Yar…
Alıp götürmüştü yıllar,
Nice zamanlar, onca ahlar
Neler anlatırdı yaşanan anlar,
Keyfiyet sunan hazlar,
Dinmeyen o heyecanlar
Bazen yananlar,
Habersizce yıkılanlar,
Umut içindeydi inanan,
Yılmayan insanlar
Seni senden alıp götürüyordu,
Hüzne ram olmuş
Bir muştu sunuyordu
Alaca hicranlar
Bitmiyordu
Dinlediğim masallar,
Ötüşüyordu kuşlar
Nefes nefese koşan,
Suskun sokaklarda adımlayanlar,
Akmayan çeşmeye bakanlar
Neydi yıllara sâri beklentiler,
Neden fideleşmiyor dilekler
Sanki yitikti bu nazarlar
Nereye baksam, arkam önüm
Der gibi oyunu hatırlasam,
Gülüp geçmekten kırılanlar
Neden
İtikadıma hücum ederler,
Onca kıdemsizler
Maziden ve atisinden
Bihaber olarak
Nefesi zerk eden, haktan
Bihaber edepsizler
Etrafı kuşatmış, içinde ki
Sancıyı bir tarafa atmış,
Ruhuna bigâne kalmış kefilsizler
Nerde debdebe, nefsi bahane,
Konuşmak için hal-i edep nerede,
Dertsiz midir sefiller
Yıllardır
Susma hakkımı kullandım,
Yanılmadım. Üzerime abanan
Nefeslere hayretle baktım,
Yaşadığım an için ruhumdan utandım
Onca borçluyken heveslerine şaştım
Çoluk çocuğunun vehimlerinden,
Alenen alay etmelerinden
Ve heveslerinden kaçtım
Biran
Ruhunu teslim eden,
Onca müddeti hatırladım
Neden bu kadar
Densizlik salkım saçak olduğunu
Hayıflanarak kalbime bıraktım
Kuytu köşeleri aradım,
Nefesin sahibinin bahşettiği
Mühleti andım ve öyle ağladım
Neden bu kadar bedbindir
Bu nefesler, terbiyeye aç nefisler,
Ölümden mi habersizler
Mustafa Cilasun