YEDİ ORGANIN GÜNAHTAN KORUNMASI
Akıl, kendi nefsine, yedi organının isyandan muhafazası için tavsiyede bulunmalıdır:
1. Göz hakkında; haram olan şeylerden muhafaza için tavsiyede bulunmalı, yabancıya veya bir müslüman kardeşinin mahrem yerine bakmamayı, müslümana hakaret gözüyle bakmamayı, hatta boş şeylere bakmamayı tavsiye etmelidir. Allah-u Zülcelal gözlerini niçin yarattıysa, onları o görevde kullanmayı nefsine tavsiye edecek ve yardımcı olacaktır. Kur’an-ı Kerim okuyacak ve bakmış olduğu şeylere ibret nazarıyla bakacaktır.
2. Diline gelince; onun kemiği yoktur, yaratılış olarak serbesttir. Dilini; gıybet, yalan, dedikodu, koğuculuk, kendini övme, başkalarını yerme vb. gibi şeylerden muhafaza etmelidir. Zira dil; Allah-u Zülcelal’i zikretmek, ibadet etmek, tekrar tekrar okumak, okutmak, insanları doğru yola çağırmak, dargınların arasını bulmak gibi işler için yaratılmıştır. Nefsine; dilini Allah-u Zülcelal’in zikrinde kullanmayı şart koşmalıdır.
Çünkü mü’minin konuşması zikir, düşünmesi tefekkür, bakışı ibrettir. Ağzından çıkanları bir yazanın olduğunu da asla unutmaz.
3. Midesine gelince; onu da haram yiyip içmekten men etmelidir. Hatta helal yiyeceklerden de fazla miktarda yedirmemeli, ancak ihtiyacı kadar vermelidir. Muhalefet ettiği takdirde, birçok şeyden onu mahrum edeceğini şart koşmalıdır. Bütün âzâlarını da Allah-u Zülcelal’in yasak ettiği şeylerden men etmeli ve niçin yaratıldı ise ona göre hareket ettirmelidir.
4. Eline harama uzanmayı yasaklamalı ve salih amellere teşvik etmelidir.
5. Ayaklarını; Allah-u Zülcelal’in yasakladığı işlere değil, emir buyurduğu tarafa yöneltmelidir.
6. Kalbini de; hoş olmayan ve zarar verecek şeylerden muhafaza etmelidir. Diğer âzâlardan daha fazla, kalbe özen göstermelidir. Çünkü insanlar, en çok, kalble alâkalı hastalıklara müpteladır. Zahiri âzâların isyan ve taatleri gizli değildir, insan açıkça bunları görür, bilir. Kalbi hastalıklar ise batınidir, gizlidir. Bu sebeble kalbini müslüman kardeşine kinden, çekememezlikten, hasetten muhafaza etmeli, şefkat ve merhametle doldurmalıdır,
7. İbadetini; sadece Allah rızası için yapmalı, riyadan, gösterişten ve dolayısıyla münafıklıktan uzak durmalıdır.
Şeyh Hasan-ı Şazeli şöyle anlatmıştır:
Benim habibim bana tavsiyede bulundu ve şöyle vasiyet etti:
1. Ayaklarını, Allah-u Zülcelal’den sevap umduğun yere at, başka yerlere atma!
2. Masiyetten emin olduğun yerlerden başka yerlerde oturma! (Yani, seni Allah-u Zülcelal’den gafil edecek yerlerden sakın!)
3. Allah-u Zülcelal’e itaat üzere, sana yardımcı olacak kimseden başkası ile arkadaşlık yapma!
4. Kendi nefsine uyarak bir şey seçip onu arzu etme! Ancak, sana yakin hasıl olacak, doğruluğundan emin olduğun şeyleri seç!”
Akıl, kendi nefsine, yedi organının isyandan muhafazası için tavsiyede bulunmalıdır:
1. Göz hakkında; haram olan şeylerden muhafaza için tavsiyede bulunmalı, yabancıya veya bir müslüman kardeşinin mahrem yerine bakmamayı, müslümana hakaret gözüyle bakmamayı, hatta boş şeylere bakmamayı tavsiye etmelidir. Allah-u Zülcelal gözlerini niçin yarattıysa, onları o görevde kullanmayı nefsine tavsiye edecek ve yardımcı olacaktır. Kur’an-ı Kerim okuyacak ve bakmış olduğu şeylere ibret nazarıyla bakacaktır.
2. Diline gelince; onun kemiği yoktur, yaratılış olarak serbesttir. Dilini; gıybet, yalan, dedikodu, koğuculuk, kendini övme, başkalarını yerme vb. gibi şeylerden muhafaza etmelidir. Zira dil; Allah-u Zülcelal’i zikretmek, ibadet etmek, tekrar tekrar okumak, okutmak, insanları doğru yola çağırmak, dargınların arasını bulmak gibi işler için yaratılmıştır. Nefsine; dilini Allah-u Zülcelal’in zikrinde kullanmayı şart koşmalıdır.
Çünkü mü’minin konuşması zikir, düşünmesi tefekkür, bakışı ibrettir. Ağzından çıkanları bir yazanın olduğunu da asla unutmaz.
3. Midesine gelince; onu da haram yiyip içmekten men etmelidir. Hatta helal yiyeceklerden de fazla miktarda yedirmemeli, ancak ihtiyacı kadar vermelidir. Muhalefet ettiği takdirde, birçok şeyden onu mahrum edeceğini şart koşmalıdır. Bütün âzâlarını da Allah-u Zülcelal’in yasak ettiği şeylerden men etmeli ve niçin yaratıldı ise ona göre hareket ettirmelidir.
4. Eline harama uzanmayı yasaklamalı ve salih amellere teşvik etmelidir.
5. Ayaklarını; Allah-u Zülcelal’in yasakladığı işlere değil, emir buyurduğu tarafa yöneltmelidir.
6. Kalbini de; hoş olmayan ve zarar verecek şeylerden muhafaza etmelidir. Diğer âzâlardan daha fazla, kalbe özen göstermelidir. Çünkü insanlar, en çok, kalble alâkalı hastalıklara müpteladır. Zahiri âzâların isyan ve taatleri gizli değildir, insan açıkça bunları görür, bilir. Kalbi hastalıklar ise batınidir, gizlidir. Bu sebeble kalbini müslüman kardeşine kinden, çekememezlikten, hasetten muhafaza etmeli, şefkat ve merhametle doldurmalıdır,
7. İbadetini; sadece Allah rızası için yapmalı, riyadan, gösterişten ve dolayısıyla münafıklıktan uzak durmalıdır.
Şeyh Hasan-ı Şazeli şöyle anlatmıştır:
Benim habibim bana tavsiyede bulundu ve şöyle vasiyet etti:
1. Ayaklarını, Allah-u Zülcelal’den sevap umduğun yere at, başka yerlere atma!
2. Masiyetten emin olduğun yerlerden başka yerlerde oturma! (Yani, seni Allah-u Zülcelal’den gafil edecek yerlerden sakın!)
3. Allah-u Zülcelal’e itaat üzere, sana yardımcı olacak kimseden başkası ile arkadaşlık yapma!
4. Kendi nefsine uyarak bir şey seçip onu arzu etme! Ancak, sana yakin hasıl olacak, doğruluğundan emin olduğun şeyleri seç!”