Yeni Bir Dünya Hareketi Beyannamesi
Ülke ağır bir işgal altındadır.
Bir yanda işsizler, asgari ücretliler, sigortasızlar, temel ihtiyaçtan yoksunlar; diğer yanda para alıp para satanlar, borsa tüccarları, tahvil hırsızları, yollukzadeler, rejimin sahipleri(!)…
Jakoben statüko, teslimiyetçi muhazafakarlık, ilkel bağnazlık halkı inim inim inletmekte; politika, devlet kurumu gibi çalışmakta, jurnal ayyuka çıkmakta, ucube kanunları müdafaa etmektedirler.
Kriz üretim merkezi haline gelmiştir, her biri. Mutluluk rafa kalkmış, bir dokunan bin ah işitmiştir.
Kanunlarla sindirilmiş, yasaklarla inletilmiş, kıtalara bindirilmiş mazlumlar çıkış ararken; her dönemin adamları, fırsatı ganimet bilenler, döner sermaye arakçıları, halkın ensesinde boza pişirmekteler.
“Tarlada 1 lira, markette 4 lira nasıl olur?” derken, irsaliye terörü, kabzımal baskısı, ‘oda’ anarşisi belini kırmakta, Anadolu insanının.
İnsan ve para yönetimi, zıvanadan çıkmıştır. Borcu devlet sırrı, alacağı icra takibi bir yönetim, asla halkın olamaz.
Ülke teslim alınmalıdır.
Demokrasi ile bürokrasi, aristokrasi ile burjuvazi at başı gidemez, gitmemiştir.
Zaman aleyhimize işlemekte, haramların meşrulaştığı her dakika vebal yüklemektedir, sırtımıza. “Günahı devletin boynuna!” acziyetiyle kapatılacak bir defter değildir, bu.
Öze dönüş için her şey var… Bilgi, insan, servet, tecrübe… Eksik olan, niyet ve öncelik. Filistin Yüzlü Hakan’ın bıraktığı miras, Anadolu’ya nefes aldıracak bir mübarek kaynaktır.
Bir zerre bile önemli ve değerlidir. Dışlanamaz hiç kimse, yok sayılamaz. Kapı dışarı edilemez. “Ayrıldı!” diye hain, “Eleştirdi!” diye zalim olamaz. Dinden ayrılmadı nitekim. İmanı sapasağlam.
Hayır yolunda bir kapı açmak murat etti, kendine. Dönüş yolu kapanmamalı, selam unutulmamalı. Çözümsüzse çizgisi, gelir bir gün, katılır sana. Suçu kendinde aramalı, başkasında olsa da.
Ezik yok karşında, Yaradan’ın hür yarattığı özgür bir insan var.
İnsanlığın ortak binasıdır; parti, vakıf, dernek, sendika. Beyt’ül mal’dır. Özel kişi, tüzelde sorumluluğu ve yetkisi ölçüsünde söz sahibidir. Çevrecilik, yıkım getirir. Bölgecilik terör.
Yanlış savunulamaz. Doğru yadsınamaz. Kutsal fert yok, Kutsal olan sadece “O”. Saklanan hata, açığa çıkar bir gün. Sarpa sarar, aniden. Sahibine yük getirir.
Yeni Bir Dünya Hareketi çözüm sunar, destek arar!
Çörçil’in sınırları kabul edilemez. Fiili çizgi, Fas’tan Somali’ye; Arnavutluk’tan Azerbeycan’a; Kırım’dan Yemen’e uzanan ‘Emin Dünya, Güçlü Millet’ haritasıdır.
Devlet, güçlü bir özürle, 31 Mart 1909’dan bu yana işlenen fail-i meçhulleri açığa çıkarmalı; arşivler açılmalı.
İstiklal Mahkemeleri’nde ipe giden, işkence çeken mazlumların ailelerine bedel ödenmeli, hain-kahraman şablonundan sıyrılarak hadise yeniden yorumlanmalı, tarih ayağa kalkmalı, vicdanlar ses vermelidir.
Resmi tarih yok, gerçeğe adanan bir miras vardır.
Talan edilen gayrimenkuller, hak sahiplerine iade edilmeli; zaman aşımına sığınmamalı.
Şiddet artmakta, NATO üyeliği sadra şifa olmamakta, bilakis derinleşmektedir, yara. Emperyal güçlerle ittifak, binlerce yıl sürecek Arap-Türk, Afgan-Türk, Pakistan-Türk, Kürt-Türk kavgasına yol açar.
Pentagon’da kahvesini yudumlayan insan müsveddesi, diğer eliyle Kandahar’ı, Kerbela’yı, Gazze’yi vuruyor. Destek vermek dinden, reel politik insanlıktan çıkarır.
