Neler Yeni

Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

Tüm özelliklerimize erişmek için şimdi bize katılın. Kaydolduktan ve oturum açtıktan sonra, konular oluşturabilir, mevcut konulara yanıtlar gönderebilir, diğer üyelerinize itibar kazandırabilir, kendi özel mesajınızı edinebilir ve çok daha fazlasını yapabilirsiniz. Ayrıca hızlı ve tamamen ücretsizdir, peki ne bekliyorsunuz?
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark

ALİMLERİN HAYATI (1 Kullanıcı)

  • Konuyu başlatan iskender
  • Başlangıç tarihi
I

iskender

HASAN EL-BENNA

17 Ekim 1906'da Misir'in Mahmudiye kentin de dogan Hasan el-Benna dini ve ilmi yönden köklü bir aileye mensuptur. Babasi hadis alimi idi. Hadis konusunda bizzat kendisinin de yazdigi eserler vardir. Iste böyle ilmi bir yuvada büyüyen Benna ilim, takva ve zühd atmosferinde çok güzel yetismistir. Daha küçük yaslarda üstün bir zeka ya sahip oldugu gözleniyordu. Gece namazlarina ve pazartesi, persembe günleri oruçlarina devam ediyordu. Küçük yaslarinda Kur'an-i Kerimi yari sina kadar ezberleyen Benna 15 yaslarinda hifzi ni tamamladi.

Yüzünün hatlarinda -devamli bir elem ve hü zün görünüyordu. Kalbinde müslümanlarin dertlerine çareler arama aski vardi. Onun bu hali za man zâman bazi kötülükleri bizzat kendi eliyle degistirmeye götürüyordu.

Nafile ibadetlere devam etmesiyle ruhu en ginlesmis ve nefsi daha da ,paklasmisti. Ayrica daha talebelik yillarindaki Islâmi çalismalarin dan dolayi da genel kültürü oldukça gelismisti. Okudugu medrese de "kötülüklere karsi mücadele" adinda bir teskilat kurarak bazi önemli sahsiyetlere mektuplar gönderip, onlara nasihat etmeye ve onlarin dikkatlerini toplumdaki kötü lüklere çekmeye baslamisti.

Liseden mezun oldugunda Misir'daki tüm talebeler arasindaki siralamada besinciydi. Üniversiteyi ise."Darul Ulum"da okumustu. Universiteyi bitirme imtihanlarini verirken onsekizbin siir beyti ve bir o kadarda nesir ezberlemisti. Darul Ulum'u bitirdiginde onun ayarinda talebe yoktu. Çünkü birincilikle bitirmisti.

Üniversiteyi bitiren Hasan el-Benna Ismaili ye'deki okullardan birine tayin edilmisti. O zaman Ingilizlerin tüm güçleri Ismailiye'de toplan misti. Okullarda Avrupa usulü egitim yapiliyordu. Ismailiye bu haliyle sanki Londra'nin muhit lerinden birini andiriyordu.

Halkin çogu ise bir Ingiliz sirketi olan "Su veys"te isçiydiler. Hasan el-Benna Ingilizlerin Misir halkini ezdigini ve onu zelil ettigini görüyordu. Misir halki sanki onlarin kölesiydi. Her türlü fesat almis yürümüs ve haramlar mübahlastirilmisti. Özellikle 1924'de Atatürk tarafindan hilafet yikildiktan sonra bu durum daha da artmisti. Diger taraftan Benna batililarin Islâmi ortadan kaldirmak için yaptigi çalismalari gördükçe kalbi parçalaniyordu. Iste Benna o dönemleri anlatirken söyle diyordu: "Allah bilir nice geceleri ümmetin dertlerine çareler aramak için geçirdik. Ve ümmetin hallerini tahlil etmek, dertlerini ortadan kaldirmak için ne kadar düsündük. Bu hallerin tesirinden bazen aglama durumuna gelirdik." Derken Hasan el-Benna kendilerinde hayir alemetleri olan bazi kisilerle irtibata geçiyordu. Kendisiyle birlikte alti kisi biraraya gelerek Islâmi çalismalarin çekirdegini olusturmak için anlastilar. Benna bu kurdugu teskilatina yeni bir isim almamasi için "Biz Müslüman Kardesleriz" dedi ve cemiyetin adi "Ihvan-i Müslimin" oldu. Benna ilk davetine Ismailiye'de baslamisti. Çalismalarini bereketlendiren Allah Teâlâ onun elleriyle kahvelerde zamanlarini bosa geçiren insanlardan Islâm davasi için mümtaz sahislar yetistirmisti. Bunlara örnek olarak Islâm davasinin ilk öncülerinden Seyh Muhammed Fergali Ingiliz komutaninin karsisina dikilmis söyle diyordu: "Beni bu Ismailiye'den sadece bir kisinin emri çi kartabilir. O da Hasan el-Benna" ' Hasan el-Benna Ismailiye'deki çalismalari ge nisleyince ve tüm gayretlerini Islâm için tahsis edince Ismailiye'den Misir'in baskenti olan Kahi re'ye tasindi. Ihvan-i Müslimin'in merkezini orada kurdu.

