olan varmı dedi.(İstanbul da olanlar veya gelenler bilir, akbil otobüslerde metrolarda bilet jeton yerine geçiyor. Ankaradaki akıllı kart gibi bişey.). Bende oturuyordum. (Genelde boş yer bulunca otururum. Yaşlı bayan, çocuku birileri gelince kalkarım yani oturarak onlara yer ayırmış olurum) Teyze hala bekliyordu. Kimseden ses çıkmayınca kendimi o teyzenin yerine koydum. Ve arkamda insanlar bekliyor arabaya binmek için ben ise akbil arıyorum millet heran bağırabilir, hadisene kardeşim seni mi bekleyecek diyebirdi. Hemen oturduğum yerden kalktım teyzeye akbilimi verdim bas teyz dedim. Teyze geldi; teşekkür ederim iki tane bastım dedi. Ve parasını verdi. Bende utanarak parayı saymadan cebime koydum. Hani millet içinden geçirir belki 2.5 ytl alınırmı filan diye…..
Sonra giderken kendimle sohbet etmeye başladım. Ne demişler yolda da para bulsan say. Aldığın parayı say eksik çıkar fazla çıkar sözleri aklıma geldi. Ve dedimki acaba teyze ne kadar verdi. Fazla verdiyse inip gidecek ve onu bi daha göremeyecektim beklide. Hakkı bana geçecekti. Araya kul hakkı sohbeti de girince içime iyice bir kurt düştü. Elimi parayı koyduğum cebime soktum. Paraları çıkarmayacaktım ama büyüklüğüne göre kaç para verdiğini tahmin edecektim. 4 tane demir para vardı. iki tane 1 ytl, yani 2 ytl. Bide 50 kuruş olması lazım onun içinde 2 tane 25 kuruş gerekir. Baktım paralar büyük hemen bi hızla parayı cebimden çıkardım baktım 3 ytl var bana vermesi gereken 2.5 ytl.
Parayı hemen cebime koydum ve düşündüm. Bu cebimde para varmıydı. Hayır yoktu. Yanlış mı saydım acaba tekrar çıkardım parayı hayrı doğru 3 ytl var. Evet teyze 50 kuruş fazla vermişti hemen 50 kuruşu çıkardım teyze 50 kuruş fazla vermişsin dedim ve teyzenin eline sıkıştırdım parayı. O da olsun oğlum ne önemi var diyordu ben kaçarcasına arkaya doğru giderken.
Ben hem bi insanı zor durumda kalmaktan kurtarmanın ve kul hakkını almamanın sevinciyle otobüsle işyerime gelmiştim çoktan.
Evet arkadaşlar hikaye böyleydi. Burada ne kendimi övmek nede alkış almaktır amacım. Sadece zamanında bi kaç hareketimizle kul hakkından kurtulabileceğimize çok büyük bi örnekti bu sadece.
Devamlı hakkını helal et cümlesini kullanalım. Dilimizi alıştıralım. Arkadaşınızdan ayrılırken Allah senden razı olsun, hakkını helal et ve Allaha emanet ol kelimelerini mutlaka kullanalım ve selamla ayrılalım yani selam vererek.
Aldığımız paralara dikkat edelim. Marketten manavdan pazardan her yerden bankadan. Paramızı sayalım. İnsanlar yoğun onlarca kişiyle uğraşıyorlar ve o kafa dalgınlığıyla olduğundan fazla para verebiliyorlar.
Ve ve ve en önemlisi kul hakkı. O dehşet gününde peygamberlerin bile nefsi nefsi diyeceği günde kul hakkı meselesi ne zor olur demi. Evet evet zor olur ve olacak buna emin olun. Sanmayın ki ben hakkımı helal ettim ben çok merhametliyim kimseden hak talep etmem. Yalan yalan yalan. Gözlerin yerinden fırlayacağı o günde etrafınıza bakacaksınız kimde en ufak bi hakkım var alayım. Annem almam babam almam eşim almam kankam almam değil…..
Kimse fark etmez herkes nefsinin derdinde olacak. Baban senden isteyecek sen babandan. Annen senden isteyecek sen annenden. Eşin senden isteyecek sen eşinden. Evet öyle yalan değil. Uydurma değil. Sallama değil. Biz o günde defterler açılınca günahımız sevabımızdan çok gelince Allahın rahmetinden başka ne kurtarabilecek bizi. Lütfen dikkat edelim. (Arkadaşlar bu sözler önce kendi nefisme hakkınızı helal edin)
