Ağlayan Ayva, Gülen Nar....
Gazze'ye bomba yağıyor. Modern hayat bir işbölümü hayatı. Gazze'ye bomba yağarken bir kere daha öğreniyoruz bunu.
İş bölümü.
Bu işbölümünde bazılarının hanesine sadece zevk ve safa düşüyor.
Ölümüne eğleniyorlar.
Eğlence zamanı bir an durmuyor.Bir an teklemiyor.
Onca ekran arasında sadece adı haber kanalı olanlar bozuyor düzenini.
Bir kere daha bölünüyoruz ikiye.
Gazze'ye bombalar yağarken haber kanallarının karşısında donmuş vaziyette titreyenler olarak.
Ve eğlence kanallarının karşısında tempo tutanlar olarak.
Biz durmadan bölünürüz zaten demeyeceğim.
Söz vücut bulur diye korkumdan demeyeceğim.
Eskiden acıda ve tasada birleştiğimize inanırdık.
Ölümün bizi eşitlediğine.
Ölüm hepimiz için ibretti.
O kadar bölündük ki ölüm bile bize ibret değil.
Demeyeceğim.Söz vücut bulur diye korkumdan demeyeceğim.
Ölenlerin ardından kendi hayat tarzımıza malzeme topluyoruz.
Kendi hayat tarzımızın doğruluğunun sağlamasını yapmak adına düşüyoruz ortaya.
Bütün Türkiye ikiye ayrılmış sanki.
Bütün Türkiye münazaranın taraflarından bir taraf.
Seviyesi altıncı sınıf öğrencisinin seviyesi.
Ölüm en büyük hatırlatıcı olmaktan çıkıyor.
Ne ölenlere üzülüyoruz ne ölenlerden geriye kalan acılı ailelerine.
Demeyeceğim.Söz vücut bulur diye korkumdan demeyeceğim.
Bütün Türkiye ekrandan ibaret değil diyeceğim onun yerine.
Basireti olanlar evlerinde.
Basireti olanlar ekranda değil kendi kalplerinde, diyeceğim.
Ölüm bize hala en büyük hatırlatıcı diyeceğim.
Dediğime canı gönülden önce kendim inanarak.
Kalemimden çıkan kelamları önce kalbime yaslayarak.
Ekranlara aldanmayın diyeceğim.
Herkes kendisi kadar.
Ama herkesin kendisi olduğu yerde ölüm en büyük ibret.
Bakmayın şimdi şu saatte Gazze'ye bombalar yağarken;bombalar yağan ekranı değil de eğlence ekranını seyrediyor oluşuna.
Çaresizliğinden diyeceğim.
Naklen ölümü seyretmeyi kendine yakıştıramayacağından diyeceğim.
Dua edemeyecek kadar takatsız kalmış da ondan diyeceğim.
Sui zandan korkarak; bildiğim bütün kelimeleri ve cümleleri hüsnü zannın emrine vereceğim.
Çünkü insana inanıyorum.İnsanın hakikatine.İnsanın hakikatine inandığım için; onca çaresizliğimize, cehaletimize, hatta şeytanın davetine icabetimize rağmen…Tövbe etmesini bildiğimiz sürece hep insan kalacağımıza inanıyorum.Eşref-i malukat oluşumuzu her insanda her defasında görebilmeyi birincil meselem sayıyorum.
Biz burada yaşayanlar,
Ekranın,
Alan araştırmalarının,
Üçüncü sayfa haberlerinin
Bölük pörçük ettiği insanlar.
Yusuf'un göz yaşı saklıdır her birimizde.
Yaralarımıza merhem niyetine.
Bir yanımız ağlayan ayva bir yanımız gülen nardır.
TRT' Şeş için sevinir,
Ahmet Kaya için üzülürüz.
Yedi gencin ailesine sabrı cemil niyaz eder,
Gazze için; birlerimizi bin etmek niyetiyle, yardım derdine düşeriz.
Biz burada yaşayanlar,
Yaşamını helal üzere kuranlar!
Bir yanımız ağlayan ayvadır bir yanımız gülen nar.
İnsan gözüyle bakmayanlar bizi anlayamaz.
Kameraların gözüne aldanmayın!!!
Fatma K. Barbarosoğlu