Bütün gayretlerini Islâma davet ve onu tanit ma yolunda harcadi. Köyleri gezdi, sehirleri do lasti. Gittigi her yere bir sube açiyordu. Öyle ki bir kaç sene içinde Ihvanin hareketi Misir'in gö zünü ve kulagini doldurmustu. Her tarafta ona katilmalar oluyor ve Misir'in evlatlari onun ka natlari altina giriyordu. Bunu gören hükümet Ih vanin yayilmasindan korkarak onu kontrol etmek için her türlü çareye basvuruyordu.

Hasan el-Benna'yi gizli istihbarattan bir çok kisi takip etmeye baslamisti. O nereye giderse on larla pesinden ayrilmiyorlardi. Derken 1947 se nesinde Hasan el-Benna bazi mücahidlerini Filis tin'e gönderiyordu. Filistin daglari ve köyleri da ha önce görmedikleri ender mücahidler görmeye baslamislardi. Evet Filistin yahudiye kuvvetli bir ders vermek ve onlara zilleti tattirmak için ölümü hayata tercih eden insanlara sahit olmustu.

Bu arada Kral Faruk, bu büyük gelismeler den dolayi meseleyi Ingilizlerle beraber düsünme ye basladi. Özellikle Kral Faruk'un Misir ordusu na dagittigi silahlarin bozuk oldugunun anlasil masindan ve araplarin hiyanetlerinin açiga çik masindan sonra Kral Faruk için mesele iyice teh likeliydi. Filistinde cihad eden Ihvan-i Müslimin Mücâhitlerinin Misir'a gönderilmesinden korkan Faruk, Müslüman Kardesleri tutuklatip hapisha nelere dolduruyordu. Disarida sadece Hasan el Benna kalmisti. Kralin maksadi onu öldürtmekti. Iste bu esnada Mahmud Abdulmecid gizli is tihbarattan bes kisiyi Benna'yi öldürmeleri için gönderdi. Ve Kahire'nin en büyük meydaninda Müslüman Gençler Teskilatinin önünde 12 Subat 1949 tarihinde Hasan el-Benna kursunlandi. Te davi için hastaneye kaldirildi. Bu arada Benna'ya müdahale edilmemesi ve kan kaybindan ölmesi saglandi.

Böylece ömrünün sonuna kadar teblig için çalisan Hasan el-Benna ruhunu tertemiz olarak Allah Teâlâ'ya teslim ediyordu. Cenazesini bir yasli babayla birlikte dört kadin kabre götürmüstü. Bölgede elektrikler kesilmis ve bu dört kadin dehset verici bir ortamda tanklarin arasinda Benna'yi götürüp defnetmislerdi. Bütün bunlar yetmiyormus gibi müslümanlar Benna'nin cesedini çikaripta gösteri yapmasinlar diye mezarinin basinda nöbet tutturuyordu.

Hasan el-Benna dünyayi terketmis Kral Faruk'ta Hasan el-Benna korkusundan rahata kavusmustu. O öldügünde çocuklarina ihtiyaçlarini giderecek bir sey birakmamisti. Hatta ev kirasini bile verecek durumlari yoktu.

Faruk, Hasan el-Benna'dan kurtulmustu ama geriye bir problem kalmisti. O da Ihvan-i Müsli minin Filistinde hala cihada devam eden mücahid gruplariydi. Bunlardan kurtulmak için Faruk, Misir tanklarina ve askerlerine Filistin'e hareket emri verdi. Maksadi oradaki Ihvan mensuplarini tutuklatmakti. Ve tanklar kamplarin etrafindaki duvarlari döverek mücahidleri ya teslim olmak ya da üzerlerine toplarin atilmasina razi olmak arasinda seçim yapmaya zorladilar. Mücahidlerde etrafin cehenneme çevrilmesini istemediklerinden teslim oldular. Oradan hapishaneye tasinan mücahidler böylece duvarlar arkasina terkediliyordu.

