Dinlediğim masallar fayda etmiyor
Hangi hüzünlü romanı okusam sinemi ziyadesiyle dağlıyor
Hasret sancısı ziyadesiyle inletiyor, nefesim kesiliyor, acım çok büyüyor
Yüreğim artık yokuşlar için takatsizleşiyor, ne gözlerin feri ve ne de şevk kalıyor
Artık inanmıyorum, her şey yalanmış
O an ve halimi burkan anlamlı zaman hala bedel için farkmış
Neden samimiyeti anlamak bu kadar insan kalbinden uzakmış ve ayazmış
Kim hesabın letafetinde aşkı yaşamış, sabır direniş için sevdayı anlatan durakmış
Zevk keyfiyet olmaktan sanki çıkmış
Hevesler iradem için ne müşkül bir hesapmış, ömre sağanakmış
Kalp insan için fevkalade cenahmış, hasret hicran katresiyle sineme akmış
Neyleyim artık, bu diyardan göçüp gideyim her neyim varsa taliplisine devredeyim
Sükûtumla aşkın iklimine varayım
Halimin sayfalarını aralayarak efkârımı ummana bırakayım
Açık denizlere dalayım, martıların çığlığında meraka koyulayım, yanayım
Bilmem ki derdimi kime anlatayım, halimin sessizliğinden bir an olsun kurtulayım
Çıktım tepeler garipliği aksettiriyor
Mahzunluğum o an ziyadeleşiyor, aklım dahi kifayet etmiyor
Hasret sevda harıyla bedelleşiyor, kalbimin sesi hüzünleşiyor, göz durmuyor
Ne kadar çektiğim çile varsa kanaatin kanatlarında umutla yine nasibi hatırlatıyor
Yaşadığım acıyı kimseye anlatamam
Vefanın erdemiyle gelecek için artık kimseyle de yüzleşemem
Her hangi bir beklenti içine giremem, gönüllerin cefasıyla sancılara giremem
Ne dinliyorsam ve ziyadesiyle susuyorsam, korkularım var artık sende durma anla
Aşk, kalbimin iksiridir uzaklaşsan da
Hasretin deminden sinemi sevdasından alı koyma istediğini yaşa
Ufkum hicranın sayfalarına seni anlatsa da, sen yinede umudunu soldurma
Hani tevdi edilen baht, irademe ne kadar muhtaçsa, aklım aşkın durgun sularında
Seyrettim dalgalarda kendimi buluyorum
Trenin uğultusunda hala kalbimde hüzzam için bir göç yaşıyorum
El sallayanlara bakıyorum, halimin burukluğunda ağlayarak adımlıyorum
Ne kalmışsa senden geriye, aşk iklimini letafetiyle yazdıran her heceye anlatıyorum
Mustafa CİLASUN
Hangi hüzünlü romanı okusam sinemi ziyadesiyle dağlıyor
Hasret sancısı ziyadesiyle inletiyor, nefesim kesiliyor, acım çok büyüyor
Yüreğim artık yokuşlar için takatsizleşiyor, ne gözlerin feri ve ne de şevk kalıyor
Artık inanmıyorum, her şey yalanmış
O an ve halimi burkan anlamlı zaman hala bedel için farkmış
Neden samimiyeti anlamak bu kadar insan kalbinden uzakmış ve ayazmış
Kim hesabın letafetinde aşkı yaşamış, sabır direniş için sevdayı anlatan durakmış
Zevk keyfiyet olmaktan sanki çıkmış
Hevesler iradem için ne müşkül bir hesapmış, ömre sağanakmış
Kalp insan için fevkalade cenahmış, hasret hicran katresiyle sineme akmış
Neyleyim artık, bu diyardan göçüp gideyim her neyim varsa taliplisine devredeyim
Sükûtumla aşkın iklimine varayım
Halimin sayfalarını aralayarak efkârımı ummana bırakayım
Açık denizlere dalayım, martıların çığlığında meraka koyulayım, yanayım
Bilmem ki derdimi kime anlatayım, halimin sessizliğinden bir an olsun kurtulayım
Çıktım tepeler garipliği aksettiriyor
Mahzunluğum o an ziyadeleşiyor, aklım dahi kifayet etmiyor
Hasret sevda harıyla bedelleşiyor, kalbimin sesi hüzünleşiyor, göz durmuyor
Ne kadar çektiğim çile varsa kanaatin kanatlarında umutla yine nasibi hatırlatıyor
Yaşadığım acıyı kimseye anlatamam
Vefanın erdemiyle gelecek için artık kimseyle de yüzleşemem
Her hangi bir beklenti içine giremem, gönüllerin cefasıyla sancılara giremem
Ne dinliyorsam ve ziyadesiyle susuyorsam, korkularım var artık sende durma anla
Aşk, kalbimin iksiridir uzaklaşsan da
Hasretin deminden sinemi sevdasından alı koyma istediğini yaşa
Ufkum hicranın sayfalarına seni anlatsa da, sen yinede umudunu soldurma
Hani tevdi edilen baht, irademe ne kadar muhtaçsa, aklım aşkın durgun sularında
Seyrettim dalgalarda kendimi buluyorum
Trenin uğultusunda hala kalbimde hüzzam için bir göç yaşıyorum
El sallayanlara bakıyorum, halimin burukluğunda ağlayarak adımlıyorum
Ne kalmışsa senden geriye, aşk iklimini letafetiyle yazdıran her heceye anlatıyorum
Mustafa CİLASUN