Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[hamuş]

Yûsuf’un gözleriydi gece Züleyhâ’ya;
Yüreğindeki ay, Yûsuf’tu aydınlatan.
Sessiz çığlıklarıydı yankısını kendi duyan...
Tek bir bakışı vardı Yûsuf’un,
Acı bir tebessüm, acı bir tebessüm;
Züleyhâ’yı ona bağlayan...
Yûsuf’un sözleriydi uzak,
Kırılgan rûhunu parçalayıp onaran,
Ve yine kırık her parçadan şekillenen...
Züleyhâ ile büyüyen
Yûsuf…
Züleyhâ gözlerinle bakmıştı Yûsuf’a,
Saklamıştı Züleyhâ yüreğini.
Bilmeden Rabbine bırakmış,
Bilmeden bırakmıştı Rabbine
Kaderini…
Yûsuf’un gözleriydi gece Züleyhâ’ya;
Yüreğinin zindânlarında
Nefsi kara bir bulut,
Aşkı, zindânları aydınlatan bir nûr…
Sitemleri sevgiden bir köprü,
Cesâreti, bugüne gelen öykü.
Zindân da neydi ki Yûsuf’a?
Karanlıkta olan, Züleyhâ idi,
Züleyhâ…
Yûsuf, Rabbim dedi, inledi.
Züleyhâ, Yûsuf dedi…Yûsuf dedi…
Kendi zindanlarında.
Yûsuf’un sözleriydi hançer Züleyhâ’ya,
Dağlayan yüreğini.
Bazen mızrak, bazen ok...
Ama acısı, aynıydı: yakan kavuran
Neydi ki bileğindeki zincirler Yûsuf’a,
Yaradan yanındayken? …
Yûsuf’un gözleriydi gece Züleyhâ’ya;
Kınamak kolaydı aşkı,
Peki sevebilir miydi bir kalp,
Züleyhâ gibi? …
Sevilebilir miydi bir kalp,
Yûsuf gibi? …​