Allah Teâlâ şöyle buyurur:
De ki, Rabbim sadece şunları haram etti: “İster açık, ister gizli yapılsın, her türlü fuhuş,
günahlar, haksız saldırı,
Allah’ın hakkında hiçbir belge indirmediği şeyi ona eş koşmanız,
Allah hakkında bilmediğinizi söylemeniz. ” (Araf 7/33)
Şeytan tuzağını doğru yolun üstüne kurar. Çünkü o, Allah’a şöyle demişti:
“.... And olsun ki ben onlar için, senin doğru yolunun üstüne oturacağım.
Sonra onlara; önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından sokulacağım. Onların çoğunu sana
şükreder bulamayacaksın.” (Arâf 7/16-17)
Doğru yolun üstündeki en büyük tuzak şirk tuzağıdır. O tuzağa düşenin işi temelden biter. Çünkü Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Allah kendisine ortak koşulmasını bağışl amaz, bunun dışında olanı dilediği
kimse için bağışlar." (Nisa 4/48)
Şirk, yalnız Allah’a ait bir kısım isim ve sıfatları başka varlıklarda da görmek, onları o konuda Allah
ile ortak saymaktır. Bu varlıklar daha çok, din büyükleri olur. Onlar Allah’a yakın bilindiği için o isim
ve sıfatları onlara vermek fazla rahatsız edici olmaz. Bu, onları Allah’a karşı arabulucu konumuna
sokar. Allah ile olacak işlerde bunların aracılığına ihtiyaç duyulmaya başlanır. Artık onlara, Allah’a
boyun eğer gibi boyun eğmek zor olmaz. Böylece o büyüklerin her biri bir tanrı yerine konmuş olur.
Tuzağın önüne hoş şeyler konur. Din büyükleri bu konuda bulunmaz bir malzemedir. Tuzağın iki bü-
yük engeli akıl ve Kur’an’ dır. Engelleri aşmak için duygusallık öne alınır. Dinin akıl değil, bir gönül işi
olduğu söylenir. Bu, insanları, Kur’an’ı anlayamayacakları yalanına inandırmayı kolaylaştırır. Artık
önlerine hangi ayet konsa görmezlikten gelirler. Kendi özgüvenleri kaybolur. Üstlerine pislikler yığılmaya başlar (Yunus 10/100 ). Şeytanlar başlarını sarar, onlarla yakın arkadaş olurlar. Doğru yolla ilişkileri
kesilir ama kendilerini o yolun ortasında sanırlar (Zuhruf 43/36 37 ).
Şeytana izin verildiği için doğru yola giren hiç kimse onun tuzaklarından uzak kalamaz. Bu, akıldan
çıkarılmamalı; din diye öne sürülen her şey Kur’an’a göre değerlendirilmelidir.
Allah hakkında bilmediği şeyleri söylemek de çoğu dindarın düştüğü tuzaklardandır. Bu konuda ya
hayallere, ya büyüklerin sözlerine yahut kitaplardaki hurafelere dayanılır.
Allah hakkında yanlış bir şey söylememek için Kur’an’a bakmak gerekirken, Kur’an’ı da bu yanlışlara
göre anlama gayreti, işi çığırından çıkarır. Sonunda, “takvaya, özde ve sözde doğrul uğa götüren yol”
gibi yaldızlı sözlerle tanımlanan ama İslam’ın temel inançlarıyla ilgisi kesilmiş olan yeni bir din kurulmuş olur.
Bu kitapçığın amacı, iyi müslüman olmak için yola koyulan büyük bir kitlenin kolayca düştüğü bu tuzakları, Kur’an ayetleri ışığında ortaya çıkarmak ve gerekli uyarıyı yapmaktır.
Gayret bizden, başarı Allah’tandır.alıntıdır
De ki, Rabbim sadece şunları haram etti: “İster açık, ister gizli yapılsın, her türlü fuhuş,
günahlar, haksız saldırı,
Allah’ın hakkında hiçbir belge indirmediği şeyi ona eş koşmanız,
Allah hakkında bilmediğinizi söylemeniz. ” (Araf 7/33)
Şeytan tuzağını doğru yolun üstüne kurar. Çünkü o, Allah’a şöyle demişti:
“.... And olsun ki ben onlar için, senin doğru yolunun üstüne oturacağım.
Sonra onlara; önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından sokulacağım. Onların çoğunu sana
şükreder bulamayacaksın.” (Arâf 7/16-17)
Doğru yolun üstündeki en büyük tuzak şirk tuzağıdır. O tuzağa düşenin işi temelden biter. Çünkü Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Allah kendisine ortak koşulmasını bağışl amaz, bunun dışında olanı dilediği
kimse için bağışlar." (Nisa 4/48)
Şirk, yalnız Allah’a ait bir kısım isim ve sıfatları başka varlıklarda da görmek, onları o konuda Allah
ile ortak saymaktır. Bu varlıklar daha çok, din büyükleri olur. Onlar Allah’a yakın bilindiği için o isim
ve sıfatları onlara vermek fazla rahatsız edici olmaz. Bu, onları Allah’a karşı arabulucu konumuna
sokar. Allah ile olacak işlerde bunların aracılığına ihtiyaç duyulmaya başlanır. Artık onlara, Allah’a
boyun eğer gibi boyun eğmek zor olmaz. Böylece o büyüklerin her biri bir tanrı yerine konmuş olur.
Tuzağın önüne hoş şeyler konur. Din büyükleri bu konuda bulunmaz bir malzemedir. Tuzağın iki bü-
yük engeli akıl ve Kur’an’ dır. Engelleri aşmak için duygusallık öne alınır. Dinin akıl değil, bir gönül işi
olduğu söylenir. Bu, insanları, Kur’an’ı anlayamayacakları yalanına inandırmayı kolaylaştırır. Artık
önlerine hangi ayet konsa görmezlikten gelirler. Kendi özgüvenleri kaybolur. Üstlerine pislikler yığılmaya başlar (Yunus 10/100 ). Şeytanlar başlarını sarar, onlarla yakın arkadaş olurlar. Doğru yolla ilişkileri
kesilir ama kendilerini o yolun ortasında sanırlar (Zuhruf 43/36 37 ).
Şeytana izin verildiği için doğru yola giren hiç kimse onun tuzaklarından uzak kalamaz. Bu, akıldan
çıkarılmamalı; din diye öne sürülen her şey Kur’an’a göre değerlendirilmelidir.
Allah hakkında bilmediği şeyleri söylemek de çoğu dindarın düştüğü tuzaklardandır. Bu konuda ya
hayallere, ya büyüklerin sözlerine yahut kitaplardaki hurafelere dayanılır.
Allah hakkında yanlış bir şey söylememek için Kur’an’a bakmak gerekirken, Kur’an’ı da bu yanlışlara
göre anlama gayreti, işi çığırından çıkarır. Sonunda, “takvaya, özde ve sözde doğrul uğa götüren yol”
gibi yaldızlı sözlerle tanımlanan ama İslam’ın temel inançlarıyla ilgisi kesilmiş olan yeni bir din kurulmuş olur.
Bu kitapçığın amacı, iyi müslüman olmak için yola koyulan büyük bir kitlenin kolayca düştüğü bu tuzakları, Kur’an ayetleri ışığında ortaya çıkarmak ve gerekli uyarıyı yapmaktır.
Gayret bizden, başarı Allah’tandır.alıntıdır