Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
yeni namaza başlama (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan abamak
- Başlangıç tarihi
BENDE NAMAZA BAŞLADIM AMA Bİ KILIP BIRAKIYORUM VE BU BENİ ÇOK RAHATSIZ EDIYO İNŞ.NAMAZA BAŞKAR VE 1 DAHA HİÇ BIRAKAMAMK ÜZERE DEVAM EDERİZ ECMAİN İNSAN NAMAZ KILINCA GERCEKTEN ÇOK HUZURLU OLUYO
Aleyküm selam kardeşlerim. Namaz, Allah'la buluştuğumuz, ona en yakın olduğumuz, huzur dolduğumuz ve bizi yaradanı sıkça hatırlamamızı sağlayan bir ibadettir. Günümüzde namaz kılan insanlar o kadar az ki... ''İslam garip başladı ve garip haline geri dönecektir'' Biliyor musunuz? O garip zaman bu zamanlar. Allah bize tesettürü emreder. Evet Allah emreder. Bize ellerimizi kollarımızı veren bize bir hayat bahşeden kafamızı sokacak bir ev veren sıcak yemekler veren gülümseme veren Rabbimiz... Çarşıya çıktığımda çok utanıyorum. Mini etekler, şortlar, tırnaklarda ojeler. İnanın çok üzülüyorum. Şuanda inanmayacaksınız belki ama ağlıyorum. Aslında sadece gördüğümüz bu insanlar sadece bir varlık değil toplumumuzun nasıl dinsizliğe sürüklendiğini gösteren birer kanıt. Zamanında taşlanan yalanlanan suratına tükürülen Peygamberin ümmetleri miyiz biz? Biz bu muyuz! Cevabı çok acı. Evet ama biz buyuz.
Hepimiz üzülüyoruz eminim. Ama bunları düzeltmek için ne yapıyoruz? Ergenliğe giren genç kızlarımıza destek olup onların direk namaza başlamasına destek olup tesettürü mü anlatıyoruz? Benim annem hiçbir zaman bana böyle yapmadı. Hayatım boyunca başımı okşamayan bir babam var. Ama gel gelelim saygıda kusur etmem. O ayrı bir konu zaten. İnsan namaz kılmak isterken kapanmak isterken nefsiyle mücadele ettiği bu zamanlarda bir desteğe ihtiyaç duyuyor. Ne bileyim belki bir anne belki bir baba. Benim için ikisi de yoktu. Ve ben şimdi tek bir namazını bile kaçırmayan oruç tutan bir genç kızım. Bunları ben annemsiz ve babamsız yaptım. Geriye dönüp baktığımda onların bana uzattığı hiçbir el göremedim. Annem benimle ilgilenen apayrı melek gibi bir kadındır. Ama islamı öğretmek adına kızına bahşettiği hiçbir şey yok. Kapalı fakat bana sürekli ''Kapanmak o kadar günah değil yapmasanda olur'' diyen bir kadın... Ben annemin bu sözlerine elbetteki hiçbir zaman aldanmadım. Babamın sevgisiz tarafını annem doldurmuştur. Annem bana hem anne hem baba olmuştur. Ama islam bakımında ne yazık ki bana hiçbir şey kazandıramadı. İkisini de çok seviyorum. Sonuçta biri annem biri babam. Fakat ne yazık ki onlar bana islamı nefret ettirerek öğretmeyi tercih ettiler. (sadece babam böyle tercih etti). Annemi çok seviyorum. O benim birtanem. Ona kızmıyorum. Çünkü asker kızı. Dolayısıyla bu kadar islamı tanımış. Babam isteği için kapanmış. İnsan istemediği birşeyi yapınca güzel uygulayamıyor ne yazık ki. Arada namaz kıldığım için aferin der. Ama namaza başlamamda bana hadi namaza gibi sözlerini duymadım. Babamı da seviyorum. Keşke aramızda daha fazla sevgi olsaydı ve islamı bıktırmadan öğretmeye çalışsaydı KEŞKE. Ben dediğim gini annemi de babamı da çok seviyorum. Haksızlık yapamam hiçbirine. Sadece anlatmak istediğim ellerini omuzlarına koyup namazı ve tesettürü bana anlatmaları ve 'arkandayız' demeleriydi. Olsun varsır. Rabbime şükürler olsun. Konunun biraz dışına çıktım sanırım, özür diliyorum.
Demek istediğim insan yeter ki istesin yanında anne baba desteği olmasa bile Rabbimizin desteği bize yeter. Anne baba desteği olmadan namazımı kılıyorum orucumu tutuyorum. Benim tek yaptığım istemekti. Rabbim bana yardım etti.
Sabah namazları en çok zorlandığımız namazlardır. Şeytanın aklımıza soktuğu düşüncelerden en tehlikelisi ''Kazasını yaparsın, yaşın küçük ne olacak, kaç tane kaza yaparsın biliyor musun, yarın işe\okula gideceksin ne işin var bu saatte ayakta'' gibi düşünceler insanı şeytana teslim eder.
Ben bugün sabah namazına kalkmakta çok zorlandım. Ve kendime şunları söyledim ''Allah'ı yalanlayan ve insanların da yalanlamasına destek veren şeytana yenilecek misin?''
