Adı Sudenazdı…Bilmem kaç ay durabildi buralarda. Kimine göre dört, kimine göre altı aylıktı. Bir kış günü buz gibi bir ölümle ayrıldı aramızdan. Küçücük yüreğine kocaman ölümü basıpta gitti . Azraili oldu babası… Her gün süt içtiği biberonu ölümüne sebep oldu. Sütle dolamayan biberonu ilk kez ölümle doldu…
Sudenaz’dı adı. Su gibiydi daha ama hiç naz yapamadı babasına. Baba, anne diyemedi… Ne derdi,ne sıkıntısı vardı kim bilir. Çok ağladı o gece. Bilseydi ölüm babasından gelecek, ağlar mıydı hiç? Ağladıkça vurdu babası. vurdukça ağladı Sudenaz. Minik ve hasta bacakları babasının dişleri arasında ezildikçe ezildi… Annesi kaç kez dinledi acep şu türküyü;
“Sen küçüksün ölemezsin.
Kefen bile giyemezsin.
Karlı dağlar aldı seni.
İstesemde gelemezsin…”
Öldü Sudenaz bebek. Geriye bıraktığı günahları olmadan öldü. Ondan geriye suç aleti boş bir biberon, komşunun verdiği eski bir zıbın, soğuk bir beşik kaldı.Katil bir baba,acıya ebedi ram olan bir garip anne kaldı. Bir daha ağlamayacak Sudenaz. Babasını rahatsız edemeyecek bir daha …
Neden bilmem,çok kızamadım Sudenaz’ın babasına.Ruh hali nasıldı,cehaleti hangi boyuttaydı bilemem.Koca olmanın,baba olmanın ağırlığını ne kadar taşıyordu? Eşinin isteklerini,evin,çocuğun ihtiyaçlarını ne kadar alabiliyordu? Fakirlik hep boyunlarında asılıymış belliki…
Kendime kızdım önce,tek kendi tokluğumla ilgilenmeme kızdım.Tok yattığım hiç bir gece açları düşünüp ağlayamadığıma kızdım.Bu ülkede astronomik rakamlarla transfer olan gazetecilere,futbolculara,şarkıcılara ve bu paraları verenlere kızdım.Falan marka otomobilden başkasına binemeyenlere,filan marka dan başka giyemeyenlere kızdım.Bir etli,bir zeytinyağlı,bir çorba,bir tatlı olmadan sofraya oturamayanlara kızdım…
Sudenaz bebek, bunları hiç umursamadan öldü.Kendi kaderini yaşayan bir çok bebek gibi,haber bile olamayan,sessiz sedasız aramızdan ayrılan bir çok bebek ve çocuk gibi öldü.
Zekattan,sadakadan haberi olmayan nicelerinin boynuna bir utanç,bir vebal bırakıp gitti.
Ondan geriye suç aleti boş bir biberon, komşunun verdiği eski bir zıbın, soğuk bir beşik kaldı.Katil bir baba,acıya ebedi râm olan bir garip anne kaldı…
CAHİDE SULTAN