kızıma yazdıgım ilk mektup sizinle paylaşmak istedim
Dört aydır birlikte yaşıyoruz.miğde bulantılarıyla merhaba dedin annene ilk zamanlar rahatsızlık,hastalıktı hissettiğim sonra kıpırdamaya başladın o harika duyguyu bana hissettirdiğin için sana teşekkür ederim bebeğim.sonra geçen hafta doktora gittik seni ilk defa gördüm sen benim bir parçamdın ve gerçekten varsın birlikte nefes alıyoruz,yediklerimi paylaşıyoruz anne olmanın,seni hissetmenin ne harika bir şey olduğunu anlatmam imkansız.
Henüz 19yaşındayım 2yıl önce tanıştık babanla ve 6aydır evliyiz aslında anne olmaya hazır mıyım bilmiyorum ama sana iyi bir anne olacağıma inanıyorum ve seni çok seviyorum.
O minicik ellerine,yanaklarına,minicik gözlerine,sana kavuşacağım günü iple çekiyorum seni kucağıma alıp koklamak kim bilir ne güzel bir duygudur
15.04.2004
küçüğüm 6aylık….
Hani imiş annesinin küçüğü,güzelim,tatlı kızım benim.zaman ne çabuk akıp gitti ne tatlı heyecanlarla alıştırdın bizi kendine başlarda yadırgarken şimdi sensiz bir hayat düşünemez olduk.artık seninde içinde bulunduğun bir hayat planlıyoruz,dualarımızda senin için her şeyin en güzelini diliyoruz,en tatlı hayalleri senin üstüne kuruyoruz.bilmem duyuyor musun bazen kızıyoruz sana(hay şımarık şimdiden yaptıklarına bak)diye söyleniyoruz ya bakma öyle dediğimize senden kaynaklanan sancılar bile bir başka güzel.hani o bize dünyanın en tatlı duygularını tattıran tepmelerin var ya bilemezsin onları ne büyük hevesle sayıyor,dinliyoruz.sana isim arıyorum en özel,en güzel olsun istiyorum aslında bunu sana sorma şansım olsun isterdim.
Zaman öyle kötü ki seni dünyaya getirmekten çok yetiştirmeye ilişkin kaygılarım var seni sağlam bir karakter,sağlam bir imanla yetiştirmek ve sana en güzel geleceği sunmak istiyorum.
Bembeyaz,dokunulmamış bir kumaş olarak düşünüyorum seni ve ben bu kumaşı işleyecek bir çırak acemi olduğuma bakma senin ne kıymetli olduğunu en fazla ben bilir ve ona göre itina gösteririm sana…..
rabbim buduyguyu herkese tatdırsın