Gerçek su ki liderlikte büyüklügün belli bir ölçüsü yoktur. Bazen olur ki büyüklük ilmi yönden olur. Bazen büyük bir fatih veya kesifçi, ya da bir ruhi terbiyeci yahud da bir siyasi lider bü yük olabilir. Fakat kaliciligi bakimindan en büyük lider ümmeti yeniden insa eden, yeni nesille rin yetismesini saglayan ve tarihin gidisatini degistiren liderlerdir.

Iste Hasan el-Benna bu kalici liderlerden birisi, belki de yirminci yüzyilda Islâm tarihinde en göze çarpanlardandi. Onun bu büyüklügü sadece alim olusundan veya iyi bir hatipliginden ya da siyaset adami olusundan degil, Islâm davasini bina eden yeni bir nesil yetistirmesinden ve özelde Misir'in genelde de Islâm aleminin tarihini sars masindandir. Bu gün dahi onun siddetli sarsmasindan olaylar gidisatini degistirmektedir.

Misir'in yeni tarihini yazmak isteyen herhangi bir tarihçi, yahut Filistin meselesini yazmak isteyen birisinin Hasan el-Benna'yi yazmadan bu konulari yazamamasi onun büyüklügünü göstermeye kafidir.

Tarihçilerin her ne kadar Hasan el Benna hakkinda kendilerine özgü ayri ayri görüsleri olsa da, hepsi de olaylarin meydana gelisinde Hasan el-Benna'nin büyük tesirleri oldugunda ittifak etmektedirler.

Bu olaylar ki yarim asirdan günümüze kadar hala tesirini devam ettirmektedir. Isterse günümüzdeki insanlar onun kiymetini bilmesinler ve isterlerse onun hayatinda veya sehadetinden sonra da onu geregi gibi takdir etmemis olsunlar. Bu durum bütün liderler için böyledir. Insanlarin veya ileri gelenlerin onun kiymetini geregi gibi bilememeleri El-Benna'ya en ufak bir zarar veremez.

Gerçek su ki, Islâm önderleri tarihte hiç bir zaman insanlar bilsinler ve taktir edip methetsinler diye, çalismamislardir. Bilakis Islâm onlari öyle özel bir duruma getirmistir ki, tarihte bizden baska milletler bu önderleri pek bilemezler. Çünkü Islâm onlari ruhi terbiye ve büyük bir iman üzere yetistirir. Oyle ki o ruhaniyet özel bir anlayis kazandirmis, hayatin gerçek yönlerini ve varligin sirlarini ögretmistir.

Islâm onlari öyle yetistirmistir ki en üstün fedakarliklari yaparlar ve insanliga karsi çok büyük bir muhabbet beslerler. Iste Islâm önderlerini kendi aralarindaki bazi mizaç farkliliklariyla birlikte onlarin genel durumu budur. Onlar Allah rizasindan baska hiç bir sey de istemezler. Sadece Allah'in hesabindan korkar ve O'ndan sevap beklerler. Yalniz Allah'in indinde itibarlari olsun isterler. Hiç bir zaman kendileri için rahatlik ve huzuru talep etmezler, rahatligi ancak Allah'a kavusmakta ararlar. Onlarda söhret veya methedilmeyi isteme, yahut makam hirsi veya haset bulunmaz. Onlarin dünya hayati veya sehevi arzulari için herhangi bir is yapmalari müm kün degildir. Onlar insanlardan karanliklari kaldirmak için gönderilmis bir nurdurlar. Gökyüzün de devamli olarak parildarlar. Onlar yeryüzünde ki topraklara karismayan ve en yüksek bina ile en küçügüne dahi vuran bir günes subesi gibidirler.

