-Kaç yıldır benim yanımdasın?
-20 yıldır efendim.
-Bu zaman süresinde benden ne öğrendin?
-Hiç birşeyle değişemeyeceğim yedi gerçek öğrendim efendim.
-Ömrüm seninle geçtiği halde topu topu yedi gerçekmi öğrendin?
-Evet.
-Söyle bakalım öyleyse neler öğrendin?
-Baktımki herkes birşeyi dost ediniyor, ona gönül verip bağlanıyor. Ancak, bunların hepsi hemen yarı yolda bırakıyor. Ben ise, beni hiç bırakmayacak, ölümden sonra bile benimle gelecek olan şeyleri aradım. Ve dost olarak iyilikleri seçtim kendime. Ki, onlar sonsuz bir yükselme yolculuğuna çıkmış insan oğlu için hiç tükenmeyecek azığı ve gerçek dostlarıdır.
-Çok güzel, ikincisi ne bakalım?
-Baktımki, insanların bir çoğu geçici dünya değerlerine dört elle sarılımış, onları koruyor, kasalarda saklıyor, kaybolmaması için her çareye baş vuruyor. Kimi zenginliğe, kimi güzelliğe, kimi ününe sarılımış sımsıkı, onları elden çıkarmamak için çıpınıp duruyor. Oysa ben, varlığımı ve bütün isteklerimi O'na satıp,gönlümü yalnız O'nun sevgisine açtım.
-Devam et!
-İnsanların üstün olmak için birbirleriyle yarıştıklarını gördüm. Ancak bir çoğu üstünlüğü yanlış yerde arıyor ve birbirinin üstüne basarak yükselmek istriyordu. Bunun üzerine üstünlüğü geçici dünya değerlerinde değil, akıl ve ahlakça yükselmekte, kötülüklerin her türlüsünden el etek çekip, iyiliklere vasıta olmakta aradım.
-Devam et, yavrum.
-Yine baktımki, insanlar sabahtan akşama kadar birbirleriyle uğraşıyor, boşyere hayatı zehir ediyorlar kendilerine. Bütün bunların benlik, bencillik ve çekememezlikten ileri geldiğini gördüm. Ve gönlümü kirlerden arıtarak, herkesle dost olup, huzur ve güven içinde yaşamanın yolunu buldum.
-Sonra?
-Nedense herkes hatasının sebebini dışta arıyor ve başkalarını suçalamak yoluna sapıyordu. Böylece suçlarının örtüsü altına saklanıyordu. Oysa insanın başına ne geliyorsa kendi yüzünden ve kendi eliyle geliyordu. Bunu bilip yalnız kendimle cenge girerek, nefsimin idaresine uymaya ve vesvesevernin ağına düşmemeye çalıştım.
-Doğru..
-Baktımki insanlar,şu bir lokma ekmek ve dünya geçimini helal haram demeden, her türlü hakkı çiğnemekten çekinmiyorlar. Hem başkalarının hakkını alıp onu yoksul bırakmakla, hemde bu haksızlığın yükünü ağır bir yük gibi vicdanlarında taşımakla, iki kere kötülük etmiş oluyorlar. Oysa doğru yaşanıldığında ve hakça bölüşüldüğünde dünya nimetleri insana yeterde artar bile.
-Ve yedinci?
-Yedinci olarak şunu gördümki, insanlar birşeye dayanmak ve güvenmek ihtiyacındadırlar. Kimi zenginliğine, kimi güzelleiğine... Bınların hepside bir süre sonra yıkılacak eğreti desteklerdir. Ben ise yalnız O'na sığınıp O'ndan yardım diledim. Ve bunu karşılığı sonsuz bir güven oldu.
-Seni tebrik ederim evladım, bende yıllar yılı bütün din kitaplarını inceledim. Hepsinin bu yedi gerçek etrafında döndüğünü tespit etti.