YÖNETİM NİZAMI
MADDE - 16: Yönetim nizamı vahdet/birlik esasına dayanır. Federal bir nizam değildir.
MADDE - 17: Yönetim merkezidir. İdare ise merkezi değildir.
MADDE - 18: Şu dört kişi yönetici sayılır: Halife, Tefviz Muavini, Vali ve Amil. Bunların dışındakiler yönetici değil, görevli sayılırlar.
MADDE - 19: Yönetimi veya yönetimden sayılan herhangi bir işi yürütecek kimse ancak hür, fasık olmayan adaletli, erkek bir Müslüman olmalıdır.
MADDE - 20: Yöneticilerin muhasebesi müslümanların haklarından biri olup, üzerlerine farz-ı kifayedir. Devletin yönetimi altında bulunan müslüman olmayanların, yöneticilerin kendilerine yaptıkları zulmü veyahut kendi üzerlerine İslâm hükümlerini kötü şekilde tatbik etmelerini, şikayet etme hakları vardır.
MADDE - 21: İslâm akidesi temeline dayanarak, benimsenecek hükümler şer’î hükümler olmak şartıyla, yöneticilerden hesap sormak veya ümmet yoluyla yönetime ulaşmak için siyasi partiler kurmak müslümanların hakkıdır. Partilerin kurulması için hiç bir izne ihtiyaç yoktur. İslâm esası dışında her türlü kitleleşme yasaklanır.
MADDE - 22: Yönetim nizamı şu dört temel üzerine kuruludur:
1- Hakimiyet halkın değil, şeriatındır.
2- Otorite (yönetme yetkisi) ümmetindir.
3- Bir halife nasb etmek, müslümanlara farzdır.
4- Şer’î hükümleri benimseyerek anayasa ve diğer kanunları belirlemek yalnızca halifenin hakkıdır.
MADDE - 23: Devlet teşkilatı şu sekiz temel üzerine kuruludur.
Halife
Tefviz Muavini
Tenfız Muavini
Cihad Emiri
Kaza/Yargı
Valiler
İdari Teşkilat
8- Ümmet Meclisi
MADDE - 16: Yönetim nizamı vahdet/birlik esasına dayanır. Federal bir nizam değildir.
MADDE - 17: Yönetim merkezidir. İdare ise merkezi değildir.
MADDE - 18: Şu dört kişi yönetici sayılır: Halife, Tefviz Muavini, Vali ve Amil. Bunların dışındakiler yönetici değil, görevli sayılırlar.
MADDE - 19: Yönetimi veya yönetimden sayılan herhangi bir işi yürütecek kimse ancak hür, fasık olmayan adaletli, erkek bir Müslüman olmalıdır.
MADDE - 20: Yöneticilerin muhasebesi müslümanların haklarından biri olup, üzerlerine farz-ı kifayedir. Devletin yönetimi altında bulunan müslüman olmayanların, yöneticilerin kendilerine yaptıkları zulmü veyahut kendi üzerlerine İslâm hükümlerini kötü şekilde tatbik etmelerini, şikayet etme hakları vardır.
MADDE - 21: İslâm akidesi temeline dayanarak, benimsenecek hükümler şer’î hükümler olmak şartıyla, yöneticilerden hesap sormak veya ümmet yoluyla yönetime ulaşmak için siyasi partiler kurmak müslümanların hakkıdır. Partilerin kurulması için hiç bir izne ihtiyaç yoktur. İslâm esası dışında her türlü kitleleşme yasaklanır.
MADDE - 22: Yönetim nizamı şu dört temel üzerine kuruludur:
1- Hakimiyet halkın değil, şeriatındır.
2- Otorite (yönetme yetkisi) ümmetindir.
3- Bir halife nasb etmek, müslümanlara farzdır.
4- Şer’î hükümleri benimseyerek anayasa ve diğer kanunları belirlemek yalnızca halifenin hakkıdır.
MADDE - 23: Devlet teşkilatı şu sekiz temel üzerine kuruludur.
Halife
Tefviz Muavini
Tenfız Muavini
Cihad Emiri
Kaza/Yargı
Valiler
İdari Teşkilat
8- Ümmet Meclisi