Yar…
Ne zaman
Düşüncelere dalsam,
Bir çiçeği koklayıp
o anın aşkını yaşasam
Yılgın umutlarımı
Bir bir toplayıp kuruyan
Toprağından acıyla toplasam
Ufuklar serencamında
Mavera sevdamı, hasrete
Ram olan anımı koklasam
Hiç uyumasam, farkı
Fark ettiren aşkı ruhumda
Yaşadığım hicranla ansam
Sessiz
Ve zarif bir şekilde
Yere düşüyor hüzün kokan
Yaşlar, hazin sızılar
Hani nerde kaldı direnişlere
Muştu olan sabırlar,
Kutlu sevdalar, sancılar
Şimdi kar etmiyor ah çektiren,
Yitik yıllara gebe
Kalmış anılar ve ağıtlar
Geriye ne kaldı
Sürurun lahzasında manalaşan
Heyecanlar, aşkı nazarlar
Söyle
Nasıl başlamalıyım,
İçimi acıtan şu hicranı
Onunla taçlandırmalıyım
Ben dedirten nefsi,
Teraneler içinde ki halimi
Arileştirip idrake kanmalıyım
Edebin rahlesinden
Hiç korkmadan, narın didarında
Solmadan yaşamalıyım
Bu derdimi kime sormalıyım
Ruhumu esaretin
Prangasından kurtarmalıyım
Halin
Sahrasında,
Anın mecrasında bahtın
İstikametinden korkmamalıyım
Âşıkların meşkinden,
Ariflerin meclislerinden
Hakikati ibretle koklamalıyım
Cennetin cehennemin
İhsan haşyetinden bigane
Kalmadan aşkı solumalıyım
Canı canana bırakıp
Ruhumu hakka iltica ettiren
Aşkın sürurunda olmalıyım
Neden
Ölümden korkmalıyım,
Teneşirin haşyetinde
Sancıları bırakmalıyım
Yar derken,
Aşkın esininde yüreğintitrediğini
Hissettireni iyi anlamalıyım
Ne kadar emel varsa,
Hevesler hakikate ram olmadıkça
Asla bulaşmamalıyım
İhsan ve inayet cenahında
Eminlik kazanmalıyım,
Aşkı vecdini yaşamalıyım
Mustafa Cilasun