Yeryüzündeki tüm ser güçler, sömürgeciler, krallar, partiler, Ezher Üniversitesi ve fesat ehli Hasan el-Benna ile mücadele ettiler. O da bütün bunlara karsi savasti. Halk bizzat kendi menfaatinden cahil kaldi. Hepsi de Hasan el-Benna'nin yolunu engellemek ve davasindan alikoymak için çalismalarina ragmen o, yüce daglar gibi, rüzgara ve balyozlara aldiris etmeden yoluna devam etti. O, yolunu tutmak için belki saga sola sallanmistir ama bütün tehditlere ragmen hiç bir zaman kasirgalardan etkilenerek davasindan geriye adim atmamistir. Dünya onun etrafinda kararmis olsa da, o hiç bir zaman zafere olan kuvvetli imanindan en ufak bir zayiflik göstermemistir. Karsi kuvvetler ne kadar çok olsa da ve ne kadar üzeri ne çullansalarda o, hiç bir zaman mücadelesinde yenilmemistir.

Bütün bunlara ragmen, tipki arkadaslarina oldugu gibi düsmanlarina bile gönlü açikti. O, hiç bir zaman düsmanlarindan birine karsi hasetlikten dolayi tiksinmemistir. Çünkü büyük insanlarin kalbinde hasede yol yoktur. Fakat onun tiksinmesi ve kerih görmesi, düsmanin batila sap masindan, fesadindan ve iftiralarindandi. Eger düsmani kötülük ve seryolurida gitmeye devam ediyorsa ve halkin menfaatlerine zarar veriyorsâ onlardan nefret eder tiksinirdi. Tipki hakka karsi inatlik eden basiretsizlik göstererek anlayissizlik yapan ve ahlaki bakimdan davayâ sikinti veren dostlarindan nefret ettigi gibi.

Fakat Benna bütün bunlara ragmen Rasûlullah'in Uhud günü yaraliyken ettigi su du ayi devamli olarak ediyordu: "Allah'im sen benim kavmimi hidayete erdir. Çünkü onlar bilmiyor lar." Düsmanlari devamli olarak ona karsi hile ve tuzaklari sürdürürken o da düsmanlarina karsi sürekli sefkat ve nasihata devam ediyordu. Benna'nin bu hali, ta onu her türlü kuvvetten, makamdan ve yardimcidan yoksun bir halde tek basina karanlikta vurarak öldürdükleri zamana kadar devam etti.

Evet onu öldürdüler. Onlar kuvvetli Benna ise zayifti. Onlar hükümran Benna ise bir kenara itilmisti. Onlar silahli, Benna ise eli bostu. Evet Benna'yi öldürdüler, simdi onlar katil ve mücrim, Benna ise mutlu ve saadet içinde.

Daha sonra onlar halkin merhametinden kovulurken, Benna Allah'in rahmetiyle bagislaniyordu. Onlar simdi bati ülkelerinde dagilmis vaziyette. Benna ise istirahatgahinda. Allah O'na ve tüm mücahidlere bol bol rahmet etsin. ( Amin.)
 
I

iskender

RE: İSKENDER YAMAN

RE: İSKENDER YAMAN

İSKİLİPLİ ATIF HOCA

Atıf Hoca, İskilip'in Tophane köyünde doğdu. ilk tahsilini köyde yaptı. 1893'te İstanbul'a gelip medrese tahsili yaptı. 1902'de icazet alarak Darü'l-fünunun ilahiyat Fakültesine girdi. 1903 te fakülteyi bitirip Fatih Camiinde Ders-i Amm olarak kürsüye çıktı.

31 Mart vakasından sonra Sinop'a sürüldü. oradan sungurlu'ya gönderildi. ve daha sonra yanlışlık olduğu söylenerek serbest bırakıldı.

Yunanlılar zmir'e çıktığında ilk tepkiyi, kurduğu 'teal-i islam cemiyeti' vasıtası ile yaptı. Kısa zamanda toparlanan Anadolu, işgalcileri; halkça "gavur-islam dışı" olan insanları çıkarmayı başardı.

Osmanlı tarihi kara bir leke ve bitişle karşılaşıyordu. Yanlış eğitilmelerine neden olduğu çocukları onların yıkılmasına neden oluyor, burada ilk hedefte imparatorluğun oluşumuna zemin hazırlayan islam ve müslüman halk oluyordu. Bir devlet bitiyor yeni bir devlet kuruluyordu. Laik çağdaş ve demokrat türkiye cumhuriyeti!!!

Müslümanlar şaşkındı bir o kadar da cahil.

İskilipli Atıf Hoca da islam'a bağlı örnek nir şahsiyet olarak bu dönemin sıkıntılarından payını alıyordu. Sürgün ve hapis....

