YÜZÜNE HASRETLİK
Yüzüne hasreti düşüren yağmurlarmıdır?
Suların sevabına gül Ey efendim...
Aydınlığın nazarında bir çocuktun sen.
Bulutlar başını okşarken bir öğlen vakti,
Tebessümünle karşıladın eser rüzgarı.
Soluğunda alevlenen o kızgın çölde,
O suyunu yitirmiş kurak izbede,
Üstündeki bulutla yol alıyordun.
Gölgelerin sevabına gül Ey efendim...
Gözyaşlarında damla damla süzülen korkularını biliriz.
Telaşlarını biliriz cehalet gününde.
Yürüyüşündeki o mahsunluğu,
içindeki nur'u
Ve selamına dur diyecek bir mekkelinin olmadığını biliriz efendim.
İkindi vaktidir artık,
Ve güneş solmaktadır göğünde.
Kanat çırpan ebabiller sevabına gül ey efendim...
Çocukların saçlarında bir gül kokusu,
Yüzlerinde asra inat bir tebessüm.
Belliki yine bir yetimin başını okşamışsın,
Hasretliğini gideren amcanda böyle yapardı.
O Ebu-Talip ki ki oğlum demişti senin için Bahira'ya,
Yetimliğini yük edip sırtında,gözlerinden yaş akıtmayasın diye.
Dualarında eksiltmediğin o mahsun adam,
Ellerini bırakmadığın o vefakar insan,
Rabbine kavuştuğunda gözlerinden akan yaşı görseydi,
üzülürdü biliriz.
sana kanat geren Ebu-Talib'in sevabına gül ey efendim...
Uzak bakmasın sana Hira,
Yürüdüğün adım kadar yakındır biliriz.
Kollarında kaç gece uyuttu seni,
kaç sabaha uyandırdı metanetiyle.
Cehaletin telaşına düştüğün o ıssız gecelerde,
Mağaralar soğuktur...Üşüdün mü efendim?
Semalar örtü gibi örtünce heybetini,
Sen sakınılansın bilidk...
Ve yeryüzünü sana mekan kılan Rabbin adına,
Semalar sana dost oldu...Bildik...
Hz.Haticeye verdiğinde o ilk müjdeyi,
Gözlerin ıslanmışmıdır?
Seni kollayan Hira nur sevabına gül ey efendim...
Dudağından çıkacak o ilk cümleyi,
Sabırsız bir dua ile bekledi ashabın.
Yeryüzü seni bekledi biliriz...
Kus bin saide'nin söylediği sendin,
Bin yıllık ateşi söndüren sendin,
Ağlayan anneler çocuklarını müjdeleyecek olanda sendin...
O anneler ki,
Dirhem dirhem erirlerdi toprak atılınca
Nur yüzlü yavrularının gözyaşlarıyla ıslanmış günahsız bedenlerine...
Her bakışında çaresizlikten susarmıydın rahmet gözyaşlarıyla...
Kalbini okşayan Cibril-i emin'in sevabına gül ey efendim...
Yetimliği yük etmeden sırtına,
Nice yetimler büyüdü senin sabrınla...
Şimdi anneler,annelerimiz,
Yine gelirsinde sana annelik ederiz diye
Dualarda beklemekteler ya Resulallah...
Nice gönlü sevdalı biliriz,gözlerini pencereden ayırmadan yolunu gözleyen,
Nice çocuklar başını okşayacak
O gül kokulu elleri beklemekteler uykularında...Biliriz...
Gün ağarırken mekke şehrinde,
Karartırken gökyüzü ışıklarını,
Aydınlığı solmayan gül yüzünün sevabına gül ey efendim...
Yüzüne hasreti düşüren yağmurlarmıdır?
Suların sevabına gül Ey efendim...
Aydınlığın nazarında bir çocuktun sen.
Bulutlar başını okşarken bir öğlen vakti,
Tebessümünle karşıladın eser rüzgarı.
Soluğunda alevlenen o kızgın çölde,
O suyunu yitirmiş kurak izbede,
Üstündeki bulutla yol alıyordun.
Gölgelerin sevabına gül Ey efendim...
Gözyaşlarında damla damla süzülen korkularını biliriz.
Telaşlarını biliriz cehalet gününde.
Yürüyüşündeki o mahsunluğu,
içindeki nur'u
Ve selamına dur diyecek bir mekkelinin olmadığını biliriz efendim.
İkindi vaktidir artık,
Ve güneş solmaktadır göğünde.
Kanat çırpan ebabiller sevabına gül ey efendim...
Çocukların saçlarında bir gül kokusu,
Yüzlerinde asra inat bir tebessüm.
Belliki yine bir yetimin başını okşamışsın,
Hasretliğini gideren amcanda böyle yapardı.
O Ebu-Talip ki ki oğlum demişti senin için Bahira'ya,
Yetimliğini yük edip sırtında,gözlerinden yaş akıtmayasın diye.
Dualarında eksiltmediğin o mahsun adam,
Ellerini bırakmadığın o vefakar insan,
Rabbine kavuştuğunda gözlerinden akan yaşı görseydi,
üzülürdü biliriz.
sana kanat geren Ebu-Talib'in sevabına gül ey efendim...
Uzak bakmasın sana Hira,
Yürüdüğün adım kadar yakındır biliriz.
Kollarında kaç gece uyuttu seni,
kaç sabaha uyandırdı metanetiyle.
Cehaletin telaşına düştüğün o ıssız gecelerde,
Mağaralar soğuktur...Üşüdün mü efendim?
Semalar örtü gibi örtünce heybetini,
Sen sakınılansın bilidk...
Ve yeryüzünü sana mekan kılan Rabbin adına,
Semalar sana dost oldu...Bildik...
Hz.Haticeye verdiğinde o ilk müjdeyi,
Gözlerin ıslanmışmıdır?
Seni kollayan Hira nur sevabına gül ey efendim...
Dudağından çıkacak o ilk cümleyi,
Sabırsız bir dua ile bekledi ashabın.
Yeryüzü seni bekledi biliriz...
Kus bin saide'nin söylediği sendin,
Bin yıllık ateşi söndüren sendin,
Ağlayan anneler çocuklarını müjdeleyecek olanda sendin...
O anneler ki,
Dirhem dirhem erirlerdi toprak atılınca
Nur yüzlü yavrularının gözyaşlarıyla ıslanmış günahsız bedenlerine...
Her bakışında çaresizlikten susarmıydın rahmet gözyaşlarıyla...
Kalbini okşayan Cibril-i emin'in sevabına gül ey efendim...
Yetimliği yük etmeden sırtına,
Nice yetimler büyüdü senin sabrınla...
Şimdi anneler,annelerimiz,
Yine gelirsinde sana annelik ederiz diye
Dualarda beklemekteler ya Resulallah...
Nice gönlü sevdalı biliriz,gözlerini pencereden ayırmadan yolunu gözleyen,
Nice çocuklar başını okşayacak
O gül kokulu elleri beklemekteler uykularında...Biliriz...
Gün ağarırken mekke şehrinde,
Karartırken gökyüzü ışıklarını,
Aydınlığı solmayan gül yüzünün sevabına gül ey efendim...