Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[Aşk-ı Hicab]

Hz. EbuBekir (radıyallahu anha) ile karşılaşmıştık.Bana nasılsın dedi 'Hanzala münafık oldu' dedim.Sübhanallah sen neler söylüyorsun? diye şaşırdı.Ben açıkladım: Hz Peygamberin (sallallahu aleyhi ve sellem) huzurunda olduğumuz sırada bize cennet ve cehennemden söz edilir, sanki gözümüzle görmüş gibi oluyoruz. Oradan ayrılıp çoluk çocuğumuza, bağ bahçemize,işimize gücümüze karışınca unutuyoruz dedim.Hz. EbuBekir (radıyallahu anha) de: Vallahi ben de aynı şeyleri hissediyorum dedi.
Birlikte Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanına gittik, durumu anlattık. Bize: Nefsimi kudrey elinde tutan Zat'a andolsun, dışarıda da benim yanımdaki hal üzere olabilseydiniz, melekler yataklarınızda ve yollarda siznle tokalaşırdı. Fakat ey Hanzala, bazen öyle bazen böyle olur dedi.Bizi rahatlattı. Bu sözü üç defa tekrarladı.

Müslim, Tevbe 12-13. Ayrıca bk. Tirmizî, Kıyâmet 59
​

 

[Tevhid Davası]

Allah Razı olsun..O sahabeler(Allah onlardan Razı olsun) bile münafıklıktan küfürden bu kadar korkarken şimdikilerde bu ne rahatlık.

 

[selimoglu]

''Hazreti Hanzalanın feryadı''

Ashab-ı Kiramın meşhurlarından Hz. Hanzala (r.a) anlatır:
“Bir defasında, Resulullah (s.a.v.)’ın huzurunda idik. Çok güzel bir sohbet oldu. Gönüllerimiz yumuşadı, gözlerimizden yaşlar boşandı. Sanki dünyada değil ahiret alemindeydik. Sohbetten sonra eve varınca hanımla dünya işleri ile ilgili bazı husuları konuştum. Bu konuşma epey uzun sürdü. Bir müddet sonra, sohbetin tesiri üzerimden kalkınca kendi kendime şöyle düşündüm.:
“Biraz önce Resulullah’ın huzurunda idim. Ruhi yönden çok farklı bir vaziyette idim. Şimdi o hal, lezzet kalmadı. Acaba ben münafık mıyım, endişesi hakim oldu. Kendimi birden dışarı attım. şuursuz bir şekilde sokaklarda yürümeye başladım. Dolaşırken de:
-Hanzala münafık oldu. diye bağırıyordum.
Bir ara karşıma Hz Ebu Bekir (r.a) çıktı. Benim bu halimi görünce, hemen yanıma geldi. Ben:
-Hanzala münafık oldu, diye bağırdıkça o;
-Hayır, ya Hanzala sen münafık olmadın, diye karşılık veriyordu. Beni sakinleştirmek için çok uğraştıysa da muvaffak olamadı. Bne doğruca Resulullah’ın huzuruna gittim:
-Hanzala münafık oldu diye feryad ettim. Resulullah:
-Hayır, ya Hanzala, sen münafık olmadın! buyurdu.
Ben sohbetin tesirini ve sonrasındaki halimi arz ettim.
Resulullah efendimiz buyurdu ki:
-Ya Hanzala! Eğer sizin benim sohbetimde iken yükselmiş olduğunuz ma’nevi haller devamlı kalsa, yollarda giderken melekler sizinle müsafaha ederler, evlerinizde iken hatta yataklarınızda iken bile sizi ziyarete gelirlerdi. Fakat bu hal daimi değildir, geçicidir.

 

[Aşk-ı Hicab]

Allah Razı olsun..O sahabeler(Allah onlardan Razı olsun) bile münafıklıktan küfürden bu kadar korkarken şimdikilerde bu ne rahatlık.

Cümlemizden inşaallah..

 

[Aşk-ı Hicab]

Hz. EbuBekir (radıyallahu anha) ile karşılaşmıştık.Bana nasılsın dedi 'Hanzala münafık oldu' dedim.Sübhanallah sen neler söylüyorsun? diye şaşırdı.Ben açıkladım: Hz Peygamberin (sallallahu aleyhi ve sellem) huzurunda olduğumuz sırada bize cennet ve cehennemden söz edilir, sanki gözümüzle görmüş gibi oluyoruz. Oradan ayrılıp çoluk çocuğumuza, bağ bahçemize,işimize gücümüze karışınca unutuyoruz dedim.Hz. EbuBekir (radıyallahu anha) de: Vallahi ben de aynı şeyleri hissediyorum dedi.
Birlikte Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanına gittik, durumu anlattık. Bize: Nefsimi kudrey elinde tutan Zat'a andolsun, dışarıda da benim yanımdaki hal üzere olabilseydiniz, melekler yataklarınızda ve yollarda siznle tokalaşırdı. Fakat ey Hanzala, bazen öyle bazen böyle olur dedi.Bizi rahatlattı. Bu sözü üç defa tekrarladı.

Müslim, Tevbe 12-13. Ayrıca bk. Tirmizî, Kıyâmet 59
​