Ülkedeki 'batılılaşma ' hareketine karşı "firenk mukallitliği ve şapka" adlı eserini 1924'te yazar. kitapta,batının iç yüzünü çevresindekilere anlatıyordu. Daha sonra yeni bir kanunla vatandaşlara ülkeden kovdukları İtalyan'lardan üç gemi dolusu satın aldıkları şapkaları giyme mecburiyeti geliyordu. Buna halk ve ulemadan büyük tepki geldi. Ve her kanuna savunuculuk yapanlar kanun tanımazlara haddini bildirmeliydi. İnsanlar başına şapka takmadığı için katlediliyordu.

İskilipli Atıf Hoca da birbuçuk sene önce yazdığı Firen Mukallitliği kitabı bahane edilerek tutklandı. Giresun istiklal mahkemesinde yargılanarak suç bulunamaması nedeni ile İstanbul'a gönderildi. Ancak bir süre sonra yeniden tutuklandı. 26 Aralık 1925 te arkadaşları ile beraber 13 kolluk kuvveti gözetiminde Ankara'ya gönderildi. 26 Ocak 1926 Salı ünü Ankara istiklal mahkemesinde yargılandı.Savcı, İskilipli Atıf Hoca için 3 yıl hapis cezası istedi. mahkeme müdafaa için bir gün sonraya bırakıldı. Ertesi gün mahkeme reisi Kel Ali, müdafaa yapmaya gerek görmeyen İskilipli Atıf Hoca için alınan kararı açıklar:İDAM... Yani ŞEHADET

İskilipli Atıf Hoca vakarla ve dudağında ayetlerle gittiği idam sehpasında şunu söylüyordu:"zalim ve katillerle elbette mahşer günü hesaplaşacağız"
 

lana

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
10 Haz 2006
Mesajlar
939
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALİMLERİN HAYATI

Selamunaleyküm kardeşim, Allah rahmet eylesin İNŞ.saolasın çok güzel bilgilendirici bir paylaşım selametle kalın...B)
 
I

iskender

RE: ALİMLERİN HAYATI

Ebu'l-A'la Mevdudi

25 Eylül 1903’de Haydarabad-Deccan’daki Avrangabad’da doğdu. Babası onu ingiliz sömürge okullarına göndermeyerek, onun evlerinde Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizce dersleri almasını sağladı. Mevdudi, 16 yaşında babasını kaybedince 1920 lerde hayatını gazeteci olarak kazanmaya başlayacaktı. 1927 yılına kadar değişik gazetelerde editörlük ve muhabirlik görevlerini yerine getirdi. 1927 yılında Tercüman-ul Kur’an’ın yayınına başladı. Ocak 1938’de Muhammed İkbal’in daveti üzerine İslam hukukunun diriltilmesi konusunda çalışmak için Pencap’a giderek, bir cami, ve birkaç evden oluşan Gurdaspur yöresinde yerleşti. Daha sonra bu binalar Dar-us Selam Akademisi oldu. Nisan ayında İkbal vefat etti; Mevlana Mevdudi Aralık’ta Lahor’a giderek İslam Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde ücret almadan dekan olarak çalıştı. Ama görüşlerini anlatma konusunda hiçbir sınırlamayı kabul etmediğinden bu görevden ayrılarak Dar-us Selam Akademisine geri döndü. 1941 de ise Cemaat-i İslami’yi kurdu.

O sıralarda Pakistan, Hindistan'dan ayrılıp müstakil bir devletleşme sürecine girmişti. Pakistan’ın ayrı bir devlet olmasını Hindistan’daki Hindu zulmünden bıkmış olan Müslüman kitle istiyordu. Fakat bu Müslümanların çoğunluğunun etrafında toplanmış olduğu Müslim League’in yönetim kadrosu, İslam devleti kurmaktan aciz insanlardan oluşuyordu.

Bu olayların geliştiği sıralarda mevdudi Cemaat-i İslami’yi kurdu. Mevdudi bu aşamayı şöyle anlatıyor:”Taraftarı olduğum görüşlerin çoğunluğun hoşuna gitmemesine ve kimlerince suiistimal edilmesine rağmen, bana katılan küçük bir grup vardı. Ve Cemaat-i İslami’nin ortaya çıkması da bu grubun yardımıyla oldu. Bu cemaatin, İslam’a sebatla inanan ve diğerlerine güven veren , itimat edilir karaktere sahip böyle kimselerden oluşması gerektiğini, gerçek kuvvetin sayılarda değil karakterde yattığını, ve cemaatin sayıları ne kadar az olursa olsun, kesinlikle itimat edilir bir karaktere sahip, amelleriyle güven telkin eden ve Müslüman’ların itimat edebilecekleri böyle insanları bağrına basması gerektiğini düşünüyordum.”