Sonra ellerime ve ayaklarıma baktım. Yürüyebiliyordum. Konuşuyor, duyabiliyordum. Sonra üstünde yattığım yatağa baktım. Bir yatağım vardı. Başımı sokucak bir evin içindeydim. Dün akşamda kalma yemek kokuları geldi burnuma. Bu kadar nimetlere rağmen hala şeytana yeniliP Allah'ın emrine sırtını dönmek mi!! Ve kalkıp sabah namazımı kıldım ve yattım. Sabah kalkarken zorlandım mı? Evet zorladım. Ama unutmadığım birşey vardı ben en huzurlu uykuya Rabbimin cennetinde kavuşacaktım. Bunun için daha fazla şey yapmam lazımdı. Haydi gelin. Bunun için daha fazla şeyler yapalım. Rabbimizin cennetinde buluşmak dileğiyle... Hepiniz Allah'a emanet olun
.Hepimiz üzülüyoruz eminim. Ama bunları düzeltmek için ne yapıyoruz? Ergenliğe giren genç kızlarımıza destek olup onların direk namaza başlamasına destek olup tesettürü mü anlatıyoruz? Benim annem hiçbir zaman bana böyle yapmadı. Hayatım boyunca başımı okşamayan bir babam var. Ama gel gelelim saygıda kusur etmem. O ayrı bir konu zaten. İnsan namaz kılmak isterken kapanmak isterken nefsiyle mücadele ettiği bu zamanlarda bir desteğe ihtiyaç duyuyor. Ne bileyim belki bir anne belki bir baba. Benim için ikisi de yoktu. Ve ben şimdi tek bir namazını bile kaçırmayan oruç tutan bir genç kızım. Bunları ben annemsiz ve babamsız yaptım. Geriye dönüp baktığımda onların bana uzattığı hiçbir el göremedim. Annem benimle ilgilenen apayrı melek gibi bir kadındır. Ama islamı öğretmek adına kızına bahşettiği hiçbir şey yok. Kapalı fakat bana sürekli ''Kapanmak o kadar günah değil yapmasanda olur'' diyen bir kadın... Ben annemin bu sözlerine elbetteki hiçbir zaman aldanmadım. Babamın sevgisiz tarafını annem doldurmuştur. Annem bana hem anne hem baba olmuştur. Ama islam bakımında ne yazık ki bana hiçbir şey kazandıramadı. İkisini de çok seviyorum. Sonuçta biri annem biri babam. Fakat ne yazık ki onlar bana islamı nefret ettirerek öğretmeyi tercih ettiler. (sadece babam böyle tercih etti). Annemi çok seviyorum. O benim birtanem. Ona kızmıyorum. Çünkü asker kızı. Dolayısıyla bu kadar islamı tanımış. Babam isteği için kapanmış. İnsan istemediği birşeyi yapınca güzel uygulayamıyor ne yazık ki. Arada namaz kıldığım için aferin der. Ama namaza başlamamda bana hadi namaza gibi sözlerini duymadım. Babamı da seviyorum. Keşke aramızda daha fazla sevgi olsaydı ve islamı bıktırmadan öğretmeye çalışsaydı KEŞKE. Ben dediğim gini annemi de babamı da çok seviyorum. Haksızlık yapamam hiçbirine. Sadece anlatmak istediğim ellerini omuzlarına koyup namazı ve tesettürü bana anlatmaları ve 'arkandayız' demeleriydi. Olsun varsır. Rabbime şükürler olsun. Konunun biraz dışına çıktım sanırım, özür diliyorum.
Demek istediğim insan yeter ki istesin yanında anne baba desteği olmasa bile Rabbimizin desteği bize yeter. Anne baba desteği olmadan namazımı kılıyorum orucumu tutuyorum. Benim tek yaptığım istemekti. Rabbim bana yardım etti.
Sabah namazları en çok zorlandığımız namazlardır. Şeytanın aklımıza soktuğu düşüncelerden en tehlikelisi ''Kazasını yaparsın, yaşın küçük ne olacak, kaç tane kaza yaparsın biliyor musun, yarın işe\okula gideceksin ne işin var bu saatte ayakta'' gibi düşünceler insanı şeytana teslim eder.
Ben bugün sabah namazına kalkmakta çok zorlandım. Ve kendime şunları söyledim ''Allah'ı yalanlayan ve insanların da yalanlamasına destek veren şeytana yenilecek misin?''
Sonra ellerime ve ayaklarıma baktım. Yürüyebiliyordum. Konuşuyor, duyabiliyordum. Sonra üstünde yattığım yatağa baktım. Bir yatağım vardı. Başımı sokucak bir evin içindeydim. Dün akşamda kalma yemek kokuları geldi burnuma. Bu kadar nimetlere rağmen hala şeytana yeniliP Allah'ın emrine sırtını dönmek mi!! Ve kalkıp sabah namazımı kıldım ve yattım. Sabah kalkarken zorlandım mı? Evet zorladım. Ama unutmadığım birşey vardı ben en huzurlu uykuya Rabbimin cennetinde kavuşacaktım. Bunun için daha fazla şey yapmam lazımdı. Haydi gelin. Bunun için daha fazla şeyler yapalım. Rabbimizin cennetinde buluşmak dileğiyle... Hepiniz Allah'a emanet olun