BAL ARILARININ YAŞAMINDAKİ ÖZELLİKLER
Arılar toplu halde yaşarlar.Toplumundan ayrı kalmış arılar ,yaşamını sürdüremeyerek ölürler.Toplumu teşkil eden fertler arasında son derecede düzenli bir iş bölümü vardır.Yuvalarına çok bağlıdırlar.Şiddetli fırtına ,dolu,yağmur,yangın, vs. nedenlerle
uçuş yeteneğini kaybetmeyen arılar,akşamleyin mutlaka barınaklarına dönerler.
Arılar ,sağlam ve sıhhatli kaldıkları ve çalışarak toplumuna hizmet ettikleri sürece kovanlarında kalabilirler.
Gerek çalışarak yıpranma,gerek yaşlanma ,gerek hastalık nedeni ile çalışma yeteneğini kaybetmiş olan arılarla;zayıf cılız veya sakat olarak doğmuş olup,toplumuna hizmet edemeyeceği anlaşılan arılar ,acımasızca kovandan atılarak ölüme terk edilirler.
Arı toplumunda asla kayırma ,iltimas ve müsamaha yoktur.Kovanın en kıymetli varlığı Ana arı dahi çalışma kabiliyetini ,yaşlılık ,sakatlık ,hastalık vs. gibi nedenlerle kaybederek yumurtlamayı azaltsa ve görevini yapmaz durumuna düşse ,hemen onuda öldürüp dışarıya atmakta en ufak bir tereddüt göstermezler.Ne var ki ,Ana arıyı öldürüp atmadan önce onun yerini alacak genç,sağlam,cevval ve dinamik bir ana arıyı yetiştirmeden ,yani toplumun bekasını garantiye almadan onu saf dışı etmezler.
Arıların son derece hassas bir koku alma duyguları ve bir çalı arasındaki balı bir çiçeği,çok uzaklardan fark edebilmeyi elverişli keskin gözleri vardır.Nazik ve zarif yapısına oranla her kül gibi kuvvetli ,henüz tam anlamı ile öğrenilemeyen çok kuvvetli hissi ve kendi arzusuna göre açılarak,uzayarak ve katlanarak bal özüne emmesine ,sorup çekmesine elverişli doğa harikası olan dilleri vardır.Yaşamlarını sağlayan bu kabiliyetleriyle düzenli ve huzurlu bir hayat sürdüren topluluk,bir aile ve medeni millet gibi,birbirini tanıyan,birbirine yardım eden ,yol gösteren ve her konuda iyice anlaşmış ve kaynaşmış bir topluluktur.[/SIZE]
Arılar toplu halde yaşarlar.Toplumundan ayrı kalmış arılar ,yaşamını sürdüremeyerek ölürler.Toplumu teşkil eden fertler arasında son derecede düzenli bir iş bölümü vardır.Yuvalarına çok bağlıdırlar.Şiddetli fırtına ,dolu,yağmur,yangın, vs. nedenlerle
uçuş yeteneğini kaybetmeyen arılar,akşamleyin mutlaka barınaklarına dönerler.
Arılar ,sağlam ve sıhhatli kaldıkları ve çalışarak toplumuna hizmet ettikleri sürece kovanlarında kalabilirler.
Gerek çalışarak yıpranma,gerek yaşlanma ,gerek hastalık nedeni ile çalışma yeteneğini kaybetmiş olan arılarla;zayıf cılız veya sakat olarak doğmuş olup,toplumuna hizmet edemeyeceği anlaşılan arılar ,acımasızca kovandan atılarak ölüme terk edilirler.
Arı toplumunda asla kayırma ,iltimas ve müsamaha yoktur.Kovanın en kıymetli varlığı Ana arı dahi çalışma kabiliyetini ,yaşlılık ,sakatlık ,hastalık vs. gibi nedenlerle kaybederek yumurtlamayı azaltsa ve görevini yapmaz durumuna düşse ,hemen onuda öldürüp dışarıya atmakta en ufak bir tereddüt göstermezler.Ne var ki ,Ana arıyı öldürüp atmadan önce onun yerini alacak genç,sağlam,cevval ve dinamik bir ana arıyı yetiştirmeden ,yani toplumun bekasını garantiye almadan onu saf dışı etmezler.
Arıların son derece hassas bir koku alma duyguları ve bir çalı arasındaki balı bir çiçeği,çok uzaklardan fark edebilmeyi elverişli keskin gözleri vardır.Nazik ve zarif yapısına oranla her kül gibi kuvvetli ,henüz tam anlamı ile öğrenilemeyen çok kuvvetli hissi ve kendi arzusuna göre açılarak,uzayarak ve katlanarak bal özüne emmesine ,sorup çekmesine elverişli doğa harikası olan dilleri vardır.Yaşamlarını sağlayan bu kabiliyetleriyle düzenli ve huzurlu bir hayat sürdüren topluluk,bir aile ve medeni millet gibi,birbirini tanıyan,birbirine yardım eden ,yol gösteren ve her konuda iyice anlaşmış ve kaynaşmış bir topluluktur.[/SIZE]