Ebu Hasan Harakani Hazretleri anlatıyor:
Bir vakitler abid, zahit iki kardeş vardır, bunların birde yaşlı, hasta, yatalak anneleri vardır. Anneleri hasta olduğu için her an hizmete ihtiyacı vardır. Bunun için kardeşler annelerine hizmeti sıraya koymuşlardır. Bir gece biri hizmet ediyor, diğeri geceyi ibadetle geçiriyor. Ertesi gece, diğeri annesine hizmet ediyor, bu sefer öteki ibadet ediyor. Aralarında şöyle diyorlardı; birimiz annemize, öbürümüz Rabbimize hizmet ediyor. Kardeşlerden biri sırası olmamasına rağmen diğer kardeşine şöyle bir teklifte bulunur:
"Bu gece, Allah'a hizmet etmek sıranı bana ver, sen anamıza hizmet et bende Rabbime hizmet edeyim." Kardeşi bu öneriyi kabul eder. Her iki kardeş de hizmetlerine başlarlar. Allah'a hizmet eden kardeş, namaz, zikir, Kur'an okuyarak hizmetine devam eder. Sabaha yakın bir zamanda secde ayetini okur ve secde eder. Secdede uzun kalır, tam da uyku bastırmıştır ki, göz kapaklarına hakim olamaz ve secde halinde uyuklar. Birde ne görsün, bir hitap:
"Kardeşin affedildi, sende onun hatırına affedildin." Adam şaşırmıştır:
"Ben Allah'ın hizmetindeyim, o ise anamızın hizmetinde, nasıl olurda o bağışlanır."
"Senin Allah için yaptıklarına Allah'ın ihtiyacı yok. Ama kardeşinin yaptığı hizmete annenin mutlak ihtiyacı var."
Ebu Hasan Harakani Hazretleri buyurdu ki:
"Falanca zat imamdır deniyor, Halbuki arş'tan yerin dibine kadar, maşrikten mağribe kadar, kainatta ki, mahlukattan haberi olmayandan imam olmaz."
Bir vakitler abid, zahit iki kardeş vardır, bunların birde yaşlı, hasta, yatalak anneleri vardır. Anneleri hasta olduğu için her an hizmete ihtiyacı vardır. Bunun için kardeşler annelerine hizmeti sıraya koymuşlardır. Bir gece biri hizmet ediyor, diğeri geceyi ibadetle geçiriyor. Ertesi gece, diğeri annesine hizmet ediyor, bu sefer öteki ibadet ediyor. Aralarında şöyle diyorlardı; birimiz annemize, öbürümüz Rabbimize hizmet ediyor. Kardeşlerden biri sırası olmamasına rağmen diğer kardeşine şöyle bir teklifte bulunur:
"Bu gece, Allah'a hizmet etmek sıranı bana ver, sen anamıza hizmet et bende Rabbime hizmet edeyim." Kardeşi bu öneriyi kabul eder. Her iki kardeş de hizmetlerine başlarlar. Allah'a hizmet eden kardeş, namaz, zikir, Kur'an okuyarak hizmetine devam eder. Sabaha yakın bir zamanda secde ayetini okur ve secde eder. Secdede uzun kalır, tam da uyku bastırmıştır ki, göz kapaklarına hakim olamaz ve secde halinde uyuklar. Birde ne görsün, bir hitap:
"Kardeşin affedildi, sende onun hatırına affedildin." Adam şaşırmıştır:
"Ben Allah'ın hizmetindeyim, o ise anamızın hizmetinde, nasıl olurda o bağışlanır."
"Senin Allah için yaptıklarına Allah'ın ihtiyacı yok. Ama kardeşinin yaptığı hizmete annenin mutlak ihtiyacı var."
Ebu Hasan Harakani Hazretleri buyurdu ki:
"Falanca zat imamdır deniyor, Halbuki arş'tan yerin dibine kadar, maşrikten mağribe kadar, kainatta ki, mahlukattan haberi olmayandan imam olmaz."