Bir gece yüreğime misafir ol...
Yüreğimin kapılarını açacağım sonuna kadar.
Yeter ki gel derken sana, utancımdan göz yaşlarımı saklamayayım.
Davet edenle edilen arasındaki uçurum, peri kızının değneğiyle
dahi kapatılamaz! Ama yine de seni davet ediyorum. Seni Efendim...
Ayağının tozunu gözüme sürme diye çekeceğim,
geldiğin gün yerdeki tozları toplayarak...
Biçareyim, nâçarım ve Senden uzağım Efendim...
Gözlerim gözlerine hasret gözleri arıyor sokaktaki gözlerde!..
Yüreğim, Sana sevdalı yüreklerle dost olmak için çırpınıyor!..
Nereye baksam, neye uzansam feryatlar geliyor çevremden.
Bütün serzenişleri sineme çekiyorum. Senin şu sözünle
“Sabır, musibetin ilk şokunu yediğin zamandır.”
Sevgin için sükut ediyorum. Nurun için, rızan için...
Ve bunlara rağmen yüreğime konuk olmanı bekliyorum bir gece...
Kararmış bir yüreğin, ölmüş bir ruhun son arzususun Sen.
Donmuş ve buğulu gözlerimin umudusun Sen... Sen her şeyimsin…
Geçmişim, geleceğim ve istikbale ait hülyalarımın GÜLÜSÜN...
Gül koklamaya utanır, Gül lafzını söylemeye çekinir oldum.
Her gülü Senin sevginle kokladım...
Ey Güllerin Sultanı! Kanayan yüreklerin merhemi.
Donuk bakışlarımın rengi. Gönlümün tesellisi...
Ve kararmış bir yüreğin son arzusu...
SEN! Bir gece yüreğime misafir ol Efendim...
Yüreğimin kapılarını açacağım sonuna kadar !!!...