“Zalimlere meyletmeyin, size ateş dokunur.”
“İçimizdeki beyinsizlerin yüzünden, bizi helak eder misin Allah’ım!”
AİHM’den çekilmeli, onur kırıcı yapılar terk edilmeli; ülkede ‘kalıcı barış’ için “risk” alınacaksa bu, yerelde aranmalı, yeni bir Tanzimat boyunduruğundan kaçınmalıdır. Yeni bir Reşit Paşa’ya tahammülü yoktur, Anadolu’nun.
Barış için seçim beklenmemeli, acılar tazelenmemeli.
Empati yapmalı;Yüksekova’daki oğlunun yolunu gözleyen ananın yerine koymalı, kendini. On beş ay. Bir damla kan, bin yıllık iktidardan değerlidir.
TSK, acilen EGM’ye bağlanmalı. TSK’nın hantal yapısı SOS vermekte, kaynaklar heba edilmektedir. Çift başlı Güvenlik, ülkeyi zaafa uğratmakta, oluk oluk kan akmaktadır.
Kışlalar, Teknik Eğitim Fakültelerine bırakılmalı, araziler tarıma açılmalı, milyonlar işe kavuşmalı.
Değiştirilen yer adları iade edilmeli, tarihe objektif yaklaşmalı.
Soyadı kanunuyla mağdur olan ailelere, Katırcı, Dana, Deli, Kalas, Çaylak, Çolak, Zurna, Balta… soy isimlerini değiştirme imkanı verilmeli.
Seçim barajı kaldırılmalı; seçkinlerin siyasetinden ezilenlerin iktidarına geçilmeli. Memurlara da işçiler gibi siyaset imkanı sağlanmalı, temsil yetkisi kazanmalıdır.
Kılık kıyafet yönetmeliği tüm yurtta kaldırılmalı, okullarda sadece öğretim verilmeli, ideolojik saplantıdan kurtarılmalı, eğitim bağımsız olmalı, gizli-açık niyet taşımamalı..
Katsayı mağdurlarına geriye dönük sınavsız üniversite hakkı tanınmalı; gecikse de, adalet kılıcı parlamalıdır.
“Evet”ler lafta, özgürlük rafta kalmamalı, içe ve dışa dönük takiyyeden kaçınmalı; Hayatın Sahibi’nden korkmalı, utanmalı!
Sezai Karatepe
Ülke ağır bir işgal altındadır.
Bir yanda işsizler, asgari ücretliler, sigortasızlar, temel ihtiyaçtan yoksunlar; diğer yanda para alıp para satanlar, borsa tüccarları, tahvil hırsızları, yollukzadeler, rejimin sahipleri(!)…
Jakoben statüko, teslimiyetçi muhazafakarlık, ilkel bağnazlık halkı inim inim inletmekte; politika, devlet kurumu gibi çalışmakta, jurnal ayyuka çıkmakta, ucube kanunları müdafaa etmektedirler.
Kriz üretim merkezi haline gelmiştir, her biri. Mutluluk rafa kalkmış, bir dokunan bin ah işitmiştir.
Kanunlarla sindirilmiş, yasaklarla inletilmiş, kıtalara bindirilmiş mazlumlar çıkış ararken; her dönemin adamları, fırsatı ganimet bilenler, döner sermaye arakçıları, halkın ensesinde boza pişirmekteler.
“Tarlada 1 lira, markette 4 lira nasıl olur?” derken, irsaliye terörü, kabzımal baskısı, ‘oda’ anarşisi belini kırmakta, Anadolu insanının.
İnsan ve para yönetimi, zıvanadan çıkmıştır. Borcu devlet sırrı, alacağı icra takibi bir yönetim, asla halkın olamaz.
Ülke teslim alınmalıdır.
Demokrasi ile bürokrasi, aristokrasi ile burjuvazi at başı gidemez, gitmemiştir.
Zaman aleyhimize işlemekte, haramların meşrulaştığı her dakika vebal yüklemektedir, sırtımıza. “Günahı devletin boynuna!” acziyetiyle kapatılacak bir defter değildir, bu.
Öze dönüş için her şey var… Bilgi, insan, servet, tecrübe… Eksik olan, niyet ve öncelik. Filistin Yüzlü Hakan’ın bıraktığı miras, Anadolu’ya nefes aldıracak bir mübarek kaynaktır.
Bir zerre bile önemli ve değerlidir. Dışlanamaz hiç kimse, yok sayılamaz. Kapı dışarı edilemez. “Ayrıldı!” diye hain, “Eleştirdi!” diye zalim olamaz. Dinden ayrılmadı nitekim. İmanı sapasağlam.