Kıtanın 14 Ağustos 1947’de taksiminden(Pakistan’ın Hindistan’dan ayrılması) sonra ise Mevdudi tüm çabalarını Pakistan'da İslami bir hayat tarzının tesisine adadı. Bu amaç için ülkeyi baştan başa dolaştı, konferanslar düzenledi. Ülke için gerçek İslami anayasa istediğinde, bu istekten rahatsız olan çevreler tarafından 4 Ekim 1498-28 Mayıs 1950 yılları arasında hapsedildi. Mamafih İslami anayasa elde etme çabaları Ulusal Anayasa Meclis, taleplerini içeren “kararlar” ı kabul ettiğinde, meyvesini vermiş oldu.

Yüzyıllar boyunca ilk kez, Pakistan’da , Duyubendi, Barelvi, Ehl-i Hadis ve Şia düşünce ekollerini temsil eden 31 ulema, Mevdudi’nin ikna etmesiyle,21-24 Ocak 1951’de Karaçi’de bir konferans düzenledi ve yeni anayasaya katılmak üzere İslam devleti için elzem olan 22 prensibi mutlak ittifakla kabul ettiler.

28 Mart 1953 yılında, yazmış olduğu Kadiyanilik problemi adlı bir broşür nedeniyle mahkemeye çıkarılmadan mahkum edildi. Sıkıyönetim mahkemesi onun idamına kara verdiğinde o şunları söyledi:”Eğer Allah böyle dilediyse bu akıbeti memnunlukla kabul ediyorum, ama eğer O’nun iradesi değilse, ne yaparlarsa yapsınlar bana en küçük zarar bile veremezler.”

Müslüman dünyasında ona verilen ölüm cezasına karşı tepkiler o kadar büyük oldu ki , yetkililer cezasını 14 yıla indirmek zorunda kaldılar.

25 Mayıs 19552de, Yüksek Mahkemenin yayınladığı bir emirle Mevlana Mevdudi serbest bırakıldı.

2 Mart 1961’de Pakistan Kadınlar Birliği kendi hazırladığı ve açıkça İslam’a aykırı olan Medeni Kanunu hükümetin yürürlüğe koyması için yaptığı baskıda başarılı olunca, Mevdudi ve ülkenin her yanından 209 ulema kanunu protesto etti ve kanunun geri alınması ya da en azından değiştirilmesini talep etti. Bu bildiriye sert ve baskıcı önlemler geldi, bildiriyi dağıtanlar ve basanlar hapse atıldı.

25-28 Ekim1963’de toplanan Cemaat-i İslami’nin yıllık kongresini sabote etme girişimleri sonuçsuz kaldı. Ve tüm engellemelere rağmen, kongre 10,000 kişinin katılımıyla gerçekleşti. Polis korumasındaki sokak serserileri Mevdudi’yi öldürmek istedilerse de başarılı olamadılar.

Bundan rahatsız olan çevreler tarafından 6 Ocak 1964de, cemaatin önde gelen tüm liderleriyle birlikte, mahkemeye çıkarılmadan hapse atıldı.

Hapisten çıktıktan 15 gün sonra 25 Ekim 1964’de, ulusal Başkanlık seçimleri sırasında, Mevlana Mevdudi, Lahor’da büyük bir kalabalık önünde rejimin meşruluğunu tehdit eder mahiyette, 2 saatlik bir konuşma yaptı.

Yaşamı boyunca Mevdudi, yönetimde bulunanların kötülüklerini kendi emniyetini hiç dikkate almadan korkusuzca eleştirmiştir.

1970 seçimleri sırasında kişisel güvenliğinin tehlike altında olduğu söylendiğinde şöyle cevap verdi:”Yüce Allah’a güven duyan herhangi bir kişinin, O’nun koruması ve rızası altında olduğuna inanırım.”

22 Eylül 1979 günü, 77 yaşında iken bütün İslam alemini üzüntüye boğarak bu fani alemden göçtü. Allah ona rahmet eylesin. Amin.
 

Bu konuyu görüntüleyen kişiler

Üst Alt