Hayır yolunda bir kapı açmak murat etti, kendine. Dönüş yolu kapanmamalı, selam unutulmamalı. Çözümsüzse çizgisi, gelir bir gün, katılır sana. Suçu kendinde aramalı, başkasında olsa da.
Ezik yok karşında, Yaradan’ın hür yarattığı özgür bir insan var.
İnsanlığın ortak binasıdır; parti, vakıf, dernek, sendika. Beyt’ül mal’dır. Özel kişi, tüzelde sorumluluğu ve yetkisi ölçüsünde söz sahibidir. Çevrecilik, yıkım getirir. Bölgecilik terör.
Yanlış savunulamaz. Doğru yadsınamaz. Kutsal fert yok, Kutsal olan sadece “O”. Saklanan hata, açığa çıkar bir gün. Sarpa sarar, aniden. Sahibine yük getirir.
Yeni Bir Dünya Hareketi çözüm sunar, destek arar!
Çörçil’in sınırları kabul edilemez. Fiili çizgi, Fas’tan Somali’ye; Arnavutluk’tan Azerbeycan’a; Kırım’dan Yemen’e uzanan ‘Emin Dünya, Güçlü Millet’ haritasıdır.
Devlet, güçlü bir özürle, 31 Mart 1909’dan bu yana işlenen fail-i meçhulleri açığa çıkarmalı; arşivler açılmalı.
İstiklal Mahkemeleri’nde ipe giden, işkence çeken mazlumların ailelerine bedel ödenmeli, hain-kahraman şablonundan sıyrılarak hadise yeniden yorumlanmalı, tarih ayağa kalkmalı, vicdanlar ses vermelidir.
Resmi tarih yok, gerçeğe adanan bir miras vardır.
Talan edilen gayrimenkuller, hak sahiplerine iade edilmeli; zaman aşımına sığınmamalı.
Şiddet artmakta, NATO üyeliği sadra şifa olmamakta, bilakis derinleşmektedir, yara. Emperyal güçlerle ittifak, binlerce yıl sürecek Arap-Türk, Afgan-Türk, Pakistan-Türk, Kürt-Türk kavgasına yol açar.
Pentagon’da kahvesini yudumlayan insan müsveddesi, diğer eliyle Kandahar’ı, Kerbela’yı, Gazze’yi vuruyor. Destek vermek dinden, reel politik insanlıktan çıkarır.
“Zalimlere meyletmeyin, size ateş dokunur.”
“İçimizdeki beyinsizlerin yüzünden, bizi helak eder misin Allah’ım!”
AİHM’den çekilmeli, onur kırıcı yapılar terk edilmeli; ülkede ‘kalıcı barış’ için “risk” alınacaksa bu, yerelde aranmalı, yeni bir Tanzimat boyunduruğundan kaçınmalıdır. Yeni bir Reşit Paşa’ya tahammülü yoktur, Anadolu’nun.
Barış için seçim beklenmemeli, acılar tazelenmemeli.
Empati yapmalı;Yüksekova’daki oğlunun yolunu gözleyen ananın yerine koymalı, kendini. On beş ay. Bir damla kan, bin yıllık iktidardan değerlidir.
TSK, acilen EGM’ye bağlanmalı. TSK’nın hantal yapısı SOS vermekte, kaynaklar heba edilmektedir. Çift başlı Güvenlik, ülkeyi zaafa uğratmakta, oluk oluk kan akmaktadır.
Kışlalar, Teknik Eğitim Fakültelerine bırakılmalı, araziler tarıma açılmalı, milyonlar işe kavuşmalı.
Değiştirilen yer adları iade edilmeli, tarihe objektif yaklaşmalı.
Soyadı kanunuyla mağdur olan ailelere, Katırcı, Dana, Deli, Kalas, Çaylak, Çolak, Zurna, Balta… soy isimlerini değiştirme imkanı verilmeli.
Seçim barajı kaldırılmalı; seçkinlerin siyasetinden ezilenlerin iktidarına geçilmeli. Memurlara da işçiler gibi siyaset imkanı sağlanmalı, temsil yetkisi kazanmalıdır.
Kılık kıyafet yönetmeliği tüm yurtta kaldırılmalı, okullarda sadece öğretim verilmeli, ideolojik saplantıdan kurtarılmalı, eğitim bağımsız olmalı, gizli-açık niyet taşımamalı..
Katsayı mağdurlarına geriye dönük sınavsız üniversite hakkı tanınmalı; gecikse de, adalet kılıcı parlamalıdır.
“Evet”ler lafta, özgürlük rafta kalmamalı, içe ve dışa dönük takiyyeden kaçınmalı; Hayatın Sahibi’nden korkmalı, utanmalı!
Sezai